Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӑпӑрккипе (тĕпĕ: чӑпӑркка) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл Иван Алексеевича тепре чӑпӑрккипе туртса касрӗ, питне шӑмми патӗнчен пуҫласа сарлака янах варринчи путӑкӗ таран ҫурса ячӗ.

Он ударил Ивана Алексеевича еще раз плетью, рассек ему лицо наискось от надбровной кости до крутого, с ямочкой посредине, подбородка.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр турткаланмасӑр пирӗнпе пыракансенне айӑпӗсене каҫараҫҫӗ, хирӗҫҫисене ак ҫапла награда пулать! — терӗ те чӑпӑрккипе казаксем аялти кӗпи-йӗмӗ таранах хывӑнтарса йӗркесӗр купаласа хунӑ, ҫумӑр айӗнче йӗпенсе выртакан вилӗ хӗрлӗармеецсен шурӑ купи ҫинелле кӑтартрӗ.

Кто пойдет с нами бесперечь энтот будет прощен, а кто взноровится — тому вот такая же будет награда! и указал плетью на порубленных красноармейцев, уже раздетых казаками до белья, сваленных в бесформенную, мокнущую под дождем белую кучу.

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кунта халь хӗрлеармеецсем ҫук! — хыртарнӑ пуҫне ҫилӗллӗн ҫӗклесе, сассине хиврен хӑпартса каларӗ те Богатырав пылчӑк сирпӗнсе тулнӑ атӑ кунчине чӑпӑрккипе ҫатлаттарса илчӗ.

— Красноармейцев теперича нет! — зло приподнимая бритую губу, повысил голос Богатырев и хлопнул по обрызганному грязью голенищу витою плетью.

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кур! — хӑвӑрт йӗнер ҫине утланса, пӗтӗм кӗлеткипе каҫӑрӑлса кӑшкӑрчӗ Прохор, сенкер тӳпе ытамӗнче аяккалла кайса пыракан хуркайӑк карти ҫине чӑпӑрккипе кӑтартса.

Гляди!.. — закричал тот, вскочив на седло, стоя на нем во весь рост, указывая плетью по направлению удалявшейся в голубеющем просторе гусиной станицы.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Прохор чӑпӑрккипе пӗве ҫинелле кӑтартса кулса илчӗ:

Прохор указал по направлению пруда плетью, усмехнулся:

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Ку вӗсене Петрошӑн пуҫласа тавӑрнӑ парӑм», — шухӑшларӗ вӑл, утне юртӑпа ярса; унтан лашана ним сӑлтавсӑрах чӑпӑрккипе купарчинчен туртса касрӗ те, чӑпӑркка вӗҫӗ пырса тивнӗ тӗлте шурӑрах йӗр хӑмпӑланса тухрӗ.

«Это им за Петра первый платеж», — подумал он, трогая рысью, и без видимой причины плетью выбил на крупе коня белесый вспухший рубец.

XXXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, лашипе тапранса, станица хӗрринче мӑкӑрӑлса ларакан хӑйӑр ярӑмӗ еннелле чӑпӑрккипе кӑтартрӗ.

Он махнул плетью в направлении нависшего над станицей песчаного кургана, тронул коня.

XXXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тупнӑ савӑнмалли!..» — кӳренчӗклӗн шухӑшларӗ Кошевой вӗсем ларакан пӳлӗм патӗнчен иртнӗ чух; унтан тарӑхсах атӑ кунчине чӑпӑрккипе юлашки хут ҫатлаттарса илчӗ те шаккамасӑрах кӗтесри пӳлӗме кӗрсе кайрӗ.

Веселость нашли…» — обиженно подумал Кошевой, шагая мимо, и уже с досадой в последний раз хлопнул плеткой по голенищу, без стука вошел в угловую комнату.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кошевой атӑ кунчине чӑпӑрккипе шухӑшлӑн ҫатлаттаркаласа, пуҫне чиксе, Моховсен пусма картлашки тӑрӑх майӗпен улӑхрӗ.

Кошевой, задумчиво похлопывая плеткой по голенищу, уронив голову, медленно всходил по порожкам моховского дома.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро чӑпӑрккипе хӑмсаркаларӗ, тутине чаплаттара-чаплаттара илчӗ.

Петро помахивал кнутом, чмокал губами.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Наумов чӑпӑрккипе сӗтеле ҫатлаттарса илчӗ те, урӑм-сурӑм тарӑхнипе шурса кайса, лапсӑркка ҫӑмлӑ маньчжур ҫӗлӗкне ӗнси ҫине шутарса лартрӗ.

Наумов хлопнул по столу плетью и, побледнев от бешенства, сдвинул на затылок лохматую маньчжурскую папаху.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Германи вӑрҫи вӑхӑтӗнчех, полк Прусси тӑрӑх тылра ҫӳренӗ чухне, бригада командирӗ — ятлӑ-шывлӑ генерал — вуникӗ сотньӑна строя йӗркелесе тӑратрӗ те: — Илетӗр — икӗ сехет хушши хула сирӗн алӑра пулать, — терӗ сӑртсем айӗнче ларакан пӗчӗкҫӗ хула ҫинелле чӑпӑрккипе кӑтартса.

Еще в дни германской войны, когда полк ходил в тылу по Пруссии, командир бригады заслуженный генерал — говорил, выстроив двенадцать сотен, указывая плетью на лежавший под холмами крохотный городок: — Возьмете — на два часа город в вашем распоряжении.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ансӑр галифеллӗ ҫӳллӗ офицер тупӑ патне чупа-чупа пырать, чӑпӑрккипе атӑ кунчине ҫатлаттарса, мӗшӗлти ездовойсене ҫинҫе те урса кайнӑ пек хаяр сасӑпа кӑшкӑрса пӑскӑртать:

Высокий, в узких галифе офицер тенористо, свирепо кричал на замешкавшихся ездовых, подбегая к орудию, щелкая по голенищу плетью:

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Степан, чӑпӑрккипе хӑмсаркаласа, ҫул хӗрринче ӳсекен ҫӳллех мар армутин кӑвак тӗмӗ хыҫнелле кӗрсе ҫухалчӗ…

Степан, помахивая кнутом, скрывался за сиреневой кромкой невысокой придорожной полыни…

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лавҫӑ кӑмӑлсӑррӑн чӑпӑрккипе хӑмсарчӗ, ӗшеннӗ утсем пичев патаккисене вӑйӑн-шайӑн туртса хытарчӗҫ.

Возница невесело махнул кнутом, усталые лошади недружно дернули барки.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сашка мучи урапа ҫинелле сикнӗ пӗр вӗшлине чӑпӑрккипе туртрӗ те тарӑхса кӑшкӑрса тӑкрӗ:

Сзади дед Сашка щелкнул одну, прыгавшую в дрожки, кнутом, крикнул запальчиво:

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ниҫта кайса кӗрейми шикленсе ӳкнӗ Кошевой кӗсрине чӑпӑрккипе пӗтӗм вӑйран куҫ хушшинчен туртса ҫапрӗ, анчах пӑрӑнса ӗлкӗреймерӗ.

В ужасе Кошевой ударил кобыленку свою плетью меж глаз, но уйти в сторону не успел.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Атарщик алӑка уҫрӗ те, Мишкӑна хирӗҫ ҫурӑмӗпе тӑрса, чӑпӑрккипе сулчӗ, йӑвашраххӑн каласа хучӗ:

Открыв дверь и стоя к Мишке спиной, атарщик махнул плетью, уже миролюбиво сказал:

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро питне-куҫне шӑмарчӗ, чӑпӑрккипе хӑмсарса, утне уттарса кайрӗ.

Петро нахмурился, тронул коня плетью.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро чӑпӑрккипе сулчӗ.

Петро махнул плетью:

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех