Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫапать (тĕпĕ: ҫап) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шоп, — ҫапать Ваҫли Контрач чӗркуҫҫи ҫине аллине.

Куҫарса пулӑш

Ӑслӑ-пуҫлӑ-тӑнлӑ ҫын… // Н. Маяк. «Капкӑн», 1933, 1№, 13 с.

Ну, вӑт, шыва хаплаттара-хаплаттара ҫапать, пӗчӗк курупка… пӗрмаях ҫунать.

Ну, вот, хлопает по воде, коробочкой, постоянно горит.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Вӑт халӗ эсир мана итлесе пӗтеретӗр те килӗре тулли ӗненӳпе таврӑнатӑр: Пенкаль ҫинчен юмах-халап шухӑшласа кӑларма та, Пенкаль вӑрманта суя укҫа ҫапать е вӑл хулара виҫӗ еркӗнпе асса пурӑнать тесе унӑн час ӗненекен, айван арӑмӗн кӑмӑлне пӑсма та кирлӗ пулман иккен…

Вот вы выслушаете меня и придете домой в полной уверенности, что совсем нечего было выдумывать о Пенкале легенды и расстраивать его глупую, еще доверчивую жену россказнями о том, что Пенкаль фабрикует в лесу фальшивые монеты или что он завел в городе трех любовниц…

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Пенкаль тимӗре мӑлатукӗпе ҫапать, тепӗр чухне чарӑнать те ҫамки ҫине ӳкекен тӳрӗ хура ҫӳҫне тӳрлетет.

Пенкаль бил молотком железо, изредка останавливаясь, чтобы поправить падающие на лоб прямые черные волосы.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Ӳхӗрекен каҫ суккӑрлатать, ураран ӳкерет, питрен ҫапать.

Ревущая ночь слепила, валила с ног, била в лицо.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Специальноҫӗ унӑн — ют кӗсьене пушатасси, ҫавӑнпа та Нӑйӑлти тӑтӑшах чиркӗве ҫӳрет, стариксемпе карчӑксен хушшине кулянуллӑн тӑсӑлса выртать те пикенсех пуҫ ҫапать, тӑрӑшсах кӗлӗ тӑвать, угодниксен умне ҫурта лартать, ҫав хушӑрах илӗртекен мӑкӑрӑлчӑк кӗсьеллӗ кӗрӗксемпе салопсен ҫумнех йӑпшӑна-йӑпшӑна куҫма та манмасть.

Специальностью его было облегчение чужих карманов, и Пискун часто ходил в церковь, с трогательным усердием распластываясь ниц между старичков и старушек, подпевал ирмосам и ставил свечи угодникам, не забывая потереться вплотную около шуб и салопов с соблазнительно оттопыренной поверхностью.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 298–303 с.

Ҫил тинӗсрен киле-киле ҫапать.

Ветер ударял с моря.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 259–266 с.

Унта хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ пулӑҫ кимӗ ҫинче тӑрса юхан шыв тӗпне шалча ҫапать; вӑл пуҫне ҫӗклерӗ те — ҫыр хӗрринче хӑйне тӑнлавӗнчен револьверпа тӗлленӗ ҫынна курать.

Там, стоя в лодке, загорелый старик вбивал кол в речное дно; он, подняв голову, увидел человека, стоящего на обрыве с поднесенным к виску револьвером.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Ҫумӑр ҫӑвать, ҫил авӑккӑн киле-киле ҫапать.

Шел дождь, порывами ударял ветер.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Чанҫӑ виҫӗ аршӑн тӑршшӗ юман хӑмаран урипе тӗревленнӗ те — чана ҫав тери йывӑр чӗлхепе ҫапать те ҫапать.

Звонарь, упираясь ногами в дубовую трехаршинную доску, лупил по колоколу тяжеленнейшим языком.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 15–21 с.

Шурӑ ҫутӑ йӑлтӑртатать те шыва ҫиҫӗмле пырса ҫапать, сталактит колоннӑсене хӗлхемсен хумӗпе сирпӗтет, шыв айӗнчи чулсен хысакӗсене те уҫса кӑтартать; анчах ватӑ пулӑсем нимӗн те пулманла хӳрисене вылята-вылята ишеҫҫӗ, малтанхи пекех нимӗн те курмаҫҫӗ; мӗнле пулнӑ ҫаплипех — шыв вӗсемшӗн халӗ те хуп-хура, — шыв айӗнчи синкерлӗ асран тухми хушӑкра тахҫан-тахҫанхи, ҫул ҫӳреме пуҫланӑ малтанхи кунри пекех.

Как молния белый свет ударил по засверкавшей воде, облил волнами искр сталактитовые колонны, обнажив даже выступы подводных камней, но старички равнодушно пошевеливали хвостом, по-прежнему ничего не видя; вода была для них такой же черной, как в первый день достопамятного путешествия сквозь роковую подводную трещину.

Йӑр-йӑр // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 10–14 с.

Сӑмах тепӗр чухне вилмеллех ҫапать.

Слово бьет иногда насмерть.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Миша ҫилленсе ҫитет те пӗренене пӗтӗм вӑйпа тӗксе ярать; пӗрене икӗ чалӑша яхӑн каялла сулӑнать те упана тата та хытӑ пырса ҫапать, — Миша аран ҫеҫ йывӑҫ ҫинче тытӑнса юлать.

Рассердился Миша и хватил бревно изо всей силы; бревно откачнулось сажени на две назад — и так хватило Мишу, что чуть он с дерева не свалился.

Упапа пӗрене // Василий Хударсем. Ушинский К. Д. Тӑватӑ ӗмӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 28 с. — 24–25 с.

Ҫине-ҫинех, чарӑнмасӑр аҫа ҫапать, шлюпкӑна темӗн чышса вӑркӑнтарчӗ.

Удары грома следовали один за другим, резкий толчок подбросил шлюпку.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл тӗшмӗртет, асӑрхаттарать, хӑй ҫине-ҫинех ҫапать, хӑйне ҫапнине сире-сире ярать; ставкине пӑрахать те каялла илет; вӑйӑра хальлӗхе никам та ҫӗнтереймест.

Он угадывал, предупреждал, наносил удары и отражал их; бросал ставки и брал назад, игра шла вничью.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Халӗ пурин ӗренки те малтанхиех, авӑснӑ май кӗсмен чӗриклетет, сулахай ҫыранран ӑшӑ сывлӑш киле-киле ҫапать.

Все приняло обыкновенные размеры, мирно поскрипывали уключины, слева тянуло теплым, береговым воздухом.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Сылтӑмран шурлӑхсен пӑчӑ, ӑшӑ ҫӗрӗкӗн, тӗттӗмпе витӗннӗ симӗс мулӑн наркӑмӑшлӑ пӑсланӑвӗн шӑрши кӳлетсе ҫапать; ыйхӑри шыв хӑпарнипе тӗл пулса хӑйӑр шӑппӑн чӑштӑртатать.

Справа тянуло душной, теплой гнилью болот, ядовитыми испарениями зеленых богатств, скрытых мраком; слабо шуршал песок, встречая сонный прилив.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ял енчен темле ӑшӑ, ырӑ-ырӑ ӑшӑ ҫапать пек.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ытти майсемпе те укҫа ҫапать, ху куртӑн…

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Нӳрӗк тӗрмеринчен те ҫӑрарах, вӑл ӗнтӗ ӳпкене хайӑрса кӗрет, ристансен ҫӳхе тумтирӗ витӗр пӗтӗм шӑмшака ҫапать.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех