Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑяр сăмах пирĕн базăра пур.
хӑяр (тĕпĕ: хӑяр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Катя тӑварланӑ шултра хӑяр илсе кӗрсе сӗтел ҫине лартрӗ те мӑнаҫлӑн: ку хамӑр пахчаран, тесе пӗлтерчӗ.

Катя принесла и поставила на стол крупные соленые огурцы, не без торжественности сообщив, что они с собственного огорода.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Серафима хӑйӗн хуҫалӑхӗ ҫинчен каласа пачӗ: сыснасем, автанпа чӑхсем, виҫӗ хур, пӗр пичке хӑяр, тепӗр пичке купӑста, нӳхрепре темиҫе михӗ ҫӗрулми пурри ҫинчен Таньӑна мӑнкӑмӑллӑн пӗлтерчӗ.

Серафима с гордостью поведала Тане о заведенном ею хозяйстве: чушки, куры с петухом, три гуся; бочка с огурцами, бочка с капустой; несколько мешков картошки в погребке.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ман пирки ӑна та, ҫемйине те гестаповецсем темӗн тума пултарнӑ, ҫапах та Филиппыч эпӗ вӗсем патӗнчен кайнишӗн ҫав тери хурланчӗ: — Пӑртак лӑплансан, каллех ман пата атӑ ҫӗлеме килӗр, — терӗ вӑл, ман хутаҫа хӑяр хурса.

Из-за меня вся семья подвергалась большой опасности, и все-таки Филиппыч искренне огорчался, что я от него ухожу: — Немножко успокоится, приходите опять ко мне сапожничать! — говорил он, укладывая в мой мешок сверточек с огурцами.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Маша халех хӑяр, купӑста илсе килӗ.

Сейчас Маша огурчиков с капустой принесет.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Тути-ҫӑварӗ унӑн ялан вараланчӑк: ачасем пурте ӑна ҫӑкӑр, кам хӑяр, кам кишӗр тыттараҫҫӗ.

Вечно рот у нее перепачкан: все ребята суют ей кто хлеб, кто огурец, кто морковку.

Тунсӑхлама вӑхӑт ҫук // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Акӑ ку нимӗҫ пӑрҫи, кунта, куратӑн-и, хӑяр.

— А это вот бобы, а тут, видишь, огурцы.

Ту ҫинче // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Председатель, васкаса, пысӑк чӗл касса илчӗ те чӳрече ҫинчен икӗ хӑяр илсе тухса карӗ.

Председатель быстро отрезал большой ломоть хлеба, взял с подоконника два огурца и ушел.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вон унта, чӳрече ҫинче, тирӗкре хӑяр пур, — ил…

А вон на подоконнике миска с огурцами — бери…

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Хуралҫа хӑяр патне тӑратӑп та, хам, пахча хӗррине кайса, ҫапла кӑшкӑрса ярӑп: «Эй, хуралҫӑ, авантарах сыхла!» тейӗп, тенӗ.

Найму караульщиков, посажу на огурцы, а сам так-то пойду сторонкой да крикну: «Эй вы, караульте крепче!»

Хӑяр вӑрлакан // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пахчана хӑяр акса тултарӑп, никама та вӑрлама памӑп, лайӑх хуралҫӑ тытӑп.

Заведу огород, насажу огурцов, воровать не дам, караул буду крепкий держать.

Хӑяр вӑрлакан // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Пӗр михӗ хӑяр татам та кайса сутам, вӑл укҫапа чӑхӑ илсе ярам.

«Вот дай унесу мешок огурцов, продам: на эти деньги курочку куплю.

Хӑяр вӑрлакан // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑяр патне упаленсе ҫитнӗ те вӑл, ак мӗн шухӑшласа выртнӑ:

Подполз он к огурцам и думает:

Хӑяр вӑрлакан // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр ҫын ют пахчана хӑяр вӑрлама кайнӑ.

Пошел раз мужик к огороднику огурцы воровать.

Хӑяр вӑрлакан // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кунтах кофе ӳсет, сахӑр хӑмӑшӗ — ун сӗткенӗнчен пылак шыв тӑваҫҫӗ, сухан, гуаяву, кунжут, хӑяр — ун вӑррине, каштан вӑррине ӑшаланӑ пек, ӑшалаҫҫӗ.

Местный кофе; сахарный тростник, из сока которого делают сладкий сироп; лук, гуаяву, кунжут, огурцы, зерна которых жарят, как каштаны.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Кай, кай, Володюшка, эпӗ унччен беседкӑна ирхи апат хатӗрлесе хурӑп, — Мария Александровна темиҫе ҫамрӑк хӑяр татрӗ те ывӑлне тыттарчӗ.

— Иди, иди, Володюшка, а я тем временем приготовлю завтрак в беседке, — Мария Александровна сорвала несколько молодых огурчиков и протянула сыну:

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Асламӑшӗ сӗтел ҫине тӑм чашӑкпа паранкӑ пырса лартрӗ, ӑна йӗтен ҫӑвӗ сапрӗ, хӑяр пырса хучӗ, хӗрен хырса вӗтетрӗ.

Бабушка поставила на стол глиняную чашку с вареной картошкой, полив ее льняным маслом, принесла огурцов, натерла хрену.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Унта хуралма пуҫланӑ шултра пуҫлӑ сап-сарӑ хӗвелҫаврӑнӑшсем картаран та ҫӳллӗ лараҫҫӗ, йӑран ҫинчи хӑяр сарӑхса кайнӑ, пахча картине кӑшӑркка ҫулҫисемпе хупӑрласа илнӗ кабачкисемпе кавӑнсем чечеке лараҫҫӗ.

Там уже чернели, возвышаясь над тыном, крупные желтоголовые подсолнухи, желтели на грядках огурцы, цвели кабачки И тыквы, закрывшие своими огромными шершавыми листьями весь частокол.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Вӑрӑм сӗтелсем ҫинче те, ҫӗр ҫинче те корзини-корзинипе хӗрлӗ помидор, хӑяр, панулми выртать.

На длинных столах и просто на земле в корзинах лежали помидоры, огурцы, яблоки.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Станци епле сӗнӗччӗ, вагонӗсем хӑяр пек сип-симӗсчӗ вӗт!

Какую новую станцию поставили, вагоны были як те огурки зеленые.

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Куккӑшӗ ӑна пӗр чӗлӗ ҫӑкӑр хӑварнӑччӗ, панулмипе хӑяр панӑччӗ, Тимрук ҫавсене ӗнерех ҫисе ячӗ, унтан шӑл хушшине тӗпренчӗк те хуман-ха.

Дядя оставил ему на прощанье кусок хлеба и несколько яблок, все это он съел еще вчера и с тех пор не положил на зуб ровным счетом ни крошки.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех