Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тырӑсем (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Мӗн ҫухӑратӑн: караул, акнӑ тырӑсем пӗтрӗҫ!

«А чего ж кричишь: «Караул, посевы погибли!

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ытла та ӑслӑ-ҫке эсӗ: санӑн комисси чӗнтерсе, тырӑсем пӗтни ҫинчен акт ҫырма тиветех.

— Какой сильно умный! а придется тебе комиссию вызывать да акты на гибель посева составлять.

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ну, пирӗн тырӑсем епле унта?

— Ну, как тут наши посевы?

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Ахальтен Сергей Мартьяновскинчи бригадире илсе килес те ҫук, — шухӑшланӑ Стефан Петрович, — чӑн та ӗнтӗ, эпӗ те пӗр вуннӑшне хушма пултармалла, кӗрхи тырӑсем вӑйлӑ…»

«Иначе зачем же Сергей решил привезти этого Меркушева к нам на совещание, — рассуждал Стефан Петрович. — Да оно, пожалуй, и я смогу прибавить пудов на десять, виды на озимые не плохие…»

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тата эпир виҫҫӗмӗш хут ҫумкурӑка ҫумласа пӗтертӗмӗр, пирӗн тырӑсем тап-таса, тырпул тухӑҫлӑ пуласса кӗтетпӗр, утӑ ҫулма пуҫларӑмӑр.

И еще: мы уже давным-давно закончили третью прополку, посевы у нас чистые, ждем урожая, сено начали косить.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Урапа ҫулӗ ҫинчен сулахаялла пӑрӑнса, тырӑсем урлӑ таптаса кайрӑмӑр.

С проселка свернули влево и пошли по хлебам.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тырӑсем мӗнле?

— Хлеба как?

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫумӑрсем сайра ҫӑваҫҫӗ, тырӑсем ирех пиҫсе ҫитрӗҫ.

Редко падали дожди, и хлеб вызрел рано.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пан хӗрӗх теҫеттина яхӑн тӗрлӗрен тырӑсем акса тӑрать, тырпулне пуҫтарма вӑл рабочисем тара тытать.

Сеял пан десятин сорок разного хлеба, рабочих нанимал убирать.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Выльӑхсем выртнӑ вырӑнсенче — ҫап-ҫавракан ӳксе лапчӑнса ларнӑ тырӑсем… пӑхма хӑрушӑ, чуна йывӑр…

Там, где валялись, — круговины примятого хлеба… дико и горько глядеть.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ҫурхи уй-хир ӗҫӗсем, хӑвах курса ӗнентӗн, начар мар, пыраҫҫӗ, иртерех акмалли пучахлӑ тырӑсем тӗлӗшпе марьяновецсене хӑваласа иртрӗмӗр, пӑрҫа-ясмӑк, пахча ҫимӗҫ тӗлӗшпе те хӑваласа иртессине шанатпӑр…

— Весенние полевые работы, сам убедился, идут неплохо, по поводу раннепосевных сортов зерновых обогнали марьяновцев, надеемся, что и по гороху с чечевицей, и по овощам тоже обойдем…

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тӗрӗс, агрономилле кӑтартса панӑ тарӑнӑш пур ҫӗрте те сухаламаҫҫӗ: пӗр плугӗ тарӑн илет, ҫӗр сийне анлӑн сире-сире пӑрахать, тепри ҫӗр питне кӑна сирсе тухать; тырӑсене те тӗрлӗрен акаҫҫӗ: пӗр ҫӗрте речӗ-речӗпе, тепӗр ҫӗрте шӑйрӑксемлӗ; пӗр ҫӗрте ҫурхи тырӑсем ҫӳллӗ, таса, вӗсене хуҫалла лайӑх тата вӑхӑтра ҫумласа тасатнӑ, теприсене ҫумкурӑкӗ пусса илсе пӗтерсе лартнӑ, — ҫӗрӗҫлекен юлхавланнӑ курӑнать, ҫуркунне тырӑ пӗрчине ҫӗре пӑрахнӑ та, ун ҫинчен манса кайнӑ, анчах хӑй ҫимӗҫне пухма хатӗрленет; кунсӑр пуҫне тата пилӗк пусӑллӑ пусӑҫаврӑнӑшӗпе, тап-таса ҫӗртмепе тата курӑк акнӑ уйпа юнашар халӗ те вилмен карчӑка-йӑранлӑ анасене курма пулать; пӗр сӑмахпа каласан, ҫӗре пур ҫӗрте те пӗр пек ӗҫлесе ҫемҫетмен, анчах плуг хӑйӗн тӗренӗ вӗҫӗпе те пулин пырса тивмен пӗр татӑк ҫӗр те ҫук; хӑшпӗр кая юлнӑ ҫӗрӗҫлекен хӑй пӗлекен тӳремлӗх ҫине пӑхса, ҫакна пӗтӗмпех курать те ирӗксӗрех ҫапла калать:

Правда, не везде глубина вспашки соответствует агроминимуму: один плуг берет глубоко, пласт земли подымает широкий, а другой сдирает лишь корку; посевы тоже есть разные: там рядок в рядок, а там одни огрехи; одни пропашные рослые, чистые, по-хозяйски и вовремя прополоты, а другие зачахли в сорняках — видно, что хлебороб поленился, бросил зерно по весне в почву да и забыл о нем; к тому же можно встретить рядом с пятипольными севооборотами, с чистыми парами и травосеянием живую старушку — чересполосицу; словом, качество обработки поля не всюду одинаковое, но зато, кажется, уже нет такого клочка земли, которого не коснулся бы плуг хотя бы кончиком своего лемеха, так что иной запоздавший хлебороб взглянет на знакомую равнину, увидит все это и невольно скажет:

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пирӗн уй-хирсем анлӑ, акнӑ тырӑсем тӗп-тӗрӗс пулччӑр тесен, ҫивӗч куҫ пулни кирлӗ — эсӗ пурне те харӑс курма тивӗҫ…

У нас поля обширные, и, чтобы посевы были в сохранности, требуется острый глаз, чтобы ты все сразу видел.

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Санӑн кулянмалла мар, савӑнмалла», — аса илнӗ вӑл Татьяна сӑмахӗсене, вара ӑна хӑй мӗнпе пурӑнни пурте, — «Красный кавалерист» та хӑйӗн бригадисемпе, выльӑх-чӗрлӗх фермисемпе пӗрле, Усть-Невински ГЭС та уй-хирӗнчи пӗтӗм юпасемпе пӗрле, комбайнсем, тракторсем, автомашинӑсем те, элеватора илсе каймалли тырра тиенӗ лавсем те, Родниковскинчи ҫӗнӗ шкул та, Ӗҫ Геройӗ Андрей Васильевич Кнышев та хӑйӗн лаша кӗтӗвӗсемпе пӗрле, ҫеҫенхирте янӑракан каҫхи юрӑ та, тырӑсем купаланса выртакан йӗтемсем те, вӑл хӑй те, — ҫаксем вӗсем пурте тата пӗтӗмпех Сталин биографийӗ пулать пек туйӑннӑ.

«Тебе не надо грустить, а радоваться», — вспоминала она слова Татьяны, и все, с чем она жила, — «Красный кавалерист» со своими бригадами, животноводческими фермами, со всеми полевыми столбами Усть-Невинской ГЭС , комбайнами, тракторами, автомашинами, с возами зерна на элеватор, и новая школа в Родниковском, и Герой труда Андрей Васильевич Кнышев со своими лошадьми, и звонкая песня в степи, и горы зерна на гумне, и она сама — все это вместе казалось биографией Сталина.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вара типӗ те шӑрӑх ҫанталӑк пуҫланчӗ, тырӑсем ик-виҫӗ кун хушшинче тенӗ пекех пиҫсе ҫитрӗҫ.

Затем установилась погода сухая и жаркая, и хлеба созрели в каких-нибудь два-три дня.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫеҫенхирте пулсан, Татьяна яланах акнӑ тырӑсем епле ӳснипе, ҫӗр мӗнле лайӑх пулнипе, уйрӑм участоксенчи ҫӗрӗн нӳрлӗхӗ мӗнлипе, кукуруза пуҫӗ епле чӑмӑртаннипе, тулӑ шӑркана ларни-ларманнипе интересленнӗ, колхозниксемпе калаҫнӑ пулсан та, пуринчен ытла каллех агротехника ҫинчен калаҫнӑ.

Обычно, бывая в степи, Татьяна интересовалась ростом посевов, структурой почвы, влажностью отдельных участков земли, завязью кочанов кукурузы, цветением пшеницы, а если разговаривала с колхозниками, то опять же больше всего об агротехнике.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пӗр шарламасӑр ӗҫрӗҫ те Кубань шывӗ сарӑлни ҫинчен, тырӑсем мӗнле пулни ҫинчен калаҫма тапратрӗҫ.

Выпили молча и начали разговаривать о разливе Кубани, о видах на урожай.

XXIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак урпапа риса маншӑн тӑрӑшакан турӑ хӑех ман пата янӑ пулӗ тесе шухӑшларӑм эпӗ, ҫав вӑхӑтрах ку утрав ҫинче мана валли урӑх тырӑсем те пур пулӗ тесе ӗнентӗм.

Я не только был уверен, что этот рис и этот ячмень посланы мне самим господом богом, который заботится о моем пропитании, но не сомневался и в том, что на острове для меня припасено еще много таких же колосьев.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

— Давыдов тырӑсем пӑхма пӗччен кайрӗ-и?

— А Давыдов-то один ходил хлеба проведывать?

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Кӗрхи тырӑсем горизонт таранах тӗксӗм симӗс хӑма пек лараҫҫӗ, ҫав тери тикӗс шӑтнӑ ҫуртри куҫа савӑнтарать.

Озимые хлеба стояли до горизонта сплошной темно-зеленой стенкой, яровые радовали глаз на редкость дружными всходами.

I сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех