Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Ваше превосходительство, кӑна эпир туятпӑр, Верочка та туять.— Мы это чувствуем, ваше превосходительство, и Верочка чувствует.
VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Ӗлӗк вӑл амӑшне кураймастчӗ кӑна, ӗнер ӑна вӑл кураймасӑр пурӑнма пӑрахнӑ пек, ӑна хӗрхенес пек ҫеҫ туйӑнатчӗ, — халӗ вӑл каллех амӑшне курайманнине, анчах хӗрхенес те килнине, туять.
III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Ци-цзинь хӑй ҫине пурте йӗрӗнсе пӑхнине туять.Почувствовав себя как на сцене, да еще участником такого отнюдь не блестящего зрелища,
Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.
Кӑмӑлӗ ытла ҫемҫелнӗшӗн вӑл хӑйне аван мар туять, ҫӗрле куҫҫуль юхтарнӑшӑн вӑтанать, ҫавӑнпа айккинелле пӑхать.Ему было неловко за свою слабость, стыдно за слезы, пролитые ночью, и он смотрел в сторону.
XXVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Вӑл хӗрӗн ҫемҫе хулпуҫҫине сылтӑм аллипе ҫаплах хытӑ пӑчӑртать, унӑн ҫамрӑк ӳчӗн ӑшшине, ҫӳҫӗн тутлӑ шӑршине туять.
XXIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Ирхи апат-ҫимӗҫ пӗҫернӗ хыҫҫӑн хутор ҫинче ҫаплах кизекӗн йӳҫӗкрех тӗтӗмӗ ҫакӑнса тӑрать, вӑшӑл-вӑшӑл вӗрекен ҫил ҫул ҫинчи чечеке ларнӑ мӑянӑн тутлӑ шӑршине хумхатать, выльӑх картисем тӗлӗпе иртсе пыракан мучи хӑй ачаранпах пӗлекен ӗне тислӗкӗпе сӗт шӑрши ҫапнине туять.
XVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Пӳлӗм ытлашши пысӑкланса, пушанса, шӑпланса юлнине кӑна туять вӑл.Она чувствовала лишь, что комната стала слишком большой, слишком тихой и слишком пустой.
Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.
Апла пулин те Хуа Лао-шуань хӑйне паян ирпе сасартӑк ҫамрӑкланнӑ пек туять, пурнӑҫ ҫынсене парнелекен темле вӑрттӑнлӑха шыраса тупнӑ пекех, хаваслӑ.
I // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.
Вӑл, малалла мӗн пуласса кӗтсе, нимӗн те чӗнмесӗр ларать, хӑйне хӑй ӑш вӑрканӑ пек, аван мар пек туять.
39-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Ӗлӗкрех вӑл ун ҫине йӗрӗнсерех хӗрхенсе тата нимӗн хумханмасӑр пӑхкалатчӗ, халь хӑйне пачах та урӑхла туять…
39-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Ӑна пӗр хутчен кӑна хӗнемен, анчах хӗрарӑмсем пуҫласа хӗнеҫҫӗ, ҫакна пула вӑл хӑйне хӑй темле аван мар пек туять.Били его не раз, но женщины били впервые, и от этого было ему как-то не по себе.
33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Марина ҫинчен шухӑшлать, хӑйӗн куҫӗсенчен кичемлӗхпе кӳренӳн ҫав тери йӳҫӗ куҫҫулӗ шӑпӑртатса юхнине туять.Думал о Марине и чувствовал, что на глазах его закипают горчайшие слезы тоски и обиды.
30-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Давыдов хӑй Макара пурӑнма кансӗрленине лайӑхах туять, анчах малтанхи кунсенче ларма-тӑма пӗлмесӗр чӑрманса, чӗресене хускатса чупса ҫӳренине пула, хваттер шыраса тупма, темле, вӑхӑт та тупӑнмарӗ.
13-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Вӑл вӗҫерӗнме хӑтланса тапаланакан хӗрарӑмӑн вӑйлӑ ӳт-пӗвӗнчен ӑшӑ ҫапнине, унӑн, алла лекнӗ кайӑкӑнни евӗр чӗри сиксе тухасла хӑвӑрт-хӑвӑрт тапнине туять.
12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Суламифь тутин ҫулӑмне, шӑлӗсем якан шукаланине, ун чӗлхин пылак нӳрлӗхне туять вӑл, хӑй йӑлт хыпса кайнӑ, ҫунать, кӑмӑл кунашкалах чӑтмалла мар ӗрӗхни пурнӑҫра пулманччӗ-ха Соломонӑн нихҫан та.
IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.
«Мов» тем пуласса, ҫав тем ӑна кӑштах уҫӑлтарса ярасса туять.«Mob» чувствует возможность чего-то, что, может быть, немного развлечет ее.
«Мов» // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 684–692 стр.
«Мов» хӑйӗн чее те вӑйлӑ тӑшманӗ пуррине, вӑл кирек ӑҫта та ҫӳренине, ҫавӑнпа ӑна ниепле те тытма ҫуккине туять.«Mob» чувствует, что у нее есть враг, хитрый, сильный, рассеянный повсюду и потому неуловимый.
«Мов» // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 684–692 стр.
«Мов» хӑйӗнче хапсӑнчӑк кӑмӑл пуррине туять, ҫав туйӑм унӑн пырне кӑтӑклантарать…«Mob» чувствует во чреве своем зависть, которая остро щекочет ей желудок.
«Мов» // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 684–692 стр.
Вӑл ҫак пурнӑҫра хӑй пӗччен иккенне туять, мӗнпур шукӑль тумланнӑ ҫынсем хӑйӗнчен ютшӑннине туять.Она смутно чувствует себя одинокой в этой жизни, одинокой и отрицаемой всеми нарядными людьми.
«Мов» // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 684–692 стр.
«Мов» туять ҫеҫ, вӑл курать анчах.
«Мов» // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 684–692 стр.