Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫуначӗсемпе (тĕпĕ: ҫунат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Автан пулмалли чӗпӗсен кикирӗкӗсем ӳссе ҫитеймен, вӗсемсем ҫавах ҫуначӗсемпе ҫапа-ҫапах пӗрне-пӗри сӑхаҫҫӗ.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Вара сарса янӑ ҫуначӗсемпе шавлӑн суллама чарӑнчӗ те аялалла хӑвӑрттӑн анса кайрӗ, унтан Мӗтри пуҫӗ тӗлӗнчех ҫуначӗсене каллех сарса ячӗ.
И, мгновенно остановив шумный помах своих крыльев, резко бросил себя вниз и опять раскрыл крылья почти над самой головой человечка.

VIII // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Вӑл шӑмма ярса илнӗ те тепӗр енне ҫаврӑнса тӑма та ӗлкӗрнӗ, унтан ҫуначӗсемпе ҫӗре ҫапса вӗҫме пикеннӗ.
Она схватила кость и даже успела повернуться в другую сторону, успела ударить по земле крыльями, поднять пыль из-под травы-муравы.

Ҫӑмӑлттай // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 57–61 с.

Анчах вӑл вӗҫсе пӑхман пулас, шыва ҫуначӗсемпе ҫапкаласа пиртен тарма пуҫларӗ.
Но, верно, он ещё летать не пробовал и пустился от нас хлопунком.

Шӑркалчӑ чӗпписем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 55–57 с.

Эпир кӳлӗ тӑрӑх кимӗпе ишсе хӑмӑшалла каятпӑр; кӑҫалхи ҫул кӑвакалсем нумай пулаҫҫӗ-ши, мӗнле ӳсеҫҫӗ вӗсем, мӗнле вӗсем халӗ — вӗҫеҫҫӗ-и, е шывра кӑна чӑмса ҫӳреҫҫӗ-и, е шыв ҫийӗпе, кӗске ҫуначӗсемпе ҫапкаласа ҫеҫ чупаҫҫӗ-и, тетпӗр.
Мы плывём на лодке по озеру в тростники проверить, много ли будет в этом году уток и как они, молодые, растут: какие они теперь — летают, или пока ещё только ныряют, или удирают бегом по воде, хлопая короткими крыльями.

Эпир «фру-фру» тесе кӑшкӑрнине илтсенех вӑл ҫуначӗсемпе сулкаларӗ те, вӗҫсе килчӗ.
Как только услыхал он это наше «фру-фру», сейчас мах-мах крыльями и прилетел.

Тӑрнашка // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 27–28 с.

Тӑрна ҫуначӗсемпе пӗр иккӗ-виҫҫӗ сулнӑ та, сасартӑк вӗҫсе кайнӑ.
Мах-мах крыльями Журка и вдруг полетел.

Ытла час тӗттӗм пулса ҫитрӗ, тӳперен тем пысӑкӑш кайӑк персе анса, хӑйӗн хура ҫуначӗсемпе пӗтӗм уй-хире, вӑрмана хупӑрласа илнӗ пек, кун ҫути сӗм тӗттӗм пулса тӑчӗ.
Вечер резко сменился ночью, словно камнем упала с облачной выси гигантская птица и распростерла черные крылья над полями и лесами, поглотив остатки тусклого света.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хӑюллӑ кӑсӑясем вара тӳрех ҫапӑҫӑва хутшӑнса кӗске ҫуначӗсемпе кӑшт ҫеҫ тӑманана ҫаклатмасӑр ун ҫине тапӑнаҫҫӗ.
А смелые синицы прямо ринулись в бой и с писком и свистом стали кидаться на сову, чуть не задевая её своими короткими крылышками.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Пер ҫӗр чалӑш пек кайсан, вӑл ҫуначӗсемпе пушшех хӑвӑрт авӑсса, пӗр вырӑнта чарӑнса тӑнӑ евӗр курӑнса, аялтан аялалла анса пычӗ.
А отлетев с сотню саженей, снижался, еще чаще трепеща крылами, как бы останавливаясь на месте.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий пӑхрӗ те хӗпӗртенипе тата сунарҫӑлла хумханнипе чӗри картах сикрӗ: пӗр тикӗшӗ, йӗркеленсе ӗлкӗрнӗ картаран уйрӑлса, хӑвӑрт аялалла анать, майӗпен те чарӑна-чарӑна илсе, ҫуначӗсемпе авӑсать.
Григорий повернулся и дрогнул от радости, от охотничьего волнения: один гусь, отделившись от уже построившейся гусиной станицы, резко шел на снижение, замедленно и с перебоями работал крыльями.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем тавракурӑмӑн кӑшт ҫеҫ палӑракан ҫинҫешке ҫиппине усӑнчӑк ҫуначӗсемпе сӗртӗннӗ те, ним хускалмасӑр ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
Они стояли недвижно, прикасаясь обвислыми концами к невнятной, тонко выпряденной нити горизонта.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑртакҫах вӑхӑт иртсен, ҫакӑнтах, часавай юпи ҫывӑхне, ватӑ армути айӗнчи тӑпра муклашки хыҫне, ама кӑркка пӑнчӑллӑ-пӑнчӑллӑ, тӗтӗм пек кӑвак ҫӑмартасем тӑххӑр пырса хучӗ те пусма ларчӗ, вӗсене хӑйӗн ӳчӗн хӗрӳ ӑшшипе ӑшӑтрӗ, йӑлтӑркка ҫутӑ тӗклӗ ҫуначӗсемпе ҫупӑрласа хӳтӗлерӗ.
А спустя немного тут же возле часовни, под кочкой, под лохматым покровом старюки-полыни, положила самка стрепета девять дымчато-синих крапленых яиц и села на них, грея их теплом своего тела, защищая глянцево оперенным крылом.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Усть-Невински тахҫанах ҫывӑрать ӗнтӗ, унӑн пудра сапнӑ пек пас тытнӑ пӳрт ҫийӗсем ҫинче ҫав тери лӑпкӑ та шӑп, тирексем ҫинче каҫ ирттерекен кураксем ҫуначӗсемпе йывӑҫа тӗкӗнни те илтӗнсе тӑнӑ; тӳпе тарӑн та тӗм-хура, нумайччен ҫӳлелле пӑхса тӑрсан, шултра та вӗтӗ ҫӑлтӑрсем ытла та нумайран куҫ йӑмӑхса каять; Кубань енчен сивӗ шыв сулхӑнӗ туртӑнать, ҫӑра акациллӗ урамсем сарлака та пушӑ, проспектпа утнӑ пек пыратӑп, пӗччен мар тата, юратнӑ хӗрпе…
Давным-давно спит Усть-Невинская, и над ее припудренными инеем крышами разлита такая тишина, что даже слышно, как шуршат крыльями грачи, зорюя семьями на тополях; шатер неба высок и матово-черен, и над головой рассыпано столько малых и больших звезд, что рябит в глазах, если подолгу смотришь вверх; от Кубани веет изморозью, а широкая, со шпалерами акаций улица совсем пуста, и идешь по ней не один, а с любимой девушкой!

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Савӑнӑҫлӑ хурсем ҫуначӗсемпе, алӑ ҫупнӑ пек, шыва ҫапрӗҫ те, шывра вӗтӗ тӗксем хӑварса, лавсем тӑрринченех питӗ аялтан вӗҫсе иртрӗҫ.
Веселая стая их ударила крыльями о воду, как в ладоши, оставила на реке пушинки и полетела низко-низко над обозом.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хирте, шавлӑ ушкӑна пухӑнса, кураксем вӗҫсе ҫӳреҫҫӗ, питӗ аяла анса вӗҫнӗ ҫӗртех хӑшӗ ҫуначӗсемпе суха кассисене чӗре-чӗре каять, хӑшӗ муклашка ҫинчен муклашка ҫине сике-сике илет.
Над степью шумными стаями летают грачи, опускаясь так низко, что иные чертят крыльями пахоту.

Тӗттӗмре курӑнман кайӑксем вӑйлӑ ҫуначӗсемпе сулӑмлӑн хӑлаҫланса вӗҫе-вӗҫе иртеҫҫӗ.
Стремительный строчащий пересвист невидимых в темени крыльев.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

«Аха, эсир эпӗ кама илсе килнине пӗлместӗр те пулӗ-ха» — тенӗ пек, хула варринче ҫуначӗсемпе хӑлаҫланса илчӗ те самолета лартма илсе кайрӗ…
Над центром города летчик даже помахал крылом, как бы намекая: «Вы, наверное, и не знаете кого я привез»…

XV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Григорие хӑй пуҫӗ ҫинче пысӑк кайӑк ҫуначӗсемпе сулласа ларнӑн, анчах ниепле те вӗҫсе кайма пултарайман пек туйӑнать.
Казалось Григорию, будто над ним кружит, хлопая крыльями, и не может улететь большая птица.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Шӳте юратакан юлташсем мӗнпур вӑйран кулса ячӗҫ; юнашар ларакан йӑмра ҫинчи чавкасем каллех хускалчӗҫ, анчах тӗттӗмленсе ҫитнӗ ӗнтӗ, ҫавӑнпа та вӗсем шавлакаласа, ҫуначӗсемпе ҫапкаласа каллех лӑпланчӗҫ.
Солдатская толпа, охочая до шуток, грохнула что есть мочи; на ближних ветлах опять встревожились галки, но уже завечерело, и они, погалдев, похлопав крыльями в ветвях, быстро затихли.

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика