Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑрӑхран (тĕпĕ: шӑрӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шӑрӑхран.

Из-за жары.

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Пӗррехинче темле тӗрмери пӗр ватӑ старик, те шӑрӑхран, те ывӑнса ҫитнӗрен, канав хӗррине ларнӑ та ҫывӑрса кайнӑ.

Как-то раз один старик-острожник не то от жары, не то от усталости присел на край канавы и задремал.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Ӑна шӑрӑх хӑратрӗ, анчах эпӗ шӑрӑхран хӑрамастӑп.

Ее жара испугала, но я не боюсь жары.

II // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Нивушлӗ унӑн лаши шӑрӑхран тӑнне ҫухатрӗ, е унтан та хӑрушӑрах, ӑна уяр аҫи ҫапмарӗ-ши?

Неужели он упал в обморок от жары, или, того хуже, не случился ли с ним солнечный удар?

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Типӗ кизекпе кӑнтӑрлахи шӑрӑхран сивӗнсе ҫитеймен тӑпра шӑрши кӗрсе тӑчӗ.

Пахло сухими кизяками и не остывшей от дневного жара землей.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӑянпа хыт-хура этем иртмелле мар сырса илнӗ уҫӑ хапхинчен шӑрӑхран е йӗпе-сапаран хӳтлӗх шыракан каскӑн выльӑхсем кирек хӑш вӑхӑтра та кӗре-кӗре каяҫҫӗ.

А в раскрытые ворота база, непролазно заросшего бурьяном и лебедой, заходила в любое время поблудная скотина, ища приюта от жары или непогоды.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Уйӑхӑн вӑйсӑр та сулхӑн ҫутипе пӗрле кӑнтӑрлахи шӑрӑхран сивӗнсе ҫитмен ӑшӑ ҫӗр ҫине каҫхи сулхӑн ӳкрӗ.

Вместе со слабым и летним светом луны на теплую землю, которая еще не успела остыть от полуденной жары, упала вечерняя прохлада.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Уй-хире шӑрӑхран сыхламалли вӑрман тӑрӑхӗсене кашни колхозӑн пусӑ ҫаврӑнӑшӗ мӗнле пулмаллине шута илсе лартмалла…

Причем, лесозащитные полосы пройдут согласно требованию севооборотов каждого колхоза…

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Шӑрӑхран ниҫта кайса хӑтӑлма май ҫук пулин те, арбан сулхӑнӗнче вӑрӑмтунасем кӗтӗвӗпе хӗвӗшнине тата арҫын ачи, ҫаврӑнкаланӑ май, хӑйне тӗрткеленине пӑхмасӑрах, Марьяна тутӑрне пуҫӗ ҫине туртса витсе ҫывӑрса каймах пуҫланӑччӗ, сасартӑках кӳршӗ хӗрӗ Устенька ун патне чупса килчӗ те, арба айне чӑмса, Марьянӑпа юнашар выртрӗ.

Несмотря на то, что от жару некуда было деваться, что комары роями вились в прохладной тени арбы и что мальчишка, ворочаясь, толкал ее, Марьяна натянула себе на голову платок и уж засыпала, как вдруг Устенька, соседка, прибежала к ней и, нырнув под арбу, легла с ней рядом.

XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вӑл мана малтан шӑрӑхран хӳтӗлесе тӑчӗ, кайрантарахпа вара мана тепӗр пысӑк усӑллӑ ӗҫ туса пачӗ.

Она сначала защищала меня от жары, а впоследствии сослужила мне и другую, более важную службу.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Шӑрӑхран ниҫта кайса кӗме май ҫук вӗри чухне шыв шампӑртатни тата шыва кӗрекен ҫын шавлӑн сывлани хӑлхана лайӑх кӗвӗ пек ачашласа тӑрать.

В жаркий день, когда некуда деваться от зноя и духоты, плеск воды и громкое дыхание купающегося человека действуют на слух, как хорошая музыка.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Сивӗрен те, шӑрӑхран та, пӑрлӑ ҫумӑртан та.

Ни холода, ни жары, ни града.

39-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун ҫинчен стариксем темӗн те каласа кӑтартаҫҫӗ: выртмасть, тӑкӑнмасть, сивӗрен те, шӑрӑхран та аптрамасть», — теҫҫӗ.

Про нее старики чудеса рассказывают: не полегает, не осыпается, ни морозов не боится, ни засухи».

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Куҫа курӑнман хаклӑ йышши ӳсентӑрана шӑрӑхран сулхӑна, ҫумӑр айне, куҫарса лартса, ачашшӑн пӑхса ӳстернӗ евӗрлех пурӑнать вӑл.

Его как будто невидимая рука посадила, как драгоценное растение, в тень от жара, под кров от дождя, и ухаживает за ним, лелеет.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кӑмака ӗҫленӗ ҫӗрти шӑрӑхран, машина уйрӑмӗнчен тухнӑ хыҫҫӑн кунта сывлама ҫав тери уҫӑ.

Как хорошо дышится на свежем воздухе после жары и духоты котельного и машинного отделений!

Улттӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Шӑрӑхран тата тусанран, грузчиксем пӗр чарӑнмасӑр шавланинчен Петян ыйхӑ килме пуҫланӑ.

От неподвижного речного зноя, от пыли, от вялого, но непрерывного шума медленной погрузки Петю клонило ко сну.

VI. «Тургенев» пароход // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

8. Вӑл шыв хӗррине лартнӑ, тымарне юхӑм еннелле янӑ йывӑҫ пек пулӗ; вӑл шӑрӑхран хӑрамасть, ҫӑра ҫулҫӑллӑ вӑл, типӗ ҫул килесрен те шикленмест, ҫимӗҫ пама та пӑрахмасть.

8. Ибо он будет как дерево, посаженное при водах и пускающее корни свои у потока; не знает оно, когда приходит зной; лист его зелен, и во время засухи оно не боится и не перестает приносить плод.

Иер 17 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

3. Ҫавӑнпа та Сана хӑватлӑ халӑхсем мухтавлӗҫ, хӑрушӑ ӑрусенӗн хулисем Санран сехӗрленӗҫ, 4. мӗншӗн тесессӗн Эсӗ мӗскӗншӗн те, чухӑншӑн та йывӑр вӑхӑтра тарса хӑтӑлмалли вырӑн пултӑн, ҫил-тӑвӑлран хӳтӗлекен хӳтлӗх, шӑрӑхран хӳтӗлекен сулхӑн пултӑн: тискер ҫынсенӗн ҫилли хӳмене ҫапӑнакан ҫил-тӑвӑл пекехчӗ.

3. Посему будут прославлять Тебя народы сильные; города страшных племен будут бояться Тебя, 4. ибо Ты был убежищем бедного, убежищем нищего в тесное для него время, защитою от бури, тенью от зноя; ибо гневное дыхание тиранов было подобно буре против стены.

Ис 25 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

6. Кӑнтӑрлахи шӑрӑхран сыхланма, ҫил-тӑманран, йӗпе-сапаран хӳтӗленме чатӑр пулӗ.

6. И будет шатер для осенения днем от зноя и для убежища и защиты от непогод и дождя.

Ис 4 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

5. Ӑна сӗм-сӗмлӗхпе вилӗм ӗмӗлки хупӑрлатӑр, ӑна хура пӗлӗт карса илтӗр, ӗнтсе яракан шӑрӑхран хӑранӑ пек сехӗрленччӗр унран!

5. Да омрачит его тьма и тень смертная, да обложит его туча, да страшатся его, как палящего зноя!

Иов 3 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех