Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫынран (тĕпĕ: ҫын) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепӗр вӑхӑтра, тепӗр тӗлте пулсан, эпӗ кун пек виҫӗ ҫынран тӑракан каварлашуллӑ союза тен йышӑнман та пулӑттӑм.

В другое время и при других обстоятельствах я бы, пожалуй, отклонил этот заговорщический союз троих.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Анчах пур тискер кайӑксем те шӑрша ҫынран авантарах пӗлеҫҫӗ.

Но у всех зверей чутье сильнее, чем у человека.

Сисӗм // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тыткӑнри виҫӗ ҫынран малтан пӗрне ҫухатрӗ, халӗ куҫ умӗнчех ӑна сыхлама каласа хӑварнӑ саклат, унпа пӗрле Негоро шантарнӑ пысӑк укҫа илес шанчӑк та тӑрать — ҫук, Алвиш кунпа, тӗнчене, пӗтӗм Казондене пӗтерекен шыв илсен те, килӗшме пултараймасть.

Упустить сначала одного пленника из троих, а потом оставаться безучастным свидетелем того, как ускользает порученный его охране залог, а вместе с ним и надежда на большую награду, обещанную ему Негоро, — нет, Алвиш не мог примириться с этим, хотя бы всему Казонде грозила гибель от нового всемирного потопа!

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах нумайтарах ыйтмастпӑр-и-ха эпир энтомологсем хушшинчи чи хастар ҫынран?

Но не слишком ли многого мы требуем от самого большого энтузиаста среди энтомологов?

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хир чӑххи пӑшаллӑ ҫынран тем пек хӑрать, пуринчен ытла унӑн куҫӗсенчен хӑрать.

Фазан боится человека с ружьем, а больше всего боится его глаз.

Хир чӑххисем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улӑпла пысӑк инжир йывӑҫӗ айне вырнаҫнӑ караванта сакӑрҫӗр ҫынран кая мар пулӗ — чурасем, арҫынсем, хӗрарӑмсем пилӗкҫӗре яхӑн, икҫӗр туземец-салтак, япала йӑтакансем, караван хуралҫисем, чура сутуҫин агенчӗсем ҫӗре яхӑн.

Караван, расположившийся на отдых под гигантской смоковницей, насчитывал в своем составе не менее восьмисот человек — около пятисот невольников обоего пола, двести солдат-туземцев и около сотни носильщиков, надсмотрщиков и агентов работорговца.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ара, мӗн мар-и, ҫынран катӑк юлас мар тени мар-и — лайӑххинчен лайӑха ӗмӗтленни.

Да не хочется от людей отставать.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫынран, пурнӑҫран ыррине, лайӑххине ҫеҫ кӗтекен пархатарлӑ чуну…»

Ждущая от человка только доброго и хорошего душа.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ара, ҫынран катӑк пурӑнмалла-и-ха ку чухне!

Жизнь тогда будет не хуже, чем у людей!

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Чуна ҫӳҫентерекен шӑплӑхра хаяррӑн шаккать вӑл, ҫӗр ҫинчи пӗтӗм усал ҫынсене хӑваласа ярасшӑн тейӗн: Грушӑна упӑшкасӑр хӑваракансене те, ҫамрӑк каччӑсене вӑрҫа яракансене те, ҫынран чи хаклине — ирӗке туртса илекенсене те.

Страшно стучит в напряженной тишине, словно хочет разогнать всех татей на земле — и тех, кто отнял у Груши мужа, и тех, кто посылает на войну молодых парней, и тех, кто отнимает у людей самое дорогое — свободу.

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Выҫӑ чухӑн ҫынран унӑн пурлӑхне туртса илни килӗшет-и сире?

Как вам нравится — голого, нищего человека лишить состояния!

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Чухӑн ҫынран унӑн прависемпе пурлӑхне туртса илеҫҫӗ.

Нищих лишают прав и состояния.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Кирек мӗнле юмӑҫ карчӑк та пысӑк вӗреннӗ ҫынран хисеплӗрех пирӗн.

Любая знахарка у нас более почитаема, чем высокообразованная женщина.

Оля // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Жирафсене страус тесе ӗнентерме хӑтланакан ҫынран мӗнех кӗтме май пур?

Да и чего мог он ждать от человека, который пытался выдать жирафов за страусов?

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Гаррис Джека ку кайӑк ҫынран хӑраманни, асьендӑра кунӗпех вӗсем «тэр-тэр» тесе кӑшкӑрни, ҫӑм арлакан урапа сӗрленӗ евӗр, ҫунаттисемпе шаплаттарни илтӗнсе тӑни ҫинчен каласа пачӗ.

Гаррис рассказывал Джеку, что эти птички не боятся людей и на асьенде весь день слышится их крик «тэр-тэр» и хлопанье крылышек, похожее на жужжание прялки.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫапла, ун ҫинчен мӗн пӗлни, тавҫӑрни — пурте ҫак чӗмсӗр, ҫын хуйхинчен усаллӑн ҫеҫ кулакан ҫынран шиклентерчӗ.

Да, все, что он о нем знал, и то, о чем догадывался, заставляло его опасаться этого замкнутого человека, у которого чужое горе вызывало лишь злую усмешку.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах кайӑкран та, хурт-кӑпшанкӑран та ку мӗнле ҫыран иккенне ыйтса пӗлеймӗн, ҫӗршыв ятне те кунта пурӑнакан ҫынран ҫеҫ пӗлме пулӗ.

Однако ни у птиц, ни у насекомых не спросишь, что это за берег, и узнать название страны можно было только у какого-нибудь местного жителя.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ричард ятран ачашласа Дик тенӗскер, ҫак ята вӑл хӑйне тупса ача ҫуртне илсе пынӑ ҫынран туяннӑ.

Имя Дик, уменьшительное от Ричарда, было дано подкидышу в честь сострадательного прохожего, который подобрал его и доставил в воспитательный дом.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӗсем ҫирӗм ҫынран ытла мар.

Их было не больше двадцати.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Французсене хирӗҫ пулнӑ ҫирӗм ҫынран тӑракан казаксен пысӑках мар хуралӗ ҫакна курсанах хӑйӗнчен вунӑ хут вӑйлӑ тӑшман ҫине тапӑнма шутланӑ.

Обнаруживший французов небольшой, человек в двадцать, казачий дозор, заметив это смятение, решил атаковать вдесятеро сильнейшего неприятеля.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех