Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шултра сăмах пирĕн базăра пур.
шултра (тĕпĕ: шултра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Полици чиновникӗ сӗтел патне пычӗ — сӗтел ҫинче хут татӑкӗ выртать, ун ҫине шултра саспаллисемпе ҫапла ҫырса хунӑ:

Полицейский чиновник подошел к столу, — на столе лежал лист бумаги, а на нем крупными буквами было написано:

I. Ухмах // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Давыдов рекомендаци ҫырнӑ та ӗнтӗ — шултра саспаллисемпе, васкаса ҫырнӑ.

Но Давыдов уже писал рекомендацию — размашисто и торопливо.

XXIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Халӗ Кондратӑн, ытла пӑлханнипе, ҫамки ҫине — ҫумӑрпа йӗпеннӗ тейӗн — шултра тар пӗрчисем тапса тухнӑ, вӑл пӗрре сӗтел хушшинче ларакан коммунистсем ҫине, тепре — парта хушшинче юнашар ларакансем ҫине питӗ именсе пӑха-пӑха илет.

И теперь Кондрат, изредка взглядывая то на сидевших за столом коммунистов, то на своих соседей по парте необычным для него, робким взглядом, волновался так, что на лбу у него выступили крупные капли пота и лицо казалось словно бы обрызганным дождем.

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Карчӑк, сылтӑм аллинчи шултра сыпӑллӑ хӑмӑр пӳрнисене чӑмӑртаса, пысӑк «мулкач» турӗ, сылтӑм аллипе вара кушак аҫине лешӗ хаяррӑн ҫухӑрса ямаллах пӑчӑртаса тытрӗ, кушакӗ чӑрмалама, урса кайнӑ пекех хӑрлатма пуҫларӗ.

Из узловатых, коричневых пальцев правой руки старуха сложила внушительную дулю, а левой так самозабвенно прижала кота к груди, что тот рявкнул дурным голосом и стал царапаться и бешено фыркать.

XXI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Мӑйракаллӑ шултра тата вакӑ выльӑха та, ҫавнашкалах сыснасем те илетпӗр, кайӑк-кӗшӗкпе халлӗхе интересленместпӗр.

Берем крупный и мелкий рогатый скот, а также свиней, птицей пока не интересуемся.

XX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Дубцов хаҫата салатрӗ те унтан тикӗс мар та шултра саспаллисемпе ҫырса тултарнӑ шкул тетрадӗнчен ҫурса илнӗ темиҫе хут листи илчӗ, вӗсене Давыдова тыттарчӗ.

— Дубцов развернул газету, подал Давыдову несколько листков из школьной тетради, исписанных неровными крупными буквами.

XIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫав Яков Лукичах виҫҫӗмӗш бригада колхозникӗсене хутор ҫывӑхӗнчи лайӑх ҫӗрсене, вир аван пулакан тата тӗлӗнмелле шултра та пылак арбузсем ҫитӗнекен ҫӗрсене ҫӑлса хӑварма, вӗсене ҫуллен ҫулах ҫурхи шывпа ҫуса юхтарса каякан усал ҫырмана пӗвелесе лартма ӳкӗте кӗртрӗ.

И все тот же Яков Лукич уговорил колхозников третьей бригады загатить Дурной лог, из года в год размывавший богатые земли возле хутора, на которых отлично родились просо и диковинные по величине и сахарности арбузы.

38-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Унӑн хиврен пӗтӗрсе янӑ сарӑ мӑйӑхӗ айӗнче сархайнӑ шултра шӑлӗсем курӑнаҫҫӗ.

и из-под его белокурых, ловко закрученных усов блестели крупные желтые зубы.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

— Ҫук, мана унашкал ӑманпа улталаймӑн, эпӗ шултра йышши пулӑ! — терӗ вӑл хыттӑнах, мухтанса.

— Нет, меня на такого червя не поймаешь, я рыба крупная! — хвастливо воскликнул он.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Унтан Гаврила, йӗпе картузне хывса, сӑхсӑхса илчӗ, ывӑҫне чӑмӑртанӑ укҫисем ҫине пӑхса, ҫӑмӑллӑн, тарӑннӑн сывларӗ, вӗсене хӗвне пытарчӗ, вара, шултра та ҫирӗп утӑмсемпе, Челкаш кайса ҫухалнӑ еннелле мар, тепӗр еннелле, ҫыр хӗррине утса кайрӗ.

Потом Гаврила снял свой мокрый картуз, перекрестился, посмотрел на деньги, зажатые в ладони, свободно и глубоко вздохнул, спрятал их за пазуху и широкими, твердыми шагами пошел берегом в сторону, противоположную той, где скрылся Челкаш.

III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Радда хыҫҫӑнах маттур йӗкӗт Лойко Зобар ярӑнса пырать; унӑн пит-куҫне хура та ҫӑра ҫӳҫ кӑтрисем хупласа илнӗ, кӑтри айӗнчен сивӗ шултра куҫҫуль тумламӗсем тумла-тумла анаҫҫӗ…

А за нею по пятам плыл удалой молодец Лойко Зобар; его лицо завесили пряди густых черных кудрей, и из-под них капали частые, холодные и крупные слезы…

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Улмуҫҫисем: улмисем ҫав тери шултра пулччӑр, пӗр улмаран ытла никам та ан ҫиейтӗр…

Яблоки: крупные-крупные, чтобы больше одного не съесть…

39-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Хӑвӑр кайӑр! — тавӑрчӗ те Маша, ҫавӑнтах кӑшкӑрса ячӗ: шултра пӑр катӑкӗ унӑн ӗнсине ыраттармаллах килсе ҫапнӑ иккен.

— Сами уходите! — ответила Маша и вскрикнула: крупная градина пребольно щелкнула ее по затылку.

36-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫиҫӗм ҫиҫсе илчӗ, ҫӳлте-ҫулте темскер туртса ҫурнӑ пек аслати шатӑртатса авӑтрӗ, унтан ҫырма ҫине шултра сумӑр ярӑмӗсем чалӑшшӑн-чалӑшшӑн ҫуса, ухӑ йӗпписем пек тирӗнме пуҫларӗҫ.

Сверкнула белая молния, с высоты с сухим треском ударил раскат грома, словно где разорвали огромный кусок коленкора, и тяжелые косые струи дождя, как стрелы, пронзили реку.

36-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл пӑрҫа клетки умне чарӑнчӗ, пӑрҫа хутаҫҫисем мӑнтӑр, кукӑр, вӗсем ҫав тери йышлӑ, ҫав ешӗл хутаҫсем ӑшӗнче шултра пӗрчӗсем те пур пулӗ.

Остановился у клетки с горохом, густо обсыпанным кривыми пузатыми стручками, под зеленой кожицей которых угадывались крупные горошины.

32-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ачасене ҫырупа ярса панине астӑватӑр пулӗ? — Захар шултра пуҫлӑ клевер ӳсекен лаптӑка кӑтартрӗ.

Помните, в письме ребятам прислали? — Захар показал на маленькую делянку с крупноголовым клевером.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ часах Санька йӑвӑ хурӑнлӑхра шултра кӑмпасем асӑрхарӗ.

Наконец в частом березнике Санька заметил несколько крупных грибов.

22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унта та кунта йыт ҫӗмӗрчӗн юн тӗслӗ ҫырлисем курӑнаҫҫӗ, час-часах шултра кӑвак ҫырласем тӗл пулаҫҫӗ, витӗр курӑнакан пӗрлӗхен ҫупкӑнӑн-ҫупкӑнӑн курӑнса тӑрать, уҫланкӑсенче сӗткенлӗ курӑксем чечекленеҫҫӗ.

Рдели кровавые волчьи ягоды, часто встречались крупные синие ягоды голубики, прозрачные созвездия брусники, на полянах цвели влажные лиловые бессмертники.

22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Малтанхи йывӑҫранах Санька хулпуҫҫийӗпе перӗнчӗ те ун ҫине шултра тумламсем тӑкӑнчӗҫ.

Первое же деревцо, которое Санька слегка зацепил плечом, осыпало его частыми крупными каплями.

22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Захар лампа патне пычӗ, ҫутта вӑйлӑрах кӑларчӗ те тӗлӗнсе хытсах кайрӗ: ывӑҫ тупанӗ ҫинче шултра та тулса ҫитнӗ тулӑ пӗрчисем иккен.

Захар подошел к лампе, прибавил огня и замер от удивления: на ладони лежали крупные, литые зерна пшеницы.

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех