Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытасшӑн (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ленина хӑнӑхса ҫитнӗ хыҫҫӑн (вӑл шӳтлеме-кулма юратакан, вӑр-вар та питӗ уҫӑ кӑмӑллӑ ҫын пулнине кура) Надежда Кондратьевнӑн ӑна влаҫсем тытасшӑн хыпӑннине, унӑн йӗрӗ ҫине ӳксе тесе, пиншер этем вӗткеленсе ҫӳренине ӗненесси те килмерӗ, вӗсене вара унран, тӗпрен илсен, сарайӑн ҫӳхе стени ҫеҫ уйӑрса тӑчӗ.

Привыкнув к Ленину, Надежда Кондратьевна с трудом верила (настолько был он смешлив, оживлен и любезен), что за ним погоня, что тысячи людей рыщут, отыскивая его след, и их отделяет от него, в сущности, только тонкая стенка сарая.

8 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Вӑл пит-куҫне вылятса тата хӑрлатса аллине алӑкран чиксе ячӗ, мана ярса тытасшӑн хӑтланчӗ.

Гримасничая и урча, она просунула в дверь лапу и попыталась поймать меня.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

— Эмиль, — хальхинче ҫирӗппӗнех каларӗ амӑшӗ, — шкула кайсан хӑвна мӗнле тытасшӑн эсӗ?

— Эмиль, — уже строго сказала мама, — как ты будешь себя вести, когда пойдёшь в школу?

Вырсарникун, июлӗн саккӑрмӗшӗнче, Эмиль... // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Вӑл сана тытасшӑн.

Он тебя ловит.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Пӗрре ҫакӑн пек кун эпӗ Тула кӗпӗрнин Черн уездӗнче ӑсансем тытасшӑн ҫӳрерӗм.

В такой точно день охотился я однажды за тетеревами в Чернском уезде, Тульской губернии.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Куратӑн-и ӗнтӗ, эсӗ ху панӑ сӑмаха тытасшӑн пулмарӑн, анчах хӑвна ҫеҫ намӑса кӗртрӗн: ҫӗр парап терӗн икӗ ҫӗр кӑларса хумалла пулчӗ.

Вот видишь — ты захотел нарушить свое слово, но только сам себя осрамил: обещал сотню, а пришлось выложить две.

Князь хӗрӗпе хума ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Вӑл ӑна тытасшӑн.

Он его ловил.

VIII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Леш ҫынсем вӗсем хӑйсен чӑн сӑмахне нимӗншӗн те тытасшӑн пулмӗҫ.

А эти люди ни за что не могли бы сдержать свое честное слово.

XXXIV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Анчах ӑна пурте ӳкӗтлеме пуҫланӑ, вӗсем ҫӗр выртса ирпе каллех пулӑ тытасшӑн пулнӑ.

Но все стали просить, чтобы остаться ночевать и с утра снова ловить.

Пӑр ҫинче // М. Тимофеева. Житков Б.С. Пулӑшу килет: калавсем; вырӑсларан М. Тимофеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 28 с.

Ну, мана виле тытасшӑн, тесе шутлатӑп.

Ну, думаю, мертвец за мной гонится!

2. Сехӗрленес теместӗп // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Нимӗҫсем партизана тытасшӑн, вӗсем ун йӗрӗ ҫине ӳкнӗ ӗнтӗ, акӑ халех тытӗҫ те.

За партизаном гонятся немцы, они напали на его след, вот-вот поймают.

Радиоприемник мыскари // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Вӑл мана капитан патне илсе каяс тесе алӑран ярса тытасшӑн пулчӗ.

И хотела меня взять за руку, чтобы к капитану отвести.

Мана пӗр инке тытса каяс тени // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вӑл ӑна тытасшӑн пулнӑ.

Он хотел его поймать.

Дикобраз // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вӗсем нумайӑн мар, вӗсем пӑлансене тытасшӑн ҫӳреҫҫӗ.

Их было не так много; кроме того, они привыкли охотиться за оленями.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Вӑл ҫаврӑнчӗ, стенаран уйрӑлчӗ те сывлӑшра ҫакӑнса тӑрать, шапалла авкаланать, усал сӑмахсемпе шӑппӑн ятлаҫа-ятлаҫа стенаран тытасшӑн.

Он обернулся, отделился от стены, и повис в воздухе, раскорячился лягушкой, и, ругаясь шепотом скверными словами, силился приплыть к стене.

Хура тӳпере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Юлашки вӑхӑтра Карл Иваныч пирӗнпе уйрӑмах сивӗ пулчӗ: вӑл пирӗнпе нимӗнле ҫыхӑну та тытасшӑн мар пек туйӑнчӗ.

Обращение с нами Карла Иваныча в последнее время было как-то особенно сухо: он как будто избегал всяких с нами сношений.

VIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл, штурвал патне пырса, шхунӑна хумсене хирӗҫ тытасшӑн тӑрмашса пӑхрӗ.

Он вернулся к штурвалу и попытался поставить шхуну носом к волне.

II // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 43–69 с.

Ҫак сӑмсах ҫывӑхӗнче трескапа лосось тытасшӑн ҫунакан пулӑҫӑсем хӑйсем те пулӑ пекех хӑрушлӑха лекеҫҫӗ.

Рыбаки, преследующие треску и лосося в этом заливе, рискуют не меньше, чем рыба.

«Саго-мару» пӗтни // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 16–42 с.

Марья Валериановна шарламан, анчах ломбард билечӗсене хӑй аллине илнӗ; Михайло Степанович ывӑлне вӗрентсе ӳстерме укҫа паманпа пӗрех, кунсӑр пуҫне тата Марья Валериановна, кирлӗ кунта кирлӗ пулӗ тесе, хӑй аллинче укҫа тытасшӑн пулнӑ.

Марья Валериановна молчала, но билеты ломбардные прибрала; Михайло Степанович не давал почти вовсе денег на воспитание сына, да и, сверх того, она хотела на всякий случай иметь капитал в своих руках.

V // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Вӑл хӗҫне ярса тытасшӑн, пӑхӑр-ха! — ахӑлтатса кулнӑ мӑнтӑрка Гутьеррес карчӑк, ҫӑварне саппунӗпе витсе.

— Он хватается за меч, глядите! — хохотала толстая старуха Гутьеррес, прикрыв рот передником.

Вӑтӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех