Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫакӑн пек йӗркесӗрлӗх туса хунӑшӑн пуринчен ытла Ровоама хаджи тарӑхса кайрӗ.Болыше всех возмущалась этим недостойным подозрением Хаджи Ровоама.
XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Ҫав галерейӑ тӗлне Ровоама хаджи пӳлӗмӗ те тухать.
XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Ҫак Атанаси хаджи яланах васкамасӑр тӑсса юрлатчӗ те, хальхинче суккӑра вӑл юрланӑ пек те туйӑнмарӗ, ытла хӑвӑрт такмакланӑ пекех туйӑнчӗ.Хаджи Атанасий всегда пел протяжно и медленно, но теперь слепому чудилось, будто он ужасно спешит.
XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Атанаси хаджи «Херувимскине» юрласа пӗтеретчӗ ӗнтӗ, кӗл тӑвас вӑхӑт иртсе пыратчӗ.Хаджи Атанасий заканчивал пение «херувимской», служба подходила к концу.
XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Аптранӑ кӑвакал кутӑн чӑмать, — мӑкӑртатрӗ Ровоама хаджи.— Покатился горшок, да попал в мешок, — пробормотала Хаджи Ровоама.
XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Мӗнле Краличе? — ыйтрӗ Ровоама хаджи, ыттисем пӗлнине вӑл пӗрремӗш хут пӗлмесӗр юлнӑран шалт тӗлӗнсе кайрӗ.
XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Мӗн пулнӑ вара? — ыйтрӗ халиччен нимӗн пӗлмен Ровоама хаджи.
XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Госпожа, эс мана тӗрӗс каларӑн, — терӗ вӑл, Ровоама хаджи пӳлӗмне ҫитсе кӗрсен.— Ты была права, госпожа, — сказал он Хаджи Ровоаме, войдя в ее келью.
XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Ровоама хаджи тӗрӗс калать: Соколов тухтӑр ҫав сехетре чӑннипех тӗрӗк майри патӗнче пулнӑ…Хаджи Ровоама права, — доктор Соколов в этот час действительно был у турчанки…
XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Евчисем пӗри ҫав икӗ питлӗ Смион хаджи те, тепри Алафрангов.Сватами будут Хаджи Смион, этот вездесущий хамелеон, и Алафранга.
XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Ровоама хаджи ӗҫӗ ӗнтӗ вӑл.
XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Ҫав Ровоама хаджи мӗн те пулин элеклесе панӑ пулсан ҫеҫ.
XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Смион хаджи те кулкаларӗ, анчах хӑй мӗншӗн кулнине вӑл пӗлмерӗ.
XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Шикленетӗп-ха эпӗ, хаджи бай, каллех хама намӑслантармӗҫ-ши тетӗп, — тесе хушса хучӗ Огнянов.
XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Огнянов Соколовпа калаҫса пӗтернӗ хыҫҫӑн Смион хаджи еннелле ҫаврӑнчӗ.
XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Юррине кӑна кӑшт урӑххине юрлаччӑрччӗ, — Смион хаджи ҫав спектакль хыҫҫӑн юрланӑ юрра тиркенӗ пек туса, хӑй сӑмахне калама тытӑннӑччӗ ҫеҫ, калама юраманне сасартӑк сиссе илчӗ те хӑй кӗсйинче тем хыпашлама пуҫларӗ.
XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Тӑраткаланнӑ ҫӳҫӳ сана пит пулӑшрӗ, — тесе мухтарӗ ӑна Смион хаджи.
XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Вырнаҫса ларсанах Смион хаджи Огняновран ҫакӑн пек ыйтрӗ:
XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Эпӗ те шанмастӑп, — ун хутне кӗчӗ Смион хаджи, — хаҫатҫӑсем вӗсем тикансем пекех халӑха лартаҫҫӗ.— И я не верю, — поддержал его Хаджи Смион, — газетчики врут, как цыгане.
XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Эс, Павлаки, айӑп ан ту та мана, нимӗн те пӗлместӗн-ҫке, эс те, хаджи, нимӗн те пӗлместӗн, — хӗрсе хирӗҫ тӑчӗ вӑл.— Ты, Павлаки, извини меня, ни черта не понимаешь, и ты, Хаджи, тоже, — возразил он горячо.
XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.