Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

урамалла (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пурсӑр та урамалла тухӑр — выльӑр, чупӑр!

А ну, марш на улицу — играйте, бегайте!

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсем чиркӳ тӗлне ҫитрӗҫ; кӑнтӑрлахи кӗлӗ пӗтнӗ те, халӑх урамалла тухать; пуринчен малтан ыйткалакансем тухаҫҫӗ.

Они поравнялись с церковью; обедня кончилась, и народ повалил на улицу; впереди всех нищие.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫав кунах, каҫхине, икӗ хутлӑ ҫуртра (вӑл ҫуртӑн пӗр енӗ Обломов пурӑнакан урамалла тухать, тепӗр енӗ — шыв хӗрринчи урамалла), ҫӳлти хутӗнчи пӗр пӳлӗмре Иван Матвеевичпа Тарантьев калаҫса ларчӗҫ.

Вечером в тот же день, в двухэтажном доме, выходившем одной стороной в улицу, где жил Обломов, а другой на набережную, в одной из комнат верхнего этажа сидели Иван Матвеевич и Тарантьев.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ҫук, хапхаран аяккарах кай, — васкаса каларӗ Обломов, — ҫавӑнта, урӑх урамалла, сулахай еннелле, сад патне кай…

— Нет, дальше от ворот, — живо сказал Обломов, — в другую улицу ступай, вон туда, налево, к саду…

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Темшӗн килмеҫҫӗ-ҫке… — Вӑл урамалла пӑхса илчӗ.

нейдут они что-то… — И поглядела на улицу.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Лешӗ: хваттер тепӗр кварталта, ҫак урампа кайсан инҫех мар, тесе пер ҫуртсӑр, пылчӑклӑ, хӳмеллӗ урамалла кӑтартрӗ.

тот сказал, что это в другом квартале, рядом, вот по этой улице — и он показал еще улицу без домов, с заборами, с травой и с засохшими колеями из грязи.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫул ҫинче Захар чарӑнчӗ те хӑвӑрт ҫаврӑнчӗ, тарҫӑсем ҫинелле пӑхмасӑр, тата хӑвӑртрах урамалла ыткӑнчӗ.

Захар остановился на дороге, быстро обернулся и, не глядя на дворню, еще быстрее ринулся на улицу.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Темшӗн урамалла пӑхса илчӗ.

Посмотрела зачем-то во двор.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Хӑй пӑсланакан кофе чашкине тытнӑ та урамалла шухӑшлӑн пӑхса тӑрать.

Мама стояла у окна с чашкой дымящегося кофе в руке и задумчиво смотрела на двор.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Куҫӗсем каллех урамалла тинкерчӗҫ, унта тӗттӗмленсех ларнӑ.

Он снова уставился в окно, за которым уже стемнело,

Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив

Халӑх ушкӑнӗ, центртан иртсе, питех пуян мар урамалла пӑрӑнчӗ.

Толпа миновала центр и свернула на менее богатую улицу.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗринче Петя, чӳречерен урамалла пӑхсан, хӑйсен ҫурчӗ умӗнче почта карети тӑнине курчӗ.

Однажды Петя, посмотрев в окно, увидел у подъезда желтую почтовую карету.

XL. Офицер мундирӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя чӗрне веҫҫӗн утса хапха патне пычӗ те урамалла пӑхса илчӗ.

Петя на цыпочках подошел к воротам и выглянул.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик Петя аллине вӗҫертмесӗр хапхаран урамалла пӑхрӗ те, ҫавӑнтах каялла чакса, ҫуртра пурӑнакан ҫынсен хушамачӗсене ҫырса ҫапнӑ хура хӑма айне таянса тӑчӗ.

Не выпуская истиной руки, Гаврик осторожно выглянул из ворот и тотчас отвалился назад, прижавшись спиной к стене под черной доской с фамилиями жильцов.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ача хӑранипе тата сивӗрен чӗтресе, пӑр пек сивӗ чӳрече янаххи ҫинче ларнӑ, питне вӑл ҫумӑрпа йӗпеннӗ кантӑк ҫумнех хурса, тӗттӗм урамалла куҫне илмесӗр пӑхнӑ, ӑна халӗ те унта вилӗм ҫӳренӗ пек туйӑннӑ.

Дрожа от страха и холода, мальчик сидел на ледяном подоконнике пустой кухни, припав к облитому дождем стеклу, не в силах отвести глаза от темноты, в которой еще чудилось присутствие смерти.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кун пек каҫсенче Петя, чӳрече патне пырса, чӳрече хуппине уҫса урамалла пӑхма та хӑрать.

В такие вечера Пете было даже страшно подойти к окну и, приоткрыв ставни, посмотреть на улицу.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Эпӗ урамалла тухрӑм.

Я вернулся на улицу.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шӑнасем аптратасран матросӑн урисем ҫине витрӗ, алӑк ҫине ҫӑра ҫакрӗ те, кӑшт уҫӑлса ҫӳрес шутпа урамалла тухса кайрӗ.

Прикрыл матросу ноги, чтоб не кусали мухи, и, навесив на дверь замок, отправился немножко пройтись.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кашни кун вӑл килессе шӑннӑ кантӑка ирӗлтерсе урамалла тинкерчӗ — юратнӑ ҫыннине курма ӗмӗтленчӗ.

Каждый день она смотрела на улицу через кружок проталины в стекле — мечтала увидеть любимого человека.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Роза вара пӗччен пулас шутпа урамалла ҫул тытрӗ.

Роза же вышла на улицу, чтобы побыть одной.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех