Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чарчӗ (тĕпĕ: чар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ыйтусем ҫине ҫех хуравлама ыйтатӑп, — чарчӗ ӑна Петерсон.

Прошу отвечать только на вопросы, — остановил его Петерсон.

XX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Кирлӗ мар, Павел Павлович, кӑлӑх япала, — йӑвашшӑн чарчӗ ӑна Ромашов.

— Будет, Павел Павлович, не стоит, — слабо останавливал его Ромашов.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Николаев кӑшкӑрса чарчӗ ӑна.

Николаев окликнул его.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Анчах тепӗр минутранах Веткин юлташне чӗнсе чарчӗ.

Но через минуту Веткин окликнул товарища.

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Хам пӗлекен ҫынсем ҫинчен ман умра кун пек калаҫмасса ыйтнӑ пулӑттӑм эпӗ, — сиввӗн чарчӗ Ромашов.

— Я попросил бы при мне так не отзываться о моих знакомых, — сурово остановил Ромашов.

IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Каҫарӑр, Адам Иванович, эпӗ халех, — чарчӗ ӑна Ромашов.

— Извините, Адам Иванович, я сейчас, — прервал его Ромашов.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Манӑн ҫыран ҫине тухса вӗсемпе калаҫса пӑхас килчӗ, анчах мана Ксури чарчӗ.

Мне как-то вздумалось выйти на берег и побеседовать с ними, но Ксури меня остановил:

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Малти лав патне ҫитсен, лашине юланутлӑ ҫын хӑвӑрт чарчӗ те, шӗлепкине хывса, Варламова темле пӗчӗк кӗнеке пачӗ.

Поравнявшись с передним возом, верховой осадил лошадь и, снявши шапку, подал Варламову какую-то книжку.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Тӑхта… — чарчӗ ӑна Христофор атте.

— Постой… — перебил его о. Христофор.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Вӑл, аллине сулса, тикансене сӑрнай калама чарчӗ.

Он махнул рукой цыганам, чтобы они прекратили игру.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсене систерсе хумалла, — тесе чарчӗ ӑна Нягул Абаджня.

Надо бы их предупредить, — остановил его Нягул Портной.

XXVI. Зли-долӑ патӗнчи батарейӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ан йӗкӗлтеш, ачам! — чарчӗ ӑна ватти.

— Не кощунствуй, сын мой! — строго остановил его старец.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ан васка! — чарчӗ ӑна тухтӑр.

Не спеши! — остановил его доктор.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Шӑпрах пул, Марин йысна, пӗтӗм ял халӑхӗ илтме пултарать, — чарчӗ ӑна Огнянов.

— Потише, дядя Марин, вся деревня услышит, — остановил его Огнянов.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Колчо, шӳтлесе ан калаҫ-ха, — чарчӗ ӑна тухтӑр.

— Колчо, перестань шутить, — остановил его доктор.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Паллах ӗнте, «Геновева» пирки те сиктерсе хӑвармарӗҫ, Огнянов вылянӑ вӑхӑтра курайман ҫынсем шӑхӑрса намӑс кӳресшӗн пулнине те асӑнчӗҫ, юрать-ха, Ставри пуп ҫав Стефчова шӑпах вӑхӑтра чарчӗ.

Разумеется, вскоре зашла речь о «Геновеве», о том, как Стефчов пытался освистать Огнянова, и поп Ставри осудил Стефчова.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Оркестр калама кӑшт чарӑннӑччӗ, каллех ак, тав тӑвас сӑмаха пӳлсе, каласа ячӗ; анчах Фратю господин хӑй сӑмахне калама ӗлкӗрейменччӗ-ха, вӑйӑҫӑсене аллипе сулса чарчӗ те ура ҫине тӑчӗ, йӗри-тавра пӑхкаласа ҫаврӑнчӗ, унтан черккине ҫӗклерӗ те, хыттӑн кӑшкӑрса: — Тусӑмсем, Болгари liberte тав тума сӗнетӗп. Vivat! — тесе, черккине тӗпӗ курӑниччен ӗҫсе ячӗ.

Оркестр, делавший передышку, заиграл опять и прервал тосты; однако господин Фратю, еще не успевший произнести своего тоста, махнул музыкантам, чтобы они умолкли, встал, осмотрелся и, подняв стакан, восторженно крикнул: — Господа, предлагаю тост за болгарскую liberte. Vіvat! — и выпил до дна.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хайхискер куҫне чарчӗ пӑрахрӗ.

У него глаза на лоб полезли.

IX. Ӑнлантарса пани // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл мана чӗнсе чарчӗ те: «Эс ӑҫта каятӑн, Соколов господин?» — тесе ыйтрӗ.

и он окликает меня: «Вы куда, господин Соколов?» — спрашивает он,

IX. Ӑнлантарса пани // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах та Вера Павловна ӑна калама чарчӗ.

Но Вера Павловна остановила его.

XXX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех