Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытасшӑн (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эмиль, — хальхинче ҫирӗппӗнех каларӗ амӑшӗ, — шкула кайсан хӑвна мӗнле тытасшӑн эсӗ?

— Эмиль, — уже строго сказала мама, — как ты будешь себя вести, когда пойдёшь в школу?

Вырсарникун, июлӗн саккӑрмӗшӗнче, Эмиль... // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Вӑл сана тытасшӑн.

Он тебя ловит.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Пӗрре ҫакӑн пек кун эпӗ Тула кӗпӗрнин Черн уездӗнче ӑсансем тытасшӑн ҫӳрерӗм.

В такой точно день охотился я однажды за тетеревами в Чернском уезде, Тульской губернии.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Куратӑн-и ӗнтӗ, эсӗ ху панӑ сӑмаха тытасшӑн пулмарӑн, анчах хӑвна ҫеҫ намӑса кӗртрӗн: ҫӗр парап терӗн икӗ ҫӗр кӑларса хумалла пулчӗ.

Вот видишь — ты захотел нарушить свое слово, но только сам себя осрамил: обещал сотню, а пришлось выложить две.

Князь хӗрӗпе хума ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Вӑл ӑна тытасшӑн.

Он его ловил.

VIII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Леш ҫынсем вӗсем хӑйсен чӑн сӑмахне нимӗншӗн те тытасшӑн пулмӗҫ.

А эти люди ни за что не могли бы сдержать свое честное слово.

XXXIV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Анчах ӑна пурте ӳкӗтлеме пуҫланӑ, вӗсем ҫӗр выртса ирпе каллех пулӑ тытасшӑн пулнӑ.

Но все стали просить, чтобы остаться ночевать и с утра снова ловить.

Пӑр ҫинче // М. Тимофеева. Житков Б.С. Пулӑшу килет: калавсем; вырӑсларан М. Тимофеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 28 с.

Ну, мана виле тытасшӑн, тесе шутлатӑп.

Ну, думаю, мертвец за мной гонится!

2. Сехӗрленес теместӗп // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Нимӗҫсем партизана тытасшӑн, вӗсем ун йӗрӗ ҫине ӳкнӗ ӗнтӗ, акӑ халех тытӗҫ те.

За партизаном гонятся немцы, они напали на его след, вот-вот поймают.

Радиоприемник мыскари // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Вӑл мана капитан патне илсе каяс тесе алӑран ярса тытасшӑн пулчӗ.

И хотела меня взять за руку, чтобы к капитану отвести.

Мана пӗр инке тытса каяс тени // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вӑл ӑна тытасшӑн пулнӑ.

Он хотел его поймать.

Дикобраз // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вӗсем нумайӑн мар, вӗсем пӑлансене тытасшӑн ҫӳреҫҫӗ.

Их было не так много; кроме того, они привыкли охотиться за оленями.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Вӑл ҫаврӑнчӗ, стенаран уйрӑлчӗ те сывлӑшра ҫакӑнса тӑрать, шапалла авкаланать, усал сӑмахсемпе шӑппӑн ятлаҫа-ятлаҫа стенаран тытасшӑн.

Он обернулся, отделился от стены, и повис в воздухе, раскорячился лягушкой, и, ругаясь шепотом скверными словами, силился приплыть к стене.

Хура тӳпере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Юлашки вӑхӑтра Карл Иваныч пирӗнпе уйрӑмах сивӗ пулчӗ: вӑл пирӗнпе нимӗнле ҫыхӑну та тытасшӑн мар пек туйӑнчӗ.

Обращение с нами Карла Иваныча в последнее время было как-то особенно сухо: он как будто избегал всяких с нами сношений.

VIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл, штурвал патне пырса, шхунӑна хумсене хирӗҫ тытасшӑн тӑрмашса пӑхрӗ.

Он вернулся к штурвалу и попытался поставить шхуну носом к волне.

II // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 43–69 с.

Ҫак сӑмсах ҫывӑхӗнче трескапа лосось тытасшӑн ҫунакан пулӑҫӑсем хӑйсем те пулӑ пекех хӑрушлӑха лекеҫҫӗ.

Рыбаки, преследующие треску и лосося в этом заливе, рискуют не меньше, чем рыба.

«Саго-мару» пӗтни // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 16–42 с.

Марья Валериановна шарламан, анчах ломбард билечӗсене хӑй аллине илнӗ; Михайло Степанович ывӑлне вӗрентсе ӳстерме укҫа паманпа пӗрех, кунсӑр пуҫне тата Марья Валериановна, кирлӗ кунта кирлӗ пулӗ тесе, хӑй аллинче укҫа тытасшӑн пулнӑ.

Марья Валериановна молчала, но билеты ломбардные прибрала; Михайло Степанович не давал почти вовсе денег на воспитание сына, да и, сверх того, она хотела на всякий случай иметь капитал в своих руках.

V // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Вӑл хӗҫне ярса тытасшӑн, пӑхӑр-ха! — ахӑлтатса кулнӑ мӑнтӑрка Гутьеррес карчӑк, ҫӑварне саппунӗпе витсе.

— Он хватается за меч, глядите! — хохотала толстая старуха Гутьеррес, прикрыв рот передником.

Вӑтӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Ывӑл ача кӑшкӑрнӑ, питне пӗркеленӗ, пӗчӗк аллисемпе, темӗскере тытасшӑн пулнӑ.

Мальчик кричал, морщился и старался поймать что-то своими беспомощными ручонками.

X // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Анчах кунта хурчӑкасем ӑна ярса тытасшӑн пулнӑ та.

А его-то именно и хотели оторвать коршуны.

V // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех