Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑкӑнчӗ (тĕпĕ: тӑкӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫав хуратул ҫӑнӑхне армантан ҫӗклесе тухнӑ чухне михӗ салтӑнса кайрӗ те кӑштах ҫӗре тӑкӑнчӗ.

Как выносили эту гречку с мельницы, то развязался мешок и просыпалось малость на землю.

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Кислота тӑкӑнчӗ.

— Кислотой облил.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Аллисем ҫеҫ унӑн вӑйсӑрланчӗҫ, аквариум тайӑлчӗ, пулли, хӳрипе ҫапса, ҫиеле ишсе тухрӗ, темиҫе тумлам шыв ҫӗре тӑкӑнчӗ.

Только руки его ослабели, аквариум закачался, рыба, плеснув хвостом, всплыла наверх, и несколько капель воды пролилось через край на пол.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Ҫӑмӑл, йӑлтӑркка хура юр унӑн хулпуҫҫийӗсемпе пичӗ ҫине тӑкӑнчӗ.

Легкая сверкающая мгла посыпалась ей на плечи, на лицо.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вӑл шампански тултарма пуҫларӗ; ун аллисем чӗтрерӗҫ, бокалти эрех кӑпӑкланса юр ҫине тӑкӑнчӗ.

Он стал наливать шампанское; руки его дрожали, пена поднималась через край и падала на снег.

XXXII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эпӗ час-часах госпитальсене ҫӳре пуҫларӑм, мана икӗ хутчен касрӗҫ; юн нумай тӑкӑнчӗ, вӑй та сахалах мар пӗтрӗ, анчах мана халь те ку япала хӑҫан пӗтесси ҫинчен никам та каласа параймасть.

Я стал часто бывать в госпиталях, меня два раза порезали, пролито немало крови, потрачено немало сил, а никто еще мне не ответил, когда этому будет конец.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Юман хуппи хӑйпӑнса тӑкӑнчӗ.

Посыпалась отбитая кора дуба.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑхӑт-вӑхӑт хура йӗпе тӑкӑнчӗ, вӑхӑт-вӑхӑт шурӑ кӗрпе пекскер йӑтӑнчӗ.

Не понять, то ли дождь идёт, то ли снег.

Улмуҫҫи // Юлия Силэм. Юлия Силэм. Улмуҫҫи: юмах, — вырӑсла Зоя РОманова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2006. — 32 с.

Алли чӗтренипе эрех чӳхенсе сӗтел ҫине тӑкӑнчӗ.

Из-за дрожащей руки водка плеснулась через край.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

 — Нимӗҫ юнӗ тӑкӑнчӗ

 — Пролита немецкая кровь…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Нимӗҫ снарячӗ шӑпах крыльца умӗнче ҫурӑлчӗ, стенасем шатӑртатса илчӗҫ, пусма картлашкисем ҫине чӳрече кантӑкӗ ванса тӑкӑнчӗ.

Немецкий снаряд разорвался перед самым — крыльцом, стены трещали, на лестничную площадку со звоном сыпались оконные стекла.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хӑй патӗнче тӑракан беженцӑсен пуҫӗсем ҫине, вӗсен урисем айне сарӑ тырӑ пӗрчи тӑкӑнчӗ.

На головы стоявших рядом с ней беженцев, под ноги им посыпались желтые зерна.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Унччен те пулмарӗ — пирвайхи хум сулӑмӗпех лаш! килсе тӑкӑнчӗ ума пӗр купа… пан улми.

И вдруг, когда первая волна добралась до нашего дома, на её гребне приплыли и рассыпались передо мной… яблоки, целая куча.

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

Замаска шӑпӑртатса тӑкӑнчӗ, кантӑксем чанкӑртатрӗҫ, чӳрече ҫуп-ҫаплӑ килкартине тухса ӳкрӗ.

Посыпалась замазка, звякнули стекла, окно вывалилось в захламленный двор.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Чирленӗ вӑхӑтра ӳссе кайнӑ хура ҫӳҫӗ тӑкӑнчӗ, кӑвак пӗрчӗсем ытларах пусса илнӗ кӑтрашка ҫӳҫ тӗпекӗ чӑлханчӑк кӗҫҫе пек ҫӗхреленчӗ.

Черные, отросшие за время болезни волосы его лезли, курчеватый, с густой проседью чуб свалялся.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильинична, хӑраса кайнипе, хирӗҫ сӑмах та чӗнеймерӗ, аллине ячӗ те, саппун ҫинчи турпасӗ шӑпӑрах ҫӗре тӑкӑнчӗ

А Ильинична, перепугавшись, и слова не молвила в ответ, опустила руки, из завески посыпались щепки…

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Утсем ҫуркуннехилле айкашса выляма тапратрӗҫ, вӗсем ҫинчен йӑптӑх ҫӑмӗ тӑкӑнчӗ, лаша тарӗн шӑрши сӑмсана хытӑрах пырса ҫапрӗ.

По-весеннему яровито взыгрывали кони, сыпался с них линючий волос, резче колол ноздри конский пот.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӗмӗлленнӗ ҫӳҫӗ кӗве каснӑ пек тӑкӑнчӗ, сухалӗ кӗҫҫеленсе ларчӗ, хӗррисене супӑнь кӑпӑкӗ пек шурӑ кӑвак пайӑркасем сырса илчӗҫ.

Серебристый каракуль волос лез, будто избитый молью, борода свалялась и была по краям сплошь намылена сединой.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӑванӑмӑрсен юнӗ ахаль те ытлашшипех тӑкӑнчӗ!

Довольно пролито братской крови!

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӑна пурнӑҫ хӑех витӗмлӗн ӗнентерсе пачӗ: хӗрачан ҫырӑ тӗслӗ ҫӳҫӗ пӗтӗмпех тӑкӑнчӗ те ун вырӑнне хуп-хура кӑтра ҫӳҫ шӑтса тухрӗ, куҫӗсем те унӑн, хуралса, тӑрӑхланса пырса, малтанхи тӗсне улӑштарчӗҫ.

Доказательства являла жизнь неопровержимые: темно-русые волосы девочки вывалялись, новые росли черные и курчавые; меняли цвет и глаза, чернея, удлиняясь в разрезе.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех