Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑяр сăмах пирĕн базăра пур.

хӑяр (тĕпĕ: хӑяр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Хӑвна — ҫӗр ҫинче пӗр эсӗ анчах питӗ лайӑх хӑяр иккен те, пурте сана ҫисе ярасшӑн пулнӑ пек туйӑнать.
Кажется тебе, что ты один на земле такой хороший огурчик и все съесть тебя хотят.

XX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Карчӑк, хӑяр илсе тух-ха.
Достань, старая, соленого огурчика.

Самонька // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Карчӑк пӗр чӗрҫи хӑяр пуҫтарнӑ та картишне кӗме хатӗрленсе тӑрать.
Бабка набрала в подол огурцов и собиралась идти во двор.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Вара шӑллӗ хӑяр ҫумлама, е кашмана кӑпкалатса ҫемҫетме, е ҫӗрулми лартма тытӑнать.
И брат тоже начинает полоть огурцы, или свеклу мотыжить, или картошку сажать.

I // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Ӗне пур ҫинче икӗ ачан пасарта йывӑҫ савӑт-сапа сутма нуши те пулман, анчах ырӑ ҫынсем ыйтаҫҫӗ: пӗрне шайкӑ кирлӗ, теприне пичке, хӑшӗсем хӑяр е кӑмпа тӑварлама катка ыйтаҫҫӗ.
При корове двум детям не было такой уж нужды, чтобы продавать на рынке деревянную посуду, но добрые люди просят, кому — шайку на умывальник, кому нужен под капели бочонок, кому — кадушечку солить огурцы или грибы, или даже простую посудинку с зубчиками — домашний цветок посадить.

I // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Акӑ епле тасатнӑ вӑрӑсем — сӗтел ҫинче ҫур хӑяр пурччӗ — ӑна та илсе кайнӑ!
Вот как воры обчистили — половина огурца была на тарелке, и ту унесли!

Калаҫакан хура курак // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 30–31 с.

Ҫав кӑвакал чӗппи, ыттисем пекех пӗчӗккӗ, хӑяр пысӑккӑш кӑна.
Этот утенок, как и все другие, был ростом с небольшой огурец.

«Хайлавҫӑ» // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 10–14 с.

Хӑяр ҫиес текен валли хӑяр пур унта, пӑрҫа юратаканшӑн ывӑҫне пӑрҫа ҫакланса тухать…
Если кто хочет огурца, найдётся и огурец, тому, кто любит горошек, кладёт в ладошку горошек…

Асамлӑ кӗсье // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 68–72 с.

Григорий хирӗҫ нимӗн те каламарӗ, турилкке ҫинчен йӳҫӗтнӗ хӑяр татӑкӗ илсе чӑмлакаларӗ те урайне сурса пӑрахрӗ.
Григорий промолчал, вялым движением он взял с тарелки кусок соленого огурца, пожевал его и выплюнул.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпир ӑна лайӑх пӑхасшӑн тем пек тӑрӑшрӑмӑр: Тимош ун валли куркапа вӗретнӗ чей лартса пачӗ, Андрей ун умне кӗл ӑшӗнче пӗҫернӗ пӗр вунӑ ҫӗрулми хаҫатпа тасатса хучӗ, эпӗ икӗ хӑяр хутӑм.
Мы ухаживали за ним изо всех сил: Тимошка налил из котелка в кружку горячего чая, Андрей обтер и положил на газету перед инженером с десяток печеных картофелин, я добавил пару свежих огурцов.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Никифор Арсентьевич пӗр чӗлӗ хӑяр касса пачӗ те мана астивсе пӑхма сӗнчӗ.
Куҫарса пулӑш

V. Пирӗн колхозри пекех // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Кӑнтӑр енче ӳсекен хӑяр ӑшша юратать те, анчах унта ҫулла кун хушши кӗске, терӗ те вӑл, ҫав вӑрлӑха пире сӑнаса пӑхма сӗнчӗ.
Куҫарса пулӑш

Кӑҫал пирӗн бригада мӗн чухлӗ хӑяр пуҫтарса илнине пӗлессӗр килет-и?
Куҫарса пулӑш

Улттӑмӗш класра вӗренекен Катя Жугина ӑна вунтӑватӑ килограмм хӑяр виҫсе пачӗ.
Куҫарса пулӑш

Хӑйсен умӗнче темӗн чухлӗ хӑяр купаланӑ.
Куҫарса пулӑш

Хӑмла ҫырли йӑранӗсем хушшинче пиҫе пуҫланӑ дыня курланки, кавӑн, хӑяр ӳсет, леререх тата, пӗр курӑк та пусман хура ҫӗр ҫинче, ҫӗр ҫырли тунисем курӑнаҫҫӗ.
Куҫарса пулӑш

II. Ҫитрӗмӗр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Ман Алешӑ питӗ юратать ӑна, урӑх хӑяр пулсан, вӑл ҫимест вара — тиркеме юратать.
Мой Алеша страсть как их обожает, а если другого посолу, так он и есть не станет — куражливый.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Тӑварланӑ хӑяр ҫийӗр! — сӑйларӗ хӗрарӑм.
— И малосольные огурчики ешьте! — угощала женщина.

Ура айӗнче хӗвел ҫаврӑнӑшӗпе мӑйӑр хуппи шӑтӑртатнӑ, тар шӑрши, табак, селедкӑ, хӑяр шывӗ шӑрши кӗнӗ.
Хрустела под сапогами подсолнечная и ореховая скорлупа, пахло потом, табаком, селедкой и огуречным рассолом.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Тӑварланӑ хӑяр пар-ха, — терӗ вӑл Серафимӑна.
— Огурчика дай соленого, — сказал он Серафиме.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика