Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хупӑнчӗҫ (тĕпĕ: хупӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Резеда, — тесе пӑшӑлтатрӗ те вӑл, унӑн куҫӗсем каллех хупӑнчӗҫ.

— Резеда, — шепнул он, и глаза его опять закрылись.

XXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Йӗнипе тӑртаннӑ куҫсем хӑйсемех хупӑнчӗҫ те, мана таҫта питӗ инҫе ишсе кайнӑ пек туйӑнчӗ.

Набухшие от слез глаза смыкались, и мне казалось, что я уплываю куда-то очень далеко.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Вӑл ман ҫине пӑхса илчӗ те, унӑн тӗксӗм куҫ хупанкисем, авалхи статуйӑсенни пек сарӑ куҫ хӑрпӑклӑскерсем, каллех хупӑнчӗҫ.

Она взглянула на меня — и ее темные веки, опушенные золотистыми ресницами, как у древних статуй, закрылись снова.

Чӗрӗ вилӗ // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 143–155 с.

Вӑл ун ӑшне кӗрсе ларчӗ те, алӑкӗсем хупӑнчӗҫ, лаша урисемпе кустӑрмисем айӗн чул сарнӑ ҫул кӗмсӗртетме пуҫларӗ, карета чӳречисенчен ҫутӑлса тӑракан ҫуртсемпе вывескӑсем курӑна-курӑна юлчӗҫ, Пискарев, халь пулса иртнӗ ӗҫе ӑнланса илес тесе, ҫул тӑршшӗпех шухӑшласа пычӗ.

Он сел в нее, дверцы хлопнули, камни мостовой загремели под колесами и копытами — и освещенная перспектива домов с яркими вывесками понеслась мимо каретных окон, Пискарев думал во всю дорогу и не знал, как разрешить это приключение.

Невски проспект // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Тӗттӗмрен сасартӑк ҫутӑ курни ҫав тери ӑнсӑртран пулнипе унӑн куҫӗсем йӗпенчӗҫ, вара ҫийӗнчех вӗсем хупӑнчӗҫ.

Переход от темноты к свету был так резок, что глаза, заслезившись, тотчас же закрылись.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Клавдин ытла ывӑнса ҫитнипе куҫӗсем хупӑнчӗҫ, лампа ҫути патне илӗртӗннӗ ача хӑйӗн имшеркке аллине ҫутӑ еннелле тӑсать.

У Клавдии устало слипались глаза, а ребенок, заинтересовавшись коптилкой, тянулся дряблой ручонкой к огню.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Куҫӗсем хупӑнчӗҫ унӑн, пырӗ типсе кайрӗ.

Глаза его слипались, в горле пересохло.

Ҫул ҫӳресси пӗтни // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Маньӑна ӑсатса янӑ хыҫҫӑн Василиса Прокофьевна малти пӳлӗмри кравать ҫине выртрӗ те, куҫӗсем часах хупӑнчӗҫ.

Проводив Маню, Василиса Прокофьевна прилегла в горнице на кровать, и сон тотчас же смежил ей веки.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл ирӗк чӗреллӗ, Вӑл ирӗклӗ ҫын, тесе юрласа илчӗ вӑл, хӑйӗн пӗтӗм ӳт-пӳне кӑмӑллӑ ыйӑх пусрӗ, куҫӗсем хупӑнчӗҫ.

В ней много свободы, В ней много простора, — пропел он, а по всему телу разливалась приятная сонная лень, глаза закрылись.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Куҫсем ун енне ҫаврӑнчӗҫ те хупӑнчӗҫ.

Глаза повернулись к ней, я захрипел:

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Алӑксем шалтлатса хупӑнчӗҫ, вара тин вӑл машина патӗнчен хӑйсен ҫурчӗ еннелле ҫынсем васкаса утнине асӑрхарӗ.

Хлопнули дверцы, она увидела людей, торопливо идущих от машины к их дому.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Кӗҫех ҫил вӗрсе ячӗ, хуҫисем пӑрахса кайнӑ килсенчи чӳрече хушшисемпе алӑксем шӑлт-шалт уҫӑла-уҫӑла хупӑнчӗҫ.

Подул ветер, захлопали в покинутых домах распахнутые ставни и двери.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

 — Хупӑнчӗҫ унӑн куҫӗсем!..

— Закрылись его глазыньки!..

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сергей курӑк ҫине месерле тӑсӑлса выртрӗ, кӑвак пӗлӗте курсан, куҫӗсем хайсемех хупӑнчӗҫ.

А Сергей лег на траву вверх лицом, и глаза его, увидев синеву неба, сами закрылись.

XV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хупӑнчӗҫ санӑн кӑйкӑр куҫӗсем.

Закрылись очи твои соколиные.

Хир, аслӑ хир // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Хуторта чӳрече хупписем шартлатса хупӑнчӗҫ, карчӑксем каҫхи кӗлӗрен тухнӑ та сӑхсӑхкаласа киле васкаҫҫӗ; плац ҫинче тӗссӗр кӑвак тусан мӑкӑрланса ҫӗкленет, унччен те пулмарӗ — ҫурхи шӑрӑхпа йывӑрланнӑ ҫӗр ҫине ҫумӑрӑн малтанхи тумламӗсем ӳкме те пуҫларӗҫ.

В хуторе хлопали закрываемые ставни, от вечерни, крестясь, спешили старухи, на плацу колыхался серый столбище пыли, и отягощенную внешней жарою землю уже засевали первые зерна дождя.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Володьӑн ку таранччен мӑнаҫлӑн ялтӑракан куҫӗсем хупӑнчӗҫ, куҫхаршисем сасартӑк туртӑнкаласа илчӗҫ, пит-куҫӗ тӗнсӗмленсе кайрӗ; Петропавловский ирӗксӗрех ача ҫумнерех куҫса ларчӗ, аллине унӑн хулпуҫҫийӗ ҫине хучӗ.

У Володи потемнело лицо и так дернулись брови над опустившимися внезапно только что горделиво блестевшими глазами, что Петропавловский невольно подсел ближе и положил Володе руку на плечо.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Илемлӗ куҫӗн хупанкисем ун ҫурма хупӑнчӗҫ, пӗтӗм питӗнче вара мӗскер-тӗр хӑй патне илӗртсе йыхӑраканни, шантараканни, чӑтӑмсӑрлӑхпа асаплантараканни ҫиҫсе хӗмленчӗ.

Веки ее прекрасных глаз полузакрылись, а во всем лице было что-то манящее и обещающее и мучительно-нетерпеливое.

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Унӑн куҫӗсем хупӑнчӗҫ, пӗчӗк ҫӑварӗ хуллен уҫӑлчӗ, ача тӗлӗрсе кайнӑ пек туйӑнчӗ.

Ресницы его опускались на глаза, а ротишко открывался медленно, как будто мальчик засыпал.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Унтан люксем хупӑнчӗҫ.

Потом люки закрылись,

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех