Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӑкӑра (тĕпĕ: ҫӑкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вӑл ярапа ӑшӗнчи ҫӑкӑра сӑхса ҫиме пуҫларӗ.
Он стал клевать в кисти хлеб.

Сократ ятлӑ хур // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Вӑл ҫак ҫӑкӑра ҫӗре хунӑ та, малти урипе таптаса хобочӗпе пӗр татӑк хуҫса илнӗ, ҫемҫе татӑкне вара булкӑсем хыҫҫӑн ҫӑварне чикнӗ.
Он положил хлеб на землю, раздавил передней ногой, хоботом отломил кусок и отправил мягкий кусок вслед за булками в рот.

Черетсӗр-мӗнсӗрех // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Пӗр ҫӳлӗк ҫинчи булкӑсене веҫех ҫисе ярсан, Беби пысӑк хура ҫӑкӑра ярса илнӗ.
Когда все булки с полки были съедены, Беби захватил большой черный хлеб.

Чушка, ҫӑкӑра хыпса илесшӗн пулса, вырӑнтах пӗрре ҫавӑрӑнса илчӗ.
Чушка потянулась за хлебом и перевернулась на месте.

Чушка-финтифлюшка // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Кӗсре ман пата пырать те ҫӑкӑра ярса хыпать, унтан ҫаврӑнать те тапаспа хӑратать — пырса ҫыхланма та май ҫук!
А она подойдёт, ломоть схватит, повернётся и норовит лягнуть — никак не подступишься!

2. Сехӗрленес теместӗп // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Кӗсрене илӗртсе тытас тесе, хампа илнӗ ҫӑкӑра та ҫиместӗп.
Сам хлеб не ем, чтобы на него кобылу подманить.

Унтан, пӗтӗм вӑйӗпе киле чупса пырса, килти мӗнпур ҫӑкӑра илнӗ те, юлташне кайса панӑ.
Потом со всех ног побежал домой, забрал весь хлеб, что у нас был, и принёс его арестованному.

Тупа // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Асанне ҫӑкӑра илчӗ те пӗр ӗнине пачӗ.
Бабушка взяла хлеб и сунула одной корове.

Эпӗ кӗтӳрен хӑрани // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Асанне йытӑсене ҫӑкӑр пачӗ: вӑл персе парать те, йытӑсем ҫӑкӑра ҫӗре ӳкичченех хыпса илеҫҫӗ, сике-сике тытаҫҫӗ вӗсем.
Бабушка собакам давала хлеба: она кидала, а они ловили зубами прямо на воздухе, даже подскакивали.

Эпир асаннепе хамӑр пата кайрӑмӑр // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Пӗчӗкрех йытти вара хыҫалтан чупса пычӗ те ҫӑкӑра ярса илчӗ.
А маленькая собака забежала сзади и тоже хлеб схватила.

Дыня // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вӑл ҫӑкӑра кӑна хыпса илчӗ, алӑран ҫыртмарӗ.
Она за хлеб схватила, а руку не укусила.

Эпӗ ҫӑкӑра ҫӗклерӗм кӑна, пысӑк йытти — ам! — терӗ те ярса та илчӗ.
А я только хлеб поднял, большая собака — гам! — и схватила.

Ҫӑкӑра ҫурам хыҫне пытарса тӑтӑм, алӑран ҫыртса илӗҫ тесе йытӑсене пама хӑрарӑм.
Я хлеб назад запрятал и боялся дать, чтоб они за руку не укусили.

Ленин пынӑ Микулай патша патне, Пынӑ вӑл пансем те пуянсем патне: «Хӑҫанччен-ши эсир ҫийӗр пирӗн ҫӑкӑра, Хӑҫанччен-ши эсир таптӑр пирӗн ирӗке? — Тесе ыйтнӑ вӑл хӑюллӑн. — Тухӑр, — тенӗ, — ҫапӑҫма, Тухӑр, тухӑр, ҫапаҫӑпӑр виличчен!»
Прийшов Ленин до царя Миколы, Прийшов до панив-богачей: «Доколе будете землей володиты, Доколе будете хлиб наш исты. Доколе будете волю нашу ногами топтать? Выходите, будемо биться не на жизнь, а на смерть!»

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗ ӑна: ҫӑкӑра хӑвах ҫисе яр, эпӗ виҫӗ кун ҫимесен те пурӑнма пултаратӑп, терӗм.
И я сказал, чтобы она взяла хлеб себе, что могу три дня без еды прожить.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Манӑн питӗ ҫиес килет, анчах эпӗ ҫӑкӑра ҫыртса та пӑхмарӑм.
Мне хотелось есть, но я не прикоснулся к хлебу.

Ҫӑкӑра эпӗ ӑна патӑм.
Хлеб я отдал ему.

Ачасем унран кулаҫҫӗ, тепрехинче сысна пырӗ те ӑна хӑйне, ҫу сӗрнӗ ҫӑкӑра ҫинӗ пек, ҫисе кайӗ, теҫҫӗ…
Ребята над ней смеются и говорят, что в следующий раз придет свинья и съест ее, как бутерброд…

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Хохлов — сивлек ҫын — тата Кузьмин вучах умне ешчӗксем ҫине ларчӗҫ те — чей ӗҫеҫҫӗ, асӑрханса ҫӑкӑра чӗллеҫҫӗ, типӗтнӗ пулла шӑмминчен уйӑраҫҫӗ, васкамасӑр чӑмлаҫҫӗ.
Хохлов — суровый человек, и Кузьмин сели у горна на ящики, и пили чай, осторожно ломали хлеб, отдирали с костей вяленую рыбу, жевали не спеша.

Ҫулташ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫӑкӑра, кӑлпассипе сыра чӗллӗн-чӗллӗн касрӗ.
Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика