Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫапать (тĕпĕ: ҫап) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сывлӑша тӑвӑрлатса сӑмсана таса тикӗт шӑрши ҫапать.

Запах дегтя от сапог Ивука становится невыносимым в знойном воздухе.

Утарта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Аяла сарнӑ тир витерех ӑша сивӗ ҫапать.

Холод пробирает даже сквозь расстеленную на земле шкуру.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Чуна кӗрхи ҫара вӑрман шӑрши ҫапать, чӗрене уҫӑлтарса ярать.

Мигабар вдруг явственно ощутил свежесть осеннего леса, задышал легко, свободно.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Михапар ҫине-ҫинех урипе тапать, чышкисемпе ҫапать

Мигабар в исступлении пинает ее ногами, бьет кулаками…

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Лӗпех сулхӑн ҫапать.

Потянуло сыростью, влагой.

Ҫӗр вӑрлани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӗлип «чӑвашла» ҫеҫ ишме пӗлет: урисемпе ҫапать, аллисемпе шыв айӗнчен туртать.

Хелип умеет плавать только по-собачьи: руками гребет в воде, а ногами бьет по поверхности.

Паллӑ мар инкек // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Яриле питне варкӑш ҫил пырса ҫапать, урайне пӗр ывӑҫ тӗк парлатса вӗҫсе юлать.

В лицо Яриле только ветром пахнуло, да на пол опустился комок куриного пуха.

Ирхи калаҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Сӑмсана тахҫанхи ҫӑнӑхпа кушак кайӑк шӑрши ҫапать.

В нос ударило застоявшимся запахом мышей, пыли.

Мултиер // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ытла ҫывӑха ан лар-ха эсӗ, санран вӗри ҫапать».

Не садись так близко, жаром от тебя пышет.

Хӑвалӑхра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Аптраса ӳкнӗ Мулкач Терушӗ тӗлӗннипе пӗҫҫине шарт ҫапать те кӳршисем патне тухса чупать.

Заметался тут Теруш, бьет себя по ляжкам, бежит к соседям.

Мулкач Терушӗ, Някуҫ тата ыттисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вырӑс эрни кунӗ Чӑлах Эрнюк пуҫлӑхсене курӑнас тесе, Шурча чиркӳне кайса Микул турӑ умне улӑм пӗрчи пек ҫинҫе ҫурта лартать, каҫалапа ялти ватӑсемпе пӗрле киремете ӳксе пуҫ ҫапать.

По субботам Эрнюк, чтобы лишний раз попасть на глаза начальству, ходит в Акрамовскую церковь и ставит там Миколе-угоднику тощую, как соломинка, свечку, а вечером вместе с деревенскими стариками самозабвенно молится своему богу — киреметю.

Хӑна-вӗрле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Каннӑ ҫанҫурӑма перӗнсе тӑракан улӑм пӗрчисем ыррӑн-ыррӑн туйӑнаҫҫӗ, ҫӗр урайӗнчен сулхӑн ҫапать.

Даже солома, на которой он спал, кажется, приятно покалывает спину, а от пола исходит бодрящая прохлада.

Килте // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ивук кӳреннипе пуҫне пӑркаласа пӗҫҫине шарт ҫапать.

Ивук обиженно крутит головой, расстроенно хлопает себя по пустым карманам.

Юлташсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кӑнтӑрлапа пӗтӗм ял Пӗҫҫисене шарт ҫапать: Нарспи виллине тупса Нимӗн тума аптӑрать.

Куҫарса пулӑш

Тӑватӑ вилӗ // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Аҫа ҫапать, шартлатать, Пӗтӗм тӗнче кисренет.

Куҫарса пулӑш

Вӑрманта // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Ҫапать паттӑр лашине Хӑй аллинчи хуллипе, Ӑнсӑртранах инкӗшне Тапса илет урипе.

Куҫарса пулӑш

Нарспи ӗҫӗ // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Турат-тӗрет питрен ҫапать — Утма пит хӗн: шӑлне хӗр ҫыртрӗ.

Куҫарса пулӑш

XXXIII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ҫапать татах…

Куҫарса пулӑш

XXV // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Иртет вӑл вӑхӑт: вӑй чакать, Килет ҫӗн шухӑш, ҫӗнӗ ӗмӗт, Кӗҫ мукалать, этемӗн сӗмӗ Вара, пӗл, ватӑ сӑн ҫапать.

Куҫарса пулӑш

VI // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

— Нилов, эс аллуна ун пек час-час ан вӗҫерт, куран, сана вӑл ҫав вӑхӑтра тытса ҫапать.

Куҫарса пулӑш

XXIX // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех