Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗлӗксем (тĕпĕ: тӗлӗк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗмӗт пек пысӑк, пин хӗвел евӗр ҫутӑ, анне алли пекех ырӑ тӗлӗксем.

Большие, как мечта, светлые, как сто солнц, ласковые, как руки матери.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Хула тӗлӗксем курать.

Городу снились сны.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

«Лайӑх мар тӗлӗксем сан пуҫунта та, Танечка!» — шухӑшларӗ Сергей.

«Нелегкие сны и в твоей голове, Танечка», — подумал Сергей.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Тӗлӗксем, аваннисем те, начаррисем те, хӑйсемех килеҫҫӗ.

Сны приходят сами, хорошие и плохие.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Мӗнле тӗлӗксем тӗллентӗн, Сережа, ҫӗнӗ ҫӗрте?

Какир сны мнились, Сережа, на новом месте?

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Халӗ хорунжи Бунчук сире социал-демократла тӗлӗксем мӗне пӗлтерни ҫинчен юмласа кӑтартма пуҫлать.

— Хорунжий Бунчук сейчас начнет вещать по социал-демократическому соннику.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫак каҫхине Гришаткӑна ҫӗрӗпех хӑрушӑ тӗлӗксем хӑратрӗҫ.

Всю эту ночь Гришатку пугали страшные сны.

Аллине шарт ҫапать Ненила // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Яланах хӑйне астарса йӑпатакан инҫетри станица ҫинчен тӗлӗксем куракан Прохор Зыковӑн, пӑру куҫӗсем пек йӑваш куҫлӑ йӗкӗтӗн, куштан та тапӑҫма юратакан лаши иртсе кайнӑ чух вахмистр лашийӗ шартлаттарса тапса ячӗ.

Лошадь Прохора Зыкова, парня с телячье-ласковыми глазами, которому часто снились сны о далекой, манившей его станице, норовистая и взгальная, при проездке лягнула вахмистерского коня.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вениаминӑн ҫакӑн пек нимӗн чеелӗхсӗр тӗлӗксем шухӑшласа кӑларас ӗҫре пӗтӗм пултарулӑхӗ сӗвӗрӗлсе пӗтрӗ; пан ӑна, пӗр тӗлӗкех темиҫе хут каланине сиссе, ҫиллипеле хӑтӑрать:

Выдыхался Вениамин в нехитрых своих выдумках, а пан сердился, изловив рассказчика в повторах.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫапла шутла-шутла тертленнипе, юлашкинчен вӑл пачах тӗлӗксем курми пулчӗ.

И до того дошел, что в действительности совсем перестал сны видеть.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫавӑнпа та вӑл арча ҫинче сарса хунӑ кавир ҫине сӳсленсе кайнӑ, хӑй пичӗ пекех ҫулланса пӗтнӗ вылямалли карчӗсене ҫапса ларнӑ чух, виҫӗ кун малтанах савӑнӑҫлӑ тӗлӗксем шутласа тупса хуракан пулчӗ.

И вот за несколько дней начинал он придумывать веселые сны, сидя на сундуке и шлепая по коврику картами, пухлыми и сальными, как щеки игрока.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вениамин савӑнӑҫлӑ та мереккеллӗ тӗлӗксем шухӑшласа кӑларма ӑсталанса ҫитрӗ.

Приловчился Вениамин выдумывать сны веселые и занимательные.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ӑна тӗлӗнмелле тӗлӗксем курӑннӑ — ҫав тери шурса кайнӑ пит-куҫлӑ тата маскхалат тӑхӑннӑ Травкин, пичӗ ҫинче кулӑ хытса ларнӑ иккӗлле курӑнакан Мамочкин, хӑйӗн пиччӗшӗ — Лёня — вӑл та темшӗн симӗс маскхалатпа пулнӑ…

Ей мерещились какие-то странные сны, видения, Травкин с очень бледным лицом в зеленом маскхалате, Мамочкин, двоящийся, с застывшей улыбкой на лице, ее брат Леня — тоже пoчему-то в зеленом маскхалате.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Илемлӗ тӗлӗксем куракан хуралҫӑ тенкел ҫинчен тӑчӗ те пӗр самант хушшинче алӑкран тухса вӗҫтерчӗ…

Сторож, которому еще виделись сладкие сны, соскочил с топчана и в один миг исчез за дверью…

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тӗлӗксем аптӑратса ҫитерчӗҫ.

Сны разные одолели.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тутлӑ пӑтӑ ҫисе тултарнӑ хыҫҫӑн, каҫхине мӗн тӗрлӗ хӑрушӑ тӗлӗксем курмарӑм пуль, ҫапах та А-шуне хӑйӗн пурнӑҫӗнче ырлӑхпа телей кӑна сунаттӑм.

И хотя в ту ночь переполненный желудок долго не давал мне спать, а потом во сне меня мучили кошмары, я все же молился за А-шунь и желал ей добрых перемен в жизни.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Эсир ак ҫывӑратӑр та тӗрлӗ илемлӗ тӗлӗксем куратӑр, Яша пиччӗр ҫывӑрмасть те, тӗлӗрмест те.

Вы вот себе спите да разные красивые, интересные сны разглядываете, а дядя Яша не спит, не дремлет.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Апла пулин те Чжан Пэк-цзюнь шухӑшӗ пӑтранать, каҫ курнӑ тӗлӗксем татӑкӑн-татӑкӑн мӗлтлетсе иртеҫҫӗ.

Но сам он чувствовал себя совсем разбитым, перед глазами все время мелькали обрывки каких-то сновидений:

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Мӗнлерех тӗлӗксем, мӗнлерех тӗлӗксем!

Какие сны, какие сны!

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Манӑн савнӑскерӗм, эпир вӗт сирӗнпелен — шӑпах ҫав икӗ пай; пирӗн мӗнпурӗ пӗр: юратни те, юратманни те, шухӑшсем те, тӗлӗксем те, кӑмӑл-туртӑм та.

Дорогой мой, ведь мы с вами — эти две половинки; у нас все общее: и любимое, и нелюбимое, и мысли, и сны, и желания.

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех