Шырав

Шырав ĕçĕ:

хурӑн сăмах пирĕн базăра пур.

хурӑн (тĕпĕ: хурӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Хурӑн пуҫлӑ ҫӗленӗн пуҫӗ ҫинче симӗс-симӗс пӑнчӑсем пур, — терӗ Боря, банки ҫине пӑхкаласа.
— Уж возле головы пятнышки такие жёлтые имеет, — сказал Боря, заглядывая сбоку внутрь банки.

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

— Хӗрӗх ҫул пурӑнатӑп тӗнчере, ҫапах та хура ҫӗлене хурӑн пуҫлинчен уйӑрса илейместӗп, — терӗ куҫлӑхлӑ гражданин.
— Сорок лет прожил, а гадюку от ужа не сумею отличить, — сказал гражданин в пенсне.

Хурӑн пуҫлине уйӑрса илеймӗп тетӗр-и?
— Думаете, я ужа отличить не могу?

— Пӗр-пӗр хурӑн пуҫли тейӗпӗр.
— Ещё один уж.

— Шапасем те ҫӗр шаписем… пырать-ха… калтасем те час-часах курӑнкалаҫҫӗ, хурӑн пуҫлӑ ҫӗленсем вара…
— С лягушками и жабами ещё ничего… и ящерицы часто попадаются, а вот с ужами…

Зоомагазинра хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен пӗри кӑна аллӑ тенкӗ тӑрать, ҫинчен тата илме ӗлкерсе пӑх-ха!
Один уж в зоомагазине семь пятьдесят стоит, да ещё попробуй достань!

Хурӑн пуҫлӑ ҫӗленсемпе шапасене, ҫуррине эпир хӗрачасен шкулне парса тритонпа улӑштаратпӑр.
Мы половину ужей и лягушек на тритонов сменяем в девчачьей школе.

— Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен тӑваттӑ, ҫӗр шапи иккӗ, сакӑр калта та вунпӗр шапа.
— Ужей четыре штуки, жаб две, ящериц восемь и лягушек одиннадцать.

— Мӗнле калас ӗнтӗ, шапасем, калтасем, хурӑн пуҫлӑ ҫӗленсем…
— Ну, лягушки, жабы, ящерицы, ужи…

Анчах ҫулӑмӑр ӑнӑҫрӗ пирӗн: пирвайхи поселокрах, садра, хурӑн турачӗ ҫинче Вовкӑн шупка хӗрлӗ трусикне куртӑмӑр, ҫавӑнтах ун амӑшӗн сассине те илтрӗмӗр.
Но нам повезло: в первом же поселке, в саду, мы увидели развешанные на ветке березы оранжевые Вовкины трусы и тут же услышали голос его мамы.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Ҫаран ҫинче, ҫул хӗрринчен пӗр вунпилӗк утӑмра пуль, ула вӑкӑр курӑк ҫикелесе ҫӳрет, ӑна хурӑн йывӑҫҫинчен кӑкарса хунӑ.
На лугу, шагах в пятнадцати от дороги, пасся большой черный с белыми пятнами бык, привязанный к стволу одинокой березы.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Хамӑр лагерьти ҫаран хӗрринчи йывӑҫсем тӗттӗмленчӗҫ, чи ҫӳллӗ хурӑн тӑррисем ҫеҫ хӑмӑр-хӗрлӗн курӑнаҫҫӗ, вӗсем ҫутатнӑ пӑхӑр пек йӑлтӑртатаҫҫӗ.
Деревья на лужайке в нашем лагере потемнели, и только верхушки самых больших берез еще поблескивали красноватым блеском, словно сделанные из ярко начищенной меди.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Вӑл пӗр самант хушши темӗн итлесе тӑчӗ, вара пӗр кӗтмен ҫӗртен йӗлтӗр патаккине юр ҫине пӑрахрӗ те йӑваннӑ хурӑн патне ҫитсе ларчӗ, пуҫне ярса тытрӗ.
Куҫарса пулӑш

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Ӑна тата аҫа кушака ҫеҫ пӗтӗм хваттер тӑрӑх утса ҫӳреме ирӗк панӑ; хурӑн таса мар шпалерлӑ пӗчӗк пӳлӗмӗн алӑкӗ урлӑ каҫма та ирӗк пулман.
Только ей и коту позволялось ходить по всей квартире: гусь же не имел права переступать порог комнатки с грязными обоями.

V. Талант! Талант! // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Ун хыҫҫӑн палламан ҫын ӑна пӗр сехет чӗлпӗр вӗҫҫӗн хӑй тавра чуптарнӑ тата пушӑпа шартлаттарнӑ, ҫав хушӑрах хурӑн барьер урлӑ тата кӑшӑл витӗр сикмелле, чӗвен тӑмалла, урӑхла каласан, хӳри ҫине лармалла тата урисемпе сулкаламалла пулнӑ.
Целый час потом незнакомец гонял его вокруг себя на корде и хлопал бичом, причем гусь должен был прыгать через барьер и сквозь обруч, становиться на дыбы, то есть садиться на хвост и махать лапками.

IV. Тӗлӗнтермӗш // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Вилтӑпри ҫине хурӑн лартӗҫ…»
На могиле посадят березку…»

8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

«Укӑлча умӗнче шурӑ хурӑн» юрӑ композицийӗпе пуҫланчӗ асаилӳсемпе, концерт номерӗсемпе илемлетнӗ, ӑшӑлӑхӗпе нихҫанхинчен лайӑх уяв.
Куҫарса пулӑш

Халӑх вӑйӗпе // Елена ХЛЫНОВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 4 стр.

— Мӗн каласшӑнччӗ эсир, — терӗ Мажаров, ӑна ҫывӑх садри хӗвел ҫутинче ҫиҫсе-йӑлтӑртатса ларакан ҫамрӑк хурӑн ҫине кӑтартса.
— Я слушаю вас, — сказал Мажаров, но не удержался, чтобы не обратить ее внимание на молодую березку в ближнем палисаде, всю усыпанную мерцающими на свету блестками.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ун ҫинчи мӑкӑрӑлса тӑракан хура номер ҫине картус сӑмси пек шуҫ айӗнчен ҫутӑ ӳкет; хӳме хыҫӗнче лӑпсӑркка ватӑ хурӑн ларать, ун ҫаралнӑ турачӗсем хушшинче ҫӑварне карнӑ пысӑк кайӑк пек шӑнкӑрчӑ йӑви ҫакӑнса тӑрать.
падавшим из-под железного козырька на черный выпуклый номер; за изгородью высилась старая раскидистая береза, среди оголенных ветвей ее торчал скворечник, как большой птенец с разинутым клювом.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӑна тӑван ялӑн хурӑн укӑлчин леш енче пуҫланакан пысӑк, палламан тӗнче хӑратнӑ.
Ее страшил большой, незнакомый мир, начинавшийся за березовой околицей родной деревни.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика