Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Авӑн ҫивитти айӗнче йӑва ҫавӑракан чӗкеҫсем ҫеҫ, ҫуначӗсемпе хаваслӑн шӑпӑлтаттарса, хӑйсем хушшинче пӗр-пӗринпе ним шухӑшсӑр калаҫнӑ.

А ласточки, вьющие гнезда под крышей овина, весело шелестели крыльями, ведя свой семейный беззаботный разговор.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Вӗсем шӑршлӑ папкасене ҫӑткӑннӑн сӑха-сӑха илсе, туратсене турткалаҫҫӗ, ҫуначӗсемпе ҫапа-ҫапа шав тӑваҫҫӗ, пӗр вырӑнтан тепӗр вырӑна вӗҫеҫҫӗ; вӗсем сӑрса илнӗ хурӑнсем ҫинчен тӑкӑнакан пас хӗвел ҫутинче йӑлтӑртатса тӑрать.

Жадно ощипывая пахучие желтоватые почки, они теребили ветви и гулко хлопали крыльями, перелетая с места на место; с берез, облюбованных ими, густо порошило радужно сверкавшей на солнце снежной пылью.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Хуллен, пӗр хускалмасӑр, йынӑшса илчӗ вӑл, ула курак вара, сикрӗ те, ҫав самантрах ҫуначӗсемпе пӗлӗте хупларӗ.

Не трогаясь, он застонал, и ворона, прыгнув, заслонила крыльями небо.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Истребитель хӑйӗн ҫуначӗсемпе йывӑҫ тӑррисене перӗнес пек, вӑрман ҫийӗпе иртсе кайрӗ, унтан пӗр виҫ-тӑватӑ секундранах вӑрман хӗрринчен сасӑсем илтӗнсе кайрӗҫ:

Немецкий истребитель прошел над леском, почти задевая плоскостями вершины деревьев, а через несколько секунд с опушки донеслись голоса:

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫуначӗсемпе фюзеляжне тӗлӗнтермӗшле тӗрлесе пӗтернӗ: борт тӑрӑх кукӑр-макӑр сарӑ-симӗс ярӑм тӑсӑлать, ҫунаттисем тӑрӑх хӗрлӗ-хура сӑрӑпа шӑлласа тухнӑ.

Крылья и фюзеляж были затейливо разрисованы: по борту тянулась зигзагообразная желто-зеленая полоса, вдоль крыльев шли красно-черные зубцы.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Модель тӗмене ҫакланчӗ те, ҫурӑлнӑ ҫурхах ҫуначӗсемпе турткаланса, чӗтренме пуҫларӗ.

Она зацепилась за кустарник и затрепыхалась, стуча перепончатым лопнувшим крылом.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Хуҫи кӑшкӑрнипе хурчка йӑшӑлтатса илчӗ те, кӑкарнинчен вӗҫерӗнесшӗн пулса, ҫуначӗсемпе ҫатӑлтаттарма тытӑнчӗ.

Ястреб встрепенулся от крика хозяина и захлопал крыльями, порываясь на своей привязи.

XVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ир ҫывхарни сисӗне пуҫларӗ, шыв ҫийӗпе кӗмӗл тӗтре йӑсӑрланать, инҫетрех те мар ҫамрӑк ӑмӑрткайӑксем вичкӗн сасӑпа шӑхӑрма, ҫуначӗсемпе шаплаттарма пуҫларӗҫ.

Признаки утра: серебристый туман забелел над водой, и молодью орлы недалеко от него пронзительно засвистали и захлопали крыльями.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ун ҫийӗпе чарлансем кӑшкӑра-кӑшкӑра явӑнчӗҫ, хӑш чухне питӗ ҫывӑхран, ҫуначӗсемпе Ромашова кӑшт ҫеҫ перӗнеймесӗр, ҫавӑнпа вӑл вӗсен вӑйлӑ вӗҫевӗн хумне туйсах тӑчӗ.

Над ней с криком носились чайки, иногда так близко, почти касаясь крыльями Ромашова, что он чувствовал дуновение от их сильного полета.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Курсамӑр: кӑн-кӑвак тӳпе, каҫхи хӗвел, шӑп-шӑпӑрт шыв — вӗсем ҫине пӑхатӑн та, хӑпартланнипе чӗтӗресех каятӑн-ҫке, — ав лере, инҫетре, ҫил арманӗсем ҫуначӗсемпе хӑлаҫланаҫҫӗ, йӑп-йӑваш, лӑпкӑ-лӑпкӑ симӗс курӑк, ҫыран таврашӗнчи шыв каҫ шуҫӑмӗпе кӗп-кӗрен, кӗп-кӗрен пулса тӑнӑ.

Смотрите: голубое небо, вечернее солнце, тихая вода — ведь дрожишь от восторга, когда на них смотришь, — вон там, далеко, ветряные мельницы машут крыльями, зеленая кроткая травка, вода у берега — розовая, розовая от заката.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫакӑнтах чӑхсемпе тӗрлӗ тӗслӗ автансем, кӑвакалсемпе сӑмси ҫине мӑкӑлтасем ӳссе ларнӑ китай хурӗсем ҫӳреҫҫӗ; цесаркӑсем пырӗ тӗпӗ ҫурӑласлах кӑшкӑраҫҫӗ, капӑр кӑна кӑркка вара, хӳрине сарса пӑрахнӑ та, ҫуначӗсемпе ҫӗре чӗртерттерсе, ҫинҫе мӑйлӑ амисем таврашӗнче хӗрӳ хастарлӑхпа мӑнаҫлӑн ҫаврӑнкалать.

Здесь же бродили куры и разноцветные петухи, утки и китайские гуси с наростами на носах; раздирательно кричали цесарки, а великолепный индюк, распустив хвост и чертя крыльями землю, надменно и сладострастно кружился вокруг тонкошеих индюшек.

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӑл каҫхи шуҫӑм мӗнле ҫуталнине, мӗнле сӳннине курчӗ; хуралҫӑ-пирӗштисем, тӗнче хӗррине хӑйсен ылтӑн ҫуначӗсемпе витсе, ҫывӑрма выртрӗҫ; кун ӑнӑҫлӑн иртрӗ, ӑнӑҫлӑ та лӑпкӑ каҫ килсе ҫитрӗ, ҫавӑнпа вӗсем халь ӗнтӗ тӳпере хӑйсен килӗнче лӑпкӑн ларма пултараҫҫӗ…

Он видел, как зажглась вечерняя заря, как потом она угасала; ангелы-хранители, застилая горизонт своими золотыми крыльями, располагались на ночлег; день прошел благополучно, наступила тихая, благополучная ночь, и они могли спокойно сидеть у себя дома на небе…

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Егорушка ҫумӗнчех ҫил варкӑшрӗ, ҫывӑхранах темле пысӑк хура кайӑк ҫуначӗсемпе сулласа вӗҫсе иртнӗн туйӑнчӗ.

На Егорушку пахнуло легким ветерком, и показалось ему, что какая-то большая черная птица пронеслась мимо и у самого лица его взмахнула крыльями.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Вӑхӑтлӑха курӑннӑ хӗвел пӗлӗт хыҫне пытанчӗ, вара, сарлака ҫуначӗсемпе уҫӑ ҫиле яра-яра тытса, икӗ ҫеҫен хир ӑмӑрт кайӑкӗ ҫӳлелле ыткӑнчӗ.

Ненадолго проглянувшее солнце скрылось за тучей, и вот уже, ловя широкими крыльями свежий ветер, устремились в неведомую высь два степных подорлика.

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫыран хӗрринчен инҫех те мар ҫил арманӗ ҫуначӗсемпе хӑлаҫланса ларать.

Недалеко от берега машет крыльями ветряная мельница.

Улттӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Чарлансем шыв ҫийӗн кӗмӗл тӗслӗн курӑнакан ҫуначӗсемпе кӗҫ-вӗҫ хумсене перӗнессӗн вӗҫеҫҫӗ.

Низко над водой летают чайки, серебристыми крыльями они почти касаются волн.

Улттӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Вара кимӗ ҫумӗнчех, урапин хӗрлӗ ҫуначӗсемпе васкавлӑ ҫапса пароход иртсе кайрӗ.

И совсем близко от шаланды прошел пароход, хлопотливо мелькая красными лопастями колес.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Март уйӑхӗнчи пӗр ҫумӑрлӑ каҫхине республика авиацийӗ Валенсие Мадридран уйӑрма хӗрӗннӗ пӑлхавҫӑсене хирӗҫ «мӗнпур ҫуначӗсемпе» вӗҫсе тухать.

В дождливый мартовский день республиканская авиация, «всё, что имеет крылья», вылетает навстречу мятежникам, задумавшим отрезать Валенсию от Мадрида.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсем каҫхи нӳрлӗхе пула йывӑрланнӑ ҫуначӗсемпе кахаллӑн сулкаланӑ.

Они лениво двигали крыльями, отяжелевшими от ночной сырости.

13 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

5. Ҫавӑнта Турӑ мухтавлӑхӗ тӑнине пӗлтерсе саккун арчин хупӑлчине херувимсем ҫуначӗсемпе хупӑрласа тӑнӑ; халӗ ун ҫинчен тӗпӗ-йӗрӗпе калама кирлӗ те мар.

5. а над ним херувимы славы, осеняющие очистилище; о чем не нужно теперь говорить подробно.

Евр 9 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.