Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хуйхӑрса (тĕпĕ: хуйхӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Кӑна мӗнле калаҫҫӗ-ха? — хуйхӑрса илчӗ Тополев. — Кӑна: «ватлӑх — ҫамрӑклӑх мар», теҫҫӗ.

«Как это называется? — вздыхает Тополев. — Это называется — старость не радость».

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Халӗ, ҫак самантра, манран инҫех те мар ҫав ытарайми савӑнӑҫлӑ ачана нимӗҫсем асаплантараҫҫӗ вӗт, тесе хуйхӑрса ларатӑп ҫавӑн чух.

Как невыносимо было думать, что вот сейчас, в эту минуту, совсем недалеко от меня мучается под пыткой этот чудесный, жизнерадостный мальчик.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Снарядсемпе патронсем сахалтарах пирӗн, — хуйхӑрса илчӗ командир.

— Снарядов и патронов только у нас мало, — вздрогнул командир.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Юлташсем пӗтнӗ пирки хуйхӑрса лармалли вӑхӑт мар.

Думать и жалеть о потерях было некогда.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫамрӑк ирландецшӑн хуйхӑрса ларакан чакӑр куҫлӑ илемлӗ хӗр Фелимӑн фантазийӗ шухӑшласа кӑларнӑ япала кӑна пулнӑ.

Голубоглазая красавица, тоскующая по молодому ирландцу, оказалась просто плодом фантазии Фелима.

C сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӗрӗн куҫӗсем ним сассӑр хуйхӑрса прери тӑрӑх пӑхкаланӑ.

Взор девушки с безмолвной тоской блуждал по прерии.

LXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл шыв хӗррине ларчӗ, тет те, хуйхӑрса йӗре пуҫларӗ, тет.

С горя сел на берег и стал плакать.

Ҫынпа шыври (вутӑш) // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сирӗн вӑл ялан пурнакан илемлӗ ҫуртне курасчӗ, тата уншӑн хуйхӑрса ларакан чакӑр куҫлӑ пикене куҫпа пӑхӑсчӗ!

А если бы вы видели его красивый дом, где он всегда живет, и посмотрели на голубоглазую красавицу, которая тоскует о нем!

LVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Шӑлнӗ ҫухалнӑшӑн хуйхӑрса, хӗр хӑй савни ҫӑлӑнасси ҫинчен кӗл тунӑ.

Горюя о потере брата, девушка молилась о спасении возлюбленного.

XLIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унччен те пулмасть, кусем хуйхӑрса калаҫнине илтсе, хайхи Пӳрнеккей чӳрече патӗнчен: «Акӑ, эпир кунтах-ҫке!» — тесе кӑшкӑрса та ярать.

А мальчик с пальчик услыхал из-под окошка и говорит: «А мы вот они!»

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӗрӗм, эсӗ чӗкеҫ пулса, шыв ҫинче вӗҫсе ҫӳре; ывӑлӑм, эсӗ шӑпчӑк пулса, ҫурӑм-пуҫпа юрӑ юрла; эпӗ куккук пулӑп, вилнӗ упӑшкамшӑн хуйхӑрса, авӑтса ҫӳрӗп», — тенӗ.

Ты, дочка, будь птичкой ласточкой, летай над водой; ты, сынок, будь соловейчиком, распевай по зарям; а я буду кукушечкой, буду куковать по убитому по своему мужу».

Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эсир пӗр вырӑнта ларса, хӑш! туса ҫеҫ хуйхӑрса ларнисене вӑл тахҫанах сиссе тӑрать.

Она давно замечает, как вы молча сидите на одном месте и только глубоко вздыхаете.

X сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Алвиш унпа пӗрле хуйхӑрса илчӗ те, вӑл енчен Хӗвеланӑҫ Африка телейлӗреххине пӗлтерчӗ: ку таранччен ӑна сахал кӳрентернӗ, урӑхла каласан, ютсем сахал килнӗ.

Алвиш посочувствовал собрату и признал, что Западная Африка в этом отношении счастливее: до сих пор ее меньше обижали, то есть меньше посещали.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ӑна пулӑшсан та усӑ пулас ҫуккине курса, самантлӑха чарӑнса тӑчӗ, беженецсен тӗлне килнӗ инкекшӗн хуйхӑрса шухӑша кайрӗ.

И, убедившись, что ей уже нельзя помочь, остановился, тронутый безысходным горем беженцев.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Павлика вырттарнӑ хыҫҫӑн Ваҫҫук сасартӑк: — А мӗншӗн пире шыраман-ха эсир, пирӗн пата пырса, пире нимӗн те пӗлтермен? Митя хуйхӑрса пачах чирлесе ӳкрӗ вӗт, — тесе хучӗ.

Когда Павлика уложили, Васек вдруг вспомнил: — Да! А почему вы нас не искали, не пришли к нам, не дали о себе знать! Ведь Митя с горя заболел совсем, да и мы тоже.

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл амӑшӗ пирки хуйхӑрса шухӑшлать, хӗрачасене — Лидӑна, Вальӑна, Нюрӑна аса илет.

Он с тоской думал о матери, вспоминал девочек — Лиду, Валю и Нюру.

28 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Бондаренко хуйхӑрса вӑрӑмӑн сывласа илнӗ те: — Мана капла ҫул та памаҫҫӗ пулӗ, тӑванӑмсем? Салтакне — салтак теҫҫӗ, парада каймалла-тӑк, кухньӑна яраҫҫӗ… — тенӗ.

Бондаренко сокрушенно вздыхал и спрашивал: — Що таке, братцы, мени нет хода? Солдат як солдат, а як парадом пишли, так мени до кухни…

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

«Тӑшман аллинче тискеррӗн вилнӗ Зойӑшӑн хуйхӑрса чӗрӗлеймерӗ», — тесе ҫырчӗ атте.

«Не смогла она пережить Зоиной гибели», — писал отец.

«Ырӑ ҫул сун мана!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Тепӗр тесен, ӗнешӗнех хуйхӑрса вилес мар-ха тесе алӑ сулчӗ те, ӗҫӗ те пӗтрӗ.

Не умирать же из-за этой чертовой коровы — и махнул рукой, перестал терзаться.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сайте кинӗм сывлӑхран кӑштах туртӑннӑ терӗҫ те, хуйхӑрса пӗтрӗм саҫҫим, ҫиес апатӑм анмасть-ҫке…

Вот когда сказали, Сайде, мол, прихворнула малость, тут уж я вся так и изболелась, аппетита лишилась…

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех