Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӳчӗ (тĕпĕ: шӳт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халӗ ӗнтӗ марш кӗвви те, ҫынсен ӑшчике хускатакан янӑравлӑ калаҫӑвӗ те, шӳчӗ те, юрри те, макӑрни те — пурте пӗр-пӗринпе хутӑшса кайрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Вӑрттӑн сыхлавҫӑ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 36–70 с.

Уява е ӗҫлӗ тӗлпулӑва такамӑн айванла шӳчӗ пӑсӗ.

Праздник или деловую встречу испортит чья-то глупая шутка.

9-мӗш эрнери гороскоп // Софья Савнеш. Чӑваш халӑх сайчӗ

— Мӗн шӳчӗ?

Куҫарса пулӑш

XX // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 132–188 с.

Унчченхи Михаил Игнатьевич кӑшкӑрма та кӑшкӑратчӗ, усал сӑмахшӑн та кивҫене кайман, анчах шӳчӗ те пурччӗ, ҫилли те хӑвӑрт иртетчӗ.

Куҫарса пулӑш

II // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 19–41 с.

Шӳт тӑвать тес ҫынна — шӳчӗ вырӑнсӑр пек туйӑнчӗ Михайлова.

Михайлов принял было слова Яндула за шутку,

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Укҫана кӑларса ӳкермӗн-и?» — тет тиек шӳт тунӑ пек, анчах шӳчӗ тухмасть.

— Смотри, деньги не вырони, — невесело пошутил дьяк, но Ивук не принял шутки.

Шыв хӗрринче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Шӳчӗ темех мар пулсан та пурте кулаҫҫӗ.

Шутка не бог весть какая остроумная, но все смеются.

Ҫӗрлехи ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Тен, унӑн, тӳрккесӗн, Яка Иллен, шӳчӗ ҫавнашкал?»

— Может, у него, бессердечного, шутки такие?»

Шупашкар пасарӗнче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Ку шӳт мар, ку шӳтсен шӳчӗ.

 — Это не шутка, это перешутка.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Мӗн шӳчӗ! — терӗ вӗсем патне пырса тӑнӑ Кутгей аслӑ кочегар — сарлака хул пуҫҫиллӗ, шӑнӑрлӑ арҫын.

— Чего шутить! — сказал, подходя к нему, Кутгей, старший кочегар, человек костлявый и широкоплечий.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

Камӑн шӳчӗ? — ӑнтӑлса кӑшкӑрса ячӗ Ассоль.

Чья шутка? — стремительно вскричала Ассоль.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

— Камӑн шӳчӗ ку?

 — «Чья это шутка?

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Вӑйӑ шӳчӗ — пилӗкшер!

Счет игр — по пяти!

60 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Маковей вӑл хӗр шӳчӗ кӑна пулнине, паллах, пӗлет, анчах унӑн хусканнӑ чунӗнче темӗнле шанчӑк хӗрӳленме тытӑнать.

Маковей, конечно, понимал, что то была только девичья шутка, но надежда на что-то серьезное начинала теплиться на дне его встревоженной души.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Паллах, ара! — терӗ ҫавӑнтах Бенедикт пичче, лайӑх негр шӳчӗ чунне кайса тивнипе.

— Ну конечно! — воскликнул кузен Бенедикт, которого шутка славного негра задела за живое.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Апла пулсан, манӑн ӗҫсем питӗ те лайӑх-мӗн, эмелленме те кирлӗ мар, — тесе шӳт тума хӑтланчӗ Павел, анчах шӳчӗ кулмаллах тухмарӗ.

— Значит, у меня дела так хороши, что и лечиться не стоит, — пытался он пошутить, но шутка не удавалась.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Тӗревлемен маччан шӳчӗ хӑйпе пӗрле — темиҫе тоннӑллӑ породӑна килсе лаплаттарать те, эсӗ кӗпепе ҫуралнӑ пулсан та тӗнче йывӑрӑшле ҫав хала сана шеллерӗ пулсан питӗ аванччӗ, вара савӑнса кайсах пӗрер пӑтлӑ кумккасене рештаксем хыҫне ывӑтма васка; ывӑтасса та аяккарах ывӑт.

Неподпертая кровля может сыграть злую шутку — «капнуть» несколькими тоннами породы, и если ты родился в рубашке и эта махина минет тебя, то радуйся и торопись перекидать пудовые глыбы на рештаки, да подальше.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Никодима ашшӗн шӳчӗ килӗшмен пулас, вӑл чӗнмен.

Никодим не поддержал его шутку, промолчал.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӑна Кудинов шӳчӗ килӗшмерӗ.

Шутка Кудинова ему не понравилась:

LXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Мӗн шӳчӗ пултӑр, Мелехов?

— Чего шутишь, Мелехов?

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех