Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хырать (тĕпĕ: хыр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пахчаҫӑ кӗреҫепе васкамасӑр ҫул хырать, тата хура пуставран ҫӗленӗ плащ тӑхӑннӑ ватӑ карчӑк аллея урлӑ сӗнкӗлтетсе иртрӗ.

Садовник скоблил, не торопясь, дорожку лопатой, да дряхлая старушонка в черном суконном плаще проковыляла через аллею.

XXVII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Вӑл яланах европеецсем пек хӳхӗм тумланса ҫӳрет, сухалне яка хырать.

Одет по-европейски, всегда гладко выбрит.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Тӳс, тӳс, партизан! — тет, тархасланине итлемен Евдокия Тимофеевна, хӑй ним хӗрхенмесӗр Володя пуҫне хырать, ывӑлӗн пуҫӗ унталла та кунталла сулланать.

— Терпи, терпи, партизан! — твердила неумолимая Евдокия Тимофеевна и орудовала безжалостно, так что голова Володи моталась из стороны в сторону.

Володя урамӗ (Эпилог) // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Канлӗрех пултӑр тесен, питҫӑмарти хыҫне хӑяр хурӑпӑр — бритва лайӑхрах хырать.

Ну, а если желаете с особым удобством, пожалуйте за щечку огурчик — бритва легче пойдет.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Кивӗ мӑка бритва Макарӑн тӗксӗм питӗнчи шӑрт пек хытӑ хура сухалне хыттӑн ҫатӑртаттарса хырать, хӑй вӑл питне асаплӑн пӗркелентерет, ахлатать, шывланнӑ куҫне аялти кӗпе ҫаннипе шӑла-шӑла илсе, вӑхӑт-вӑхӑт хуллен ӗхлетсе илет.

Старая, тупая бритва с треском, похожим на электрические разряды, счищала со смуглых щек Макара черную жесткую щетину, а сам он страдальчески морщился, кряхтел, иногда глухо рычал, изредка вытирая рукавом исподней рубахи выступившие на глазах слезы.

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Макар хӑй пӳлӗмӗнче, чечек чӳлмекӗ ҫумне аран-аран вырнаҫтарнӑ тӗкӗр ванчӑкӗ умне пӗкӗрӗлсе ларнӑ та сухал хырать.

Макар брился в своей комнатке, изогнувшись дугой, неловко сидя перед крохотным осколком зеркала, кое-как прилаженным к цветочному горшку.

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Халӗ вӑл ытларах сухан турать, хӗрен хырать тата ҫавӑн йышши уҫӑ туталлӑ апатсем хатӗрлет.

Теперь ей чаще приходится крошить лук, тереть хрен и тому подобные пряности.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Анисья кухньӑра та, пахчара та ӗҫлет, чӑх-чӗп те пӑхать, урай та ҫӑвать, кӗпе-йӗм те ухать; вӑл пӗччен туса ҫитереймесен, Агафья Матвеевна та ирӗксӗрех кухньӑра хӑй ӗҫлет: вӑл сахал тӗвет, аллать, хырать, мӗншӗн тесен кофе, корица, миндаль сахал пӗтет, чӗнтӗрсем ҫинчен вӑл шухӑшлама та манчӗ.

Анисья — и на кухне, и на огороде, и за птицами ходит, и полы моет, и стирает; она не управится одна, и Агафья Матвеевна, волей-неволей, сама работает на кухне: она толчет, сеет и трет мало, потому что мало выходит кофе, корицы и миндалю, а о кружевах она забыла и думать.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кил хуҫи арӑмӗ пӗрмай ӗҫлет, пӗрмай мӗн те пулин якатать, тӗвет, хырать; халь ӗнтӗ вӑл Обломов хӑйне уҫӑ алӑк витӗр курнине асӑрхасан та чӑрманса тӑмасть, тутӑрпа пӗркенмест, кулса илет те каллех тӑрӑшса тем тӗвет, якатать, пысӑк сӗтел ҫинче тем хырса тасатать.

Она все за работой, все что-нибудь гладит, толчет, трет и уже не церемонится, не накидывает шаль, когда заметит, что он видит ее сквозь полуотворенную дверь, только усмехнется и опять заботливо толчет, гладит и трет на большом столе.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫуралнӑранпа 23 ҫул тултарнӑ, вӑтам пӳллӗ, сӑн-сӑпачӗ таса, сухалне хырать, куҫӗсем хӑмӑр, ҫӳҫӗсем сарӑрах, сӑмси тӳрӗ.

От роду 23 года, роста середнего, лицом чист, бороду бреет, глаза имеет карие, волосы русые, нос прямой.

IX сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кӳме ҫинче лараканскер юр та хырать.

Куҫарса пулӑш

Такӑнсан - тӑратӗҫ, чун нишлӗленсен - таптӗҫ // Алина ИЗМАН. «Ҫамрӑксен хаҫачӗ», 2016.05.26, 20 (6113) №

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех