Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хыҫҫӑнхи сăмах пирĕн базăра пур.
хыҫҫӑнхи (тĕпĕ: хыҫҫӑнхи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Икӗ тӗрлӗ сасӑ — Долговӑн шӑнса пӑсӑлнӑ хыҫҫӑнхи пек хӑйӑлтатса тухакан тытӑнчӑклӑ басӗпе Атарщиковӑн ҫемҫе те пӗтӗм чуна пырса тивекен уҫӑ тенорӗ — юрӑ пуҫламӑшӗнче такӑнкаласа илчӗҫ, пӗрлешсе сыпӑнаймасӑр арпашӑнчӗҫ: кашни хӑйне тӗрлӗ хӑвӑртлӑхпа юрлама хӑнӑхнӑ.

Два голоса — обветренный, ломкий бас Долгова и мягкий, необычайно приятный тенор Атарщикова — вначале сшибались, путались, у каждого был свой темп песни.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Халӑхӗ вара пушар хыҫҫӑнхи йывӑҫ-курӑк пек пӑт-пат кӑна тӑрса юлӗ», тетчӗ.

Останется народу, как от пожара травы».

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫирӗп шӑнӑрсемпе карӑнса туртӑннӑ кӗре хул-ҫурӑмлӑскер, вӑл ҫӑмӑл та ҫивӗч шӑм-шаклӑ; унран, хура тӑпраллӑ ҫереме суха тимӗррипе ҫавӑрса пӑрахнӑ хыҫҫӑнхи пек, ҫирӗп сывлӑхпа тапса тӑракан чӗрӗ вӑй шӑрши ҫапать.

Весь скрученный из тугих мускулов на широком костяке, был он легок и скуп в движениях, терпким запахом здоровья и силы веяло от него, — так пахнет поднятый лемехами чернозем в логу.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ку ҫулсенче пурнӑҫ Дон ҫинче ейӳ кайнӑ хыҫҫӑнхи ҫурхи шыв пек хухса пычӗ.

В эти годы шла жизнь на сбыв — как полая вода в Дону.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Утти те юлхавланнӑ, нихҫан та йӗнер ҫине ларса курман ҫын сасартӑк ут утланса пӗр канмасӑр вӑтӑр километр юрттарнӑ хыҫҫӑнхи пек сӗлпӗр кайнӑ; аттисем те ӗлӗкхи пек савӑнӑҫлӑ та паттӑр шӑтӑртатмаҫҫӗ, вӗсем макӑрнӑ пек сас параҫҫӗ.

И походка у него стала вялая, как у человека, никогда не сидевшего в седле, а тут проскакавшего на коне без отдыха километров тридцать, и скрип сапог не был таким бодрым и веселым, как раньше, а сделался каким-то плачущим…

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Мӗскер тума, тейӗҫ вӗсем, ҫумӑр хыҫҫӑнхи хирти каҫ ҫинчен, сӑрт хушшипе чупакан шыв сарӑлса кайни ҫинчен, илемлӗ симӗс тӗссем ҫинчен ҫырса тӑмалла, — вӑл вӑхӑт чӑн та илемлине кам пӗлмест!..

Зачем, скажут они, описывать и лунную ночь в степи после дождя, и половодье горной реки, и нарядную зелень, — кто же не знает, что все это действительно бывает красиво!..

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кубань шывӗ пахча хыҫӗнчех юхса выртать; ҫумӑр хыҫҫӑнхи пек, шыв пӑтранчӑк, кӑпӑкланса юхать, ҫырана хаяррӑн перӗнсе иртет, йывӑҫ татӑкӗсем, хӑмӑш тымарӗсем, улӑм юхса иртет.

Кубань протекала в конце сада; сердито плескалась о берега мутная, точно после дождя, вода с широкой лентой пены на стремнине, плыли карчи, коренья камыша, солома.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл йӗрсем ҫине пӑхса, пан Данило, юри тунӑ паллӑсем ҫине пӑхса илнӗ хыҫҫӑнхи пекех, хӑй хӑҫан тата кампа тытӑҫса ҫапӑҫнисене аса илет.

Глядя на них, пан Данило как будто по значкам припоминал свои схватки.

III // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Анчах ҫак туйӑм нихҫан та хальхи пек, хӑйӗн командир тусӗ вилни ҫинчен илтнӗ хыҫҫӑнхи пек, вӑйлӑн палӑрманччӗ пулас.

Но никогда еще, кажется, это чувство не давало так себя знать, как теперь, когда Андрей услышал о гибели друга-командира.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кун каҫа куҫ хураличчен ӗҫлеҫҫӗ те, ҫапӑҫу хыҫҫӑнхи евӗрлӗ унтах, заводрах выртса ҫывӑраҫҫӗ!

Работает весь день до поздней ночи, до потемнения в глазах, а потом как после боя, на заводе же ложаться спать.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

… Ҫапӑҫу хыҫҫӑнхи талӑк хушшинче, Андрей сӑнанӑ тӑрӑх, Юргин палламалла мар улшӑннӑ.

…За сутки после боя, по наблюдениям Андрея, Юргин изменился до неузнаваемости.

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл хӑйне шӑпах ыйхӑран вӑратнӑ хыҫҫӑнхи пӗрремӗш минутсенчи ҫын пек туйрӗ, ун чухне салтак службине хӑнӑхнӑ ҫын нумай енчен хурҫӑ пружина евӗрлӗрех пулса тӑрать.

Он чувствовал себя таким, точно в первые минуты после побудки, когда человек, сроднившийся с солдатской службой, во многом схож со стальной пружиной.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Халӗ, Сережа, вӑрҫӑ хыҫҫӑнхи пилӗкҫуллӑх заданине эсӗ ӑнӑҫлӑн пурнӑҫласа пынине куратӑп эпӗ.

— Теперь, Сережа, я вижу, что ты успешно справляешься с заданием послевоенной пятилетки.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ирина куҫӗсенче йӑлтӑркка ҫутӑсем палӑрнипе Сергей птичник патӗнчи сӑрта, ҫумӑр хыҫҫӑнхи асран тухман уйӑх ҫутиллӗ каҫ Ирина ун ҫине хальхи пекех пӑхнине аса илчӗ.

В глазах Ирины появились такие блестки, что Сергей невольно вспомнил и курган вблизи птичника и ее вот такой же взгляд в ту памятную лунную ночь после дождя.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫитес ӑру та, ун хыҫҫӑнхи тепӗр ӑру та пурнӑҫлаймарӗ тейӗпӗр — вара тӗллеве вӗҫне ҫити пурнӑҫличченех, пророксем калани килсе ҫитичченех, ҫынсем пурте пӗрлӗхлӗ пуличченех пӗр вӗҫсӗр ҫапла тӑсӑлса пырать.

Не достигло и то, опять следующее, и так до тех пор, пока не достигнется цель, не исполнится пророчество, не соединятся люди воедино.

XI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Марийка килне темле усал тӗлӗк курнӑ хыҫҫӑнхи пек кайрӗ…

Марийка ушла домой с таким чувством, будто увидела дурной и тяжкий сон…

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

«Ну, Семен, вӑрҫӑ хыҫҫӑнхи ҫӗнтерӳшӗн савӑн!

«Ну, Семен, радуйся послевоенной победе!

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл кӗнеке ячӗсене вулама пуҫларӗ те тата ытларах тӗлӗнчӗ — кунта Энгельсӑн «Диалектика природы», Лермонтовӑн «Мцыри» те, Вильямсӑн «Ҫӗрӗҫӗн никӗсӗсем», Жданов юлташ Александров кӗнеки пирки тухса калани те, Бенедиктовӑн «Ялхуҫалӑхне вӑрҫӑ хыҫҫӑнхи вӑхӑтра аталантарасси» те, «Этем мӗнли ҫинчен каласа пани», Чехов кӗнекисем, «Пушкин в изгнании», Мериме новеллисем, чылай кивелнӗ пӗчӗк кӗнеке — «Агитатор чӗлхи», «Авалхи Греци историйӗ».

Он начал перечитывать названия и удивился еще больше: тут были и «Диалектика природы» Энгельса, и «Мцыри» Лермонтова, и «Основы земледелия» Вильямса, и «Беседы о природе и человеке», и томики Чехова, и «Пушкин в изгнании», и новеллы Мериме, и щуплая и изрядно потертая книжка «Язык агитатора», и даже «История древней Греции».

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унӑн хушамачӗ Кунччӗ, такам вара шкулта ҫыртаракан иероглифсенчен, Кун иероглиф хыҫҫӑнхи ниме пӗлтермен икӗ иероглифа, И-цзи текеннисене, хушса хунӑ та, йӗкӗлтесе Кун И-цзи тесе чӗнме пуҫланӑ.

Фамилия его была Кун, и прозвали его Кун И-цзи, по трем лишенным смысла иероглифам «кун и цзи», с которых начинаются школьные прописи.

Кун И-цзи // Хӗветӗр Уяр, Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 3–12 стр.

Ҫатансем те, килкартинче шупкан курӑнакан выльӑхсем те, ҫурт тӑррисем те, яштака раинсем те — пурте ӗҫленӗ хыҫҫӑнхи сывлӑхлӑ та лӑпкӑ ыйха путнӑн туйӑнать.

И плетни, и белевшая на дворах скотина, и крыши домов, и стройные раины — все, казалось, спало здоровым, тихим, трудовым сном.

XV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех