Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫывӑраҫҫӗ (тĕпĕ: ҫывӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепӗр чух ҫӗрле те пӑхатӑн — пурте ҫывӑраҫҫӗ, вӑл пур — е хирте, е вите тӑрӑх кӑшӑртатса ҫӳрет.

Другой раз ночью, глядишь, спят все, а он в поле или по конюшням ходит.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Кӑмака ҫинче Нинкӑпа Гриша ыталанса ҫывӑраҫҫӗ.

На печке, обнявшись, спали Нинка и Гришка.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Унӑн ури патӗнче сарса хунӑ утиял ҫинче Маруся Кулагинӑпа Танечка ыталанса ҫывӑраҫҫӗ.

У ее ног, на разостланном одеяле, обнявшись, спали Маруся Кулагина и Танечка.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӗсем ҫӗр варринче авӑтмаҫҫӗ, тарӑн ыйхӑпа ҫывӑраҫҫӗ.

Они не поют среди ночи — спят крепко.

Йӑвари ӑсансем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.

Хурала янисем те ҫывӑраҫҫӗ пулӗ тесе хӑратӑп.

Боюсь, как бы и в охранении не спали.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Кураканни никам та ҫук, пурте пекех ҫывӑраҫҫӗ.

— Смотреть некому, почти все спят.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аллисем ҫинче Григорий ачисем ҫывӑраҫҫӗ те, вӗсене вӑратасран вӑл куҫҫульне те шӑлма пултараймарӗ.

Но она даже не могла вытереть слез: на руках ее спали дети Григория, а ей не хотелось их будить.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Капитансенчен пуҫне, пассажир ҫывӑрмасть те эпӗ ҫывӑрмастӑп, ыттисем пурте ҫывӑраҫҫӗ.

Все спят, кроме капитанов, пассажира и меня.

Ҫул ҫинче ҫырса пынӑ журнал // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Красноармеецсем те харлаттарса ҫывӑраҫҫӗ.

На разные голоса храпели красноармейцы.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Стена тӑрӑх нарсем, вӗсем ҫинче шинелӗсемпе пӗркеннӗ красноармеецсем ҫывӑраҫҫӗ, кунта вӗсем саккӑрӑнччӗ.

Здесь вдоль стены шли нары, на которых, завернувшись в шинели, спало человек восемь красноармейцев.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Вӗсем-ха вилнӗ пек ҫывӑраҫҫӗ, эсӗ кунта акӑ асапне тӳс.

Они еще спят преспокойно, а ты здесь мучайся!

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

— Пӗлетӗр-и-ха эсир, тыла юлнӑ ачасем пурте каҫса кайса ҫывӑраҫҫӗ вӗт, ӑшӑ вырӑнсем ҫинче вӗсем, эпир ак кунта, малти позицире, ҫывӑрмастпӑр та…

— Знаете что? Вот все наши ребята спят сейчас в теплых постелях, а мы тут бодрствуем, как на передовых позициях…

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Ҫывӑраҫҫӗ вӗсем, эпир хӑйсене мӗн хатӗрлесе хунине те пӗлмеҫҫӗ, — тесе пӑшӑлтатрӗ вӑл.

— Спят и не знают, что мы им готовим, — прошептал он.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

— Камсем ҫывӑраҫҫӗ сан патра? — шӑнса кайнӑ тута хӗррисене аран мӗкӗлтеттерсе ыйтрӗ пӗри, сӑн-пичӗ сивве пула чугун пек хуралса ларнӑскер.

— Кто у тебя ночует? — спросил один из них, чугунно-черный от мороза, с трудом шевеля замерзшими губами.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вилнӗ пек ҫывӑраҫҫӗ, эсрелсем!..

Поснули, проклятые!..

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сӗмлӗхре пӳртсем салхуллӑн лараҫҫӗ, халӗ вӗсен ӑшшинче ҫынсем тутлӑ ыйхӑпа ҫывӑраҫҫӗ, ыран Ксенин вӗсене, кирек мӗнле пулсан та, колхоза малалла никамӑн та мар, Лузгинӑн ертсе пымалла тесе ӗнентермелле.

В густой тьме нахохлились избы, в дремотном их тепле спали сейчас люди, которых завтра ей нужно было во что бы то ни стало убедить в том, что именно Лузгин, а не кто другой должен вести колхоз дальше.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тата хӗрарӑмсемпе инкек кунта: килсе тулчӗҫ те упӑшкисем патне — окопсенчех ҫывӑраҫҫӗ, хӑваласа ярас пирки шухӑшламалли те ҫук.

А тут с бабами беда: понашли к мужьям, ночуют тут же в окопах, а выгнать не моги.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кунта, ав, ҫынсем ҫывӑраҫҫӗ, вӑл пур… намӑса пӗлмест!

— Тут спят люди, а он… совесть потерял!

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫавнашкалах, унчченхи пекех, ӗҫлеҫҫӗ, апат ҫиеҫҫӗ, ӗҫеҫҫӗ, ҫывӑраҫҫӗ, вилеҫҫӗ, ҫуратаҫҫӗ, юратаҫҫӗ, кураймаҫҫӗ, тинӗс енчен варкӑшса килекен тӑварлӑ сывлӑшпа сывлаҫҫӗ, пысӑк тата вак-тӗвек ӗмӗт-шухӑшсемпе ҫуйкӑнланса пурӑнаҫҫӗ.

Так же, как и раньше, работали, ели, пили, спали, умирали, рожали, любились, ненавидели, дышали солоноватым с моря ветерком, жили, одолеваемые большими страстями и малыми страстишками.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Звеньевойсем мана итлесе уйрах ҫывӑраҫҫӗ апла.

— Значит, девчата меня послушались и ночуют в поле.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех