Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Поля Долгова ман умри парта хушшинче ларатчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Вӑл умри ӑвӑс сыпписене пуртӑпа вакла-вакла кӑмакана ывӑтрӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Умри лакӑмра — ҫатрака купи.

Куҫарса пулӑш

6 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Павлуш умри хӗрарӑмсене хуса ҫитрӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ҫав вӑхӑтрах умри ҫурт штукатуркисем ишӗле-ишӗле анчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Мансуровский, ман умри парта хушшинче лараканскер: «Булавка ҫине», — терӗ.

Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Вӗҫӗ-хӗрри курӑнман умри уй-хире пӑхса пынӑҫемӗн Эльгеев пушшех тунсӑхланчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Асамат кӗперӗ умри ҫумӑр тумламӗсене хӗвел пайӑркисем витӗр ҫутатнӑ чух пулать.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫапла вара умри малашлӑха Елюк вырӑс ҫемйинче тупрӗ.

Куҫарса пулӑш

7 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Хурӑн ҫулҫисем сар ылтӑн укҫа пек туйӑнса кайрӗҫ Эльгеева, анчах ҫилпе тӑкӑннӑ чух вӗсем вӗлкӗшсе анаҫҫӗ те умри сукмака ҫемҫетме кӑна юрӑхлӑ пулса юлаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

7 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Кӗлечӗсем кирлех пулнӑ ӗнтӗ: пӗринче вӑрӑм ещӗксем хатӗрлеҫҫӗ, тепринче — пысӑкраххинче — ҫӑмарта тиеҫҫӗ; ҫӳлти хутлӑхра сава турпасӗ ҫыххисем купаланса выртаҫҫӗ, хӗвел пӗҫертсе пӑхнӑ кунсенче вӗсене умри аслӑк ҫине йӑтса тухса салатаҫҫӗ, тавӑра-тавӑра типӗтеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Умри ӗҫ, пир.

Куҫарса пулӑш

XI // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Эпир пурте бак ҫинелле васкатпӑр, — нимӗн те ӑнланмасӑр, мӗншӗн тесен пирӗн умри анлӑ курӑнупа — ҫӑлтӑрсемпе тулсах ларнӑ сӗм тӗттӗмлӗхри ҫивӗч те капӑр-селӗмлӗхпе — киленсе ҫав тери тӗлӗнетпӗр, савӑнса хавхаланатпӑр.

Все мы поспешили на бак, ничего не понимая, так были удивлены и восхищены развернувшимся зрелищем, острым и прекрасным во тьме, полной звезд.

XXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Анчах ку усӑ кӳмерӗ; янкӑр ҫутӑ хӑй, паллах, куҫӑмсене кӗмӗллӗн сӗртӗнсе уҫӑлтарчӗ; умри стенасем ҫуталчӗҫ, вӗсем юмахри тавралӑха сӑнарлакан ҫап-ҫутӑ пӗвесене аса илтереҫҫӗ.

Мало было мне пользы; хотя яркий свет сам по себе приятно освежил зрение, озарились лишь эти стены, напоминающие зеркальные пруды с отражениями сказочных перспектив.

XV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Акӑ Поп тӑххӑр ҫитнине, Дюрок вара ҫула хускалмаллине пӗлтерчӗҫ те — эпир питӗ чаплӑ, ҫынсӑр стенасен ҫутӑ шӑплӑхне тухрӑмӑр, умри чупса-ӑнтӑлса килекен, куҫ виҫейми ҫуталусем витӗр иртрӗмӗр; кӗҫех пӑрӑм пусма патне ҫитсе тӑтӑмӑр.

Наконец Поп объявил, что уже девять часов, а Дюрок — что надо идти, и мы вышли в светлую тишину пустынных, великолепных стен, прошли сквозь набегающие сияния перспектив, в которых терялся взгляд; потом вышли к винтовой лестнице.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫав самантрах сулланса илтӗм те — акӑ пӗчӗк диванлӑ читлӗх сылтӑмалла питӗ хӑвӑрттӑн вирхӗнет, коридор самантранах ҫухалчӗ, стена мӗлтлете-мӗлтлете иртет, ман умра ҫулсем-хушӑксем пӗрре уҫӑлаҫҫӗ, тепре хупӑнаҫҫӗ, вӗсен ҫумӗпе чарӑнми ҫаврӑнатӑп; диванран аллӑмсемпе ҫатӑрласа тытнӑ, умри чарак-чӑрмав, уҫӑ хутлӑхсем ҫине тӑмсайла тӗмсӗлетӗп.

Немедленно меня качнуло, клетка с диванчиком поехала вправо так быстро, что мгновенно скрылся коридор и начали мелькать простенки, то запирая меня, то открывая иные проходы, мимо которых я стал кружиться безостановочно, ухватясь за диван руками и тупо смотря перед собой на смену препятствий и перспектив.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Чӗрӳне туртса кӑлар та пер эс тӗпсӗр тӳпене — самантрах умри тӗнчӳ ав сас памасӑр ӳпӗнет.

Если хочешь сердце бросить в увлекающую высь.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Умри уҫлӑх хӑйӗн асаплӑ ҫулӗсен илпеклӗхӗпе, куҫ виҫейми анлӑшӗпе чӑн-чӑннӑн, уҫӑмлӑн тухса тӑчӗ; чир-чӗр, ӗшенӳ, ҫула май кичем ӗҫ, ҫыру ҫитейменрен асаплӑн тунсӑхлав, ҫула часрах вӗҫлес шухӑшпа ӑсран тухасла пӑшӑрхану, малалла каймашкӑн мӗн те пулин чарса тӑни, — ҫул ҫинчи пусмӑрӑн мӗн пур енӗ халӗ чӗринче хӗсӗне-хӗсӗне кумать.

Пространство стало реальным, ясным во всей необозримости изобилием мучительных переходов; болезни, утомление, скучный попутный труд, изнурительная тоска о письмах, мнительность маниакальной силы, проволочки горше, чем отказ, — все стороны походного угнетения стиснули его сердце.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Ҫакӑ сана манӑн шухӑш-туйӑма ӑнланма кӑштах пулӑшмаллах; пӗр уйрӑмлӑхпа: умри япаласем маншӑн витӗр курӑнма пуҫларӗҫ, эпӗ пӗр вӑхӑтрах пӗр-пӗринпе ҫӑтӑ-ҫӑтӑ пӗрлешнӗ, пӗр-пӗрин витӗр тухакан икӗ тӗнчене куратӑп; вӗсенчен пӗри — пирӗн хула, тепри вара — чечекленекен сӑртлӑ ҫеҫен хир, унта инҫетри горизонтра — кӑвак тусем.

Это может дать тебе некоторое представление о моих впечатлениях, с той разницей, что для меня предметы стали как бы прозрачными, и я видел одновременно сливающимися, пронизывающими друг друга — два мира, из которых один был наш город, а другой представлял цветущую, холмистую степь, с далекими на горизонте голубыми горами.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 327–333 с.

Комон умри пӗр салтака (паллах, вӑл кольчугӑна хӳтӗленмен) туртса ҫапрӗ: сулӑмлӑн, хул пуҫҫинчен пӗҫҫи таран, организмӗн ҫӳлти пайӗнчен.

Комон двинул им на первого солдата (незащищенного, разумеется, кольчугой) и отрубил ему, наискось, от плеча к бедру, верхнюю часть организма.

II. Мӑн асаттесене сумсӑрлатни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 287–291 с.