Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытасшӑн (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ху ҫырмара ылтӑн пулӑ тытасшӑн, анчах та ҫыран хӗрринче вӑлтапа кӑштах та кӗтсе ларасшӑн мар.

Куҫарса пулӑш

16. Хан эшкерӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Урасмет, ларса калаҫма майлӑ маррипе пулас, ура ҫине тӑрса хӗр патне ҫывхарчӗ, суллине тӑхӑнтартас тесе ӑна алӑран тытасшӑн пулчӗ.

Куҫарса пулӑш

7. Мӑн кӑмӑллӑ хӗр ача // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ӑна вӑл тутӑр вӗҫӗнчен ярса тытасшӑн пулчӗ пулмалла, анчах кӑна тума пултараймарӗ, вара пӗтӗм шӑм-шакӗпе чӗтресе патаккине Ахтупай еннелле тӑсрӗ.

Куҫарса пулӑш

11. Чун савни // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Эс ун пекех эрленсе ан кай-ха, хӗрӗм, — Альпие алӑран тытасшӑн пулчӗ Урасмет, — эпир Элентейпе сан аҫу-аннӳ патне тахҫанах пырасшӑнччӗ.

Куҫарса пулӑш

4. Упа // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Юланутпа сунарҫӑ вӗҫтерсе килет иккен, малта икӗ йытӑ чупаҫҫӗ, вӗсем кушак ҫурине курнӑ та ӑна ярса тытасшӑн иккен.

и увидали, что скачет охотник, а впереди его две собаки увидали котёнка и хотят схватить его.

Кушак ҫури // Валерий Алексеев. Толстой Л.Н. Йывӑҫсем мӗнле утаҫҫӗ: калавсем. Чӑвашла В.Н. Алексеев куҫарнӑ; ӳнерҫи С.А. Бритвина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2022. — 60 с. — 6–7 с.

Вандюков ҫавна асра тытасшӑн мар, чухӑнсен шухӑшне кӑна шута илет, атьсемӗр! — хӗрсе каларӗ Исмук Павӑлӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Эсир, ав, сухапуҫне тытасшӑн мар — учитӗле тухнӑ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Эсир, ав, сухапуҫне тытасшӑн мар — учителе тухнӑ.

Куҫарса пулӑш

Элкей килйышӗ // Ипполит Иванов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 5–14 с.

Курӑнми хӗрарӑмӑн ҫӗкленсе сывлакан ҫепӗҫ кӑкӑрӗнчен сирпӗнекен сӗт унӑн тути ҫине курӑнми ӳкет, вӑл вара ӑна, ҫав хӗре, умне сӑнарласа кӑларчӗ, унӑн тӳпенелле ывӑтнӑ йӑл куллине ярса тытасшӑн, ҫут тӗнчене карса хунӑ ылтӑн эрешмен картине курнӑран куҫӗсене хӗсет.

Молоко, брызжущее из нежной, переполненной груди невидимой женщины, невидимо падало на его губы, и он представлял ее, ловил ее посланную небу улыбку и щурился от золотой паутины, заткавшей мир.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Тӑршшӗпех чупса тухсан ҫаврӑнса пӑхрӑм та лаштах сывласа ятӑм — тепӗр вӗҫӗнче, эпӗ хӑварнӑ ҫӗрте, нимӗн те улшӑнман, эппин, мана никам та тытасшӑн мар.

И когда я пронесся по всему расстоянию, то, обернувшись, увидел, что в конце, оставленном мной, ничто не изменилось, следовательно, меня не собирались ловить.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Итлесе пӗтерсемӗр, ан кайсамӑр, — Стомадор аллисене сарса пӑрахнӑ — Консуэлӑна тытасшӑн тейӗн.

— Не уходите, не выслушав, — говорил Стомадор, растопырив руки, как будто ловил ее.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Гелли яланхи пекех хӑйне ҫирӗп тытасшӑн, анчах, кӑмӑлне хирӗҫлесех, хӑйӗнчен килмен темӗнле чӗрӗлӗхпе ҫиҫет.

Гелли хотела быть, как всегда, сдержанной, но, против воли, сияла бессознательным оживлением.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Эпӗ пулӑ тытасшӑн.

Я хочу поймать рыбу.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Чим, тен, Ванькка йӗрӗ ҫине ӳксе, ун урлӑ Калюковпа тусӗсене тытасшӑн?

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Итле-ха, — терӗ вӑл шӑппӑн, — эс халь Ванькка патне ҫул тытасшӑн пуль-ха?

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хресченсем аллисене сенӗксем тытасшӑн мар, лашисем ҫине те никам утланмасть.

Крестьяне не брали вилы и не садились на коней.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

— Ҫу-ук, — терӗ сӑмахне тӑсарах Васька, — мӗншӗн-ха эппин сана нимӗҫсем тытасшӑн хӑваларӗҫ?

— Не-ет, — не уступал Васька, — тогда почему немцы за тобой гнались?

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Федя сулӑнса кайрӗ, пуҫне усрӗ, вара, йӑлтӑртатакан хӗҫе тытасшӑн пулнӑ пек, аллисемпе сывлӑшра вылятса илчӗ, унтан, юнланса пӗт-нӗскер, ҫул ҫине тӑсӑлса анчӗ.

Федя зашатался и, нагнув голову, начал хватать над собой руками воздух, как будто хотел поймать шашку, потом он рухнул на дорогу, окровавленный.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ленина хӑнӑхса ҫитнӗ хыҫҫӑн (вӑл шӳтлеме-кулма юратакан, вӑр-вар та питӗ уҫӑ кӑмӑллӑ ҫын пулнине кура) Надежда Кондратьевнӑн ӑна влаҫсем тытасшӑн хыпӑннине, унӑн йӗрӗ ҫине ӳксе тесе, пиншер этем вӗткеленсе ҫӳренине ӗненесси те килмерӗ, вӗсене вара унран, тӗпрен илсен, сарайӑн ҫӳхе стени ҫеҫ уйӑрса тӑчӗ.

Привыкнув к Ленину, Надежда Кондратьевна с трудом верила (настолько был он смешлив, оживлен и любезен), что за ним погоня, что тысячи людей рыщут, отыскивая его след, и их отделяет от него, в сущности, только тонкая стенка сарая.

8 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Вӑл пит-куҫне вылятса тата хӑрлатса аллине алӑкран чиксе ячӗ, мана ярса тытасшӑн хӑтланчӗ.

Гримасничая и урча, она просунула в дверь лапу и попыталась поймать меня.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех