Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӑмӑртать (тĕпĕ: чӑмӑрта) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Зоя та тарӑхать, анчах шавламасть; вӑл е тутине ҫыртать, е чышкине чӑмӑртать.

Зоя тоже волнуется, но молча: закусывает губу или крепко сжимает свободную руку в кулак.

Каҫxине // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Имет унӑн сарлака аллине хыттӑн чӑмӑртать.

Имет крепко пожал его широкую сильную ладонь, похлопал по плечу.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шӑхаль паттӑрӗ ун аллине тытасшӑн мар, кутӑнлашать, каярахпа тин чӑмӑртать те, ҫавӑнтах ункӑ варринчен пӑрӑнса, халӑх хушшине кӗрсе каять.

Тот помедлил, но в конце концов все-таки пожал ее и резко зашагал прочь из круга.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элентей чирлӗ ашшӗн аллине чӑмӑртать, ҫамкине тыта-тыта пӑхать.

Элендей взял холодные руки отца в свои, сжал их, пытаясь согреть, потрогал старику лоб.

Пролог // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Микинь алри пеккине хыттӑн чӑмӑртать.

Микинь крепко сжимает в руке раскрытый нож.

Хыр вӑрманӗнче // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 21–22 с.

Драницын, нимӗн ҫинчен те шухӑшламасӑр, хӗрӗн ансӑр хулпуҫҫисене ачашшӑн чӑмӑртать, ӑна куҫран пӑхать; пӗлет вӑл, питӗ лайӑх пӗлет: ҫак куҫсенче, ҫак ылтӑн тӗслӗ ҫӳҫ пайӑркисенче, ҫӳхе тута хӗррисенче, сивӗпе кӑвакарса кайнӑ пӗчӗк пӳрнесенче уншӑн чи хакли, чи ҫывӑххи, чи ачашши, чи тӑванни пӗтӗҫсе тӑрать; ҫаксене вӑл нихҫан та, никама та парас ҫук.

Не думая ни о чем, Драницын сжимал тонкие плечи девушки, глядя ей в глаза, и знал, твердо знал, что в этих глазах, в золотистых завитках волос, в тонких губах, в посиневших от холода маленьких пальцах навсегда заключено для него самое близкое, самое нежное, самое родное — то, чего он никому и никогда не уступит.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Шинель кӗсйине чикнӗ сылтӑм аллипе вӑл револьвер аврине чӑмӑртать.

Правая рука его была опущена в карман шинели и сжимала револьвер.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Мӑнтарӑн хӗрарӑмӗ нӳрӗ ҫӗр ҫине выртса йӗрет, ҫӳҫне-пуҫне тӑпӑлтарать, ахаль те йывӑр ӗҫпе асап пайтах курнӑ аллине ҫатӑрласа чӑмӑртать, кӑшкӑрать, ӳлет — мӗнпе лӑплантармалла ӑна, телейсӗрӗн шӑпине мӗнле сӑмах каласа кӑшт та пулин ҫӑмӑллатмалла?..

Падает прямо на сыру землю родимая, рвет на себе волосы, ломает и без того изломанные тяжкой работой рученьки, воет дико, со страшным надрывом, — чем утешить ее, где то единственное слово, которое могло бы поддержать несчастную?..

Ӗмӗрхи депутат // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Ашшӗ Таня ҫине тинкерсе пӑхать, унӑн хулпуҫҫийӗсене чӑмӑртать.

Он пристально глядел на Таню, тихонько сжимал ее плечо.

VI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Анчах вӗсем мана тӗрӗслесе-туса ытлашши вӑхӑт ирттермерӗҫ, старик манӑн алӑсене чӑмӑртать те чӑмӑртать; унӑн арӑмӗ ҫак вӑхӑтра пирӗн тавра кускала тӑрать, макӑрса та илет, кулкалать те, унтан вӗсем иккӗшӗ те мана ыйтусем пама тытӑнчӗҫ: Сид ҫинчен те, Мери ҫинчен те, пӗр сӑмахпа, мӗнпур тӑванӗсем ҫинчен ыйтса пӗлеҫҫӗ.

Но особенно разбираться было некогда; старик схватил меня за руки и давай пожимать, а его жена в это время так и прыгает вокруг нас, и плачет, и смеется; потом оба они засыпали меня вопросами про Сида, и про Мэри, и вообще про всех родных.

Вӑтӑр иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Слесарь, хӑйӗн вӑрӑм аллисене ниҫта хума аптранипе, хӑлхаллӑ ҫӗлӗкне чӑмӑртать.

Слесарь не знал, куда деть свои длинные руки, и сжимал ими ушастую шапку.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Тоня, ун ҫине чылайччен пӑхса тӑрса, ӑна чунтан хӗрхенсе, чӗрипе савса, уншӑн пӗр хӑраса, пӗр савӑнса унӑн аллисене чӑмӑртать.

Тоня несколько мгновений смотрела на него и, вся охваченная приливом жалости, горячей нежности, тревоги и радости, сжимала его руки:

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Анчах вӑл хӑйӗн аллине хуллен туртса кӑларать те ман алла ҫирӗппӗн чӑмӑртать.

Но он тихонько ее выдергивает и крепко жмет мою.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Ҫыру вӗҫӗнче Гагин пирӗн паллашу питӗ хӑвӑрт вӗҫленнишӗн куляннине пӗлтерет, мана телей сунать, манӑн алла тусла хытӑ чӑмӑртать тата мана хӑйсене шыраса тупма ан тӑрӑш тесе тархаслать.

В конце письма он изъявлял сожаление о том, что наше знакомство так скоро прекратилось, желал мне счастья, дружески жал мне руку и умолял меня не стараться их отыскивать.

XXI // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Пӗр аллине хут тытать, тепӗр аллине нимсӗрех чӑмӑртать те татах: илейӗп-ши, илеймӗп-ши, тет.

Возьмет в одну руку бумажку, другую сложит пустую и говорит: «Получу или не получу?»

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Вӑл е аллисене сӑтӑркаласа илет, е вӗсене симӗс пустав ҫине хурса чӑмӑртать, е, пукан хыҫӗ ҫине тайӑнса, пӗр сиккеленмесӗр ларать.

Он то потирал руки, то сжимал их в кулаки на зеленом сукне стола, то откидывался на спинку стула и застывал в напряженной позе.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл ҫав сурана сӑмса тутрипе чӑмӑртать, питне-куҫне пӗркелентерет, тутисене чаплаттарса, чарӑнма пӗлмесӗр калаҫать…

Он прикладывал к ней носовой платок, морщился, чмокал губами, безумолчно говорил…

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий сӑннӑн вӗри аврине пӗтӗм вӑйӗпе аякӗ ҫумне чӑмӑртать, аллаппийӗ хӑйӗн йӑпӑлка япала сӗрнӗ пек тарласа кайнӑ.

Григорий до боли прижимал к боку горячее древко пики, ладонь потела, словно смазанная слизистой жидкостью.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья Григорин вырӑнтан хускалми, ачашлама кӑмӑлламан аллисене ярса илет, хӑйӗн кӑкӑрӗ ҫумне, чунсӑрланнӑ сивӗ питҫӑмартийӗсем ҫумне чӑмӑртать, йынӑшакан сасӑпа кӑшкӑрать:

Аксинья хватает неподатливые, черствые на ласку Гришкины руки, жмет их к груди, к холодным, помертвевшим щекам, кричит стонущим голосом:

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫакӑн пек минутсенче Андрей е хашлатсах сывлать, е хаваслӑн тата шиклӗн чӑмӑрӗсене чӑмӑртать те, хаҫат ҫине пичетленине хӑй куҫӗсемпе курасшӑн пулса, Дубровкӑран хаҫат ыйтать.

В такие минуты Андрей то шумно вздыхал, то в радостном или тревожном волнении сжимал кулаки и просил у Дубровки газету, чтобы увидеть напечатанное своими глазами.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех