Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туратсем (тĕпĕ: турат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чи ҫӳлте кӑна туратсем пур.

А только на самом верху ветки.

«Ау!» — тени мӗн пулать // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Туратсем ҫинчен пӗр муклашка юр татӑлса, йывӑррӑн ҫӗр ҫине ӳкет.

Глыба снега срывается с ветвей, тяжело шлёпается на землю.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Туратсем ҫине ҫеп-ҫемҫе кӑчкӑсем тухаҫҫӗ, мамӑк пек сарӑлаҫҫӗ, унтан ҫулҫӑсем тухма пуҫлаҫҫӗ…

Распустятся на ветке барашки пушистые, а потом листочки…

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Салтак таҫта кайрӗ те пӗр хулхушши улӑмпа типӗ туратсем илсе пычӗ.

Солдат сходил куда-то и принес охапку соломы и сухих веток.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫырмара туратсем шӑтӑртатни тата Петя-шахтер кӑшкӑрни илтӗнчӗ:

В балке послышался треск сучьев и голос Пети-шахтера:

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫӑра туратсем хушшипе Богодухов ҫырминчи пӗве йӑлтӑртатни курӑнчӗ.

Меж тенистых ветвей поблескивал ключевой Богодуховский ставок.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Туратсем хушшинче малтан сыщикӑн вӑрӑм та хура ҫурӑмӗ, унтан городовойӑн хутлам-хутлам ӗнси курӑнса юлчӗҫ.

Среди ветвей промелькнула длинная черная спина сыщика, за ней красный складчатый затылок городового.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Метробий хӑйӗн чӗри хӗсме пуҫланине сиснӗ, — ҫав хаяр сасӑллӑ старикрен шалтах сехӗрленсе ӳкнӗ, вара вӑл туратсем ҫине такӑна-такӑна тарма пуҫланӑ…

Сон становился все мрачнее Метробий чувствовал, что сердце у него сжимается; он боялся этого старика с неумолимым голосом и бросился стремительно бежать, спотыкался в своем беге о сучья и падал…

IX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вӗсен витӗр эпӗ нимӗн те кураймастӑп; пӗр вырӑнта анчах туратсем хушшинчен, чӳрече витӗр пӑхнӑ пек, инҫетри лап вырӑн курӑнать.

Ничего я не вижу сквозь них; только в одном месте будто окошко между ветвями открывает мне вид вдаль, в лощину.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Шывра туратсем, курӑк пӗрчисем юхса пыраҫҫӗ.

По реке плывут веточки, травинки.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫинҫе те типӗ туратсем, шӑрпӑк пек, хыпса илеҫҫӗ, унтан вара, пӑшлатса та чашлатса, хулӑнраххисемпе симӗссисем ҫунма пуҫлаҫҫӗ.

Сухие тонкие веточки вспыхивают, как спички, потом, шипя и постреливая, загораются толстые, зеленые.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Шыв хумӗсем кӑларса пӑрахнӑ туратсем, ҫулҫӑсем тата ытти ҫӳп-ҫап ҫинче пысӑк шапа ларать, вӑл Костя ҫинелле хӑраса пӑхать, унтан сикет те, сывлӑшра ҫаврӑнса илсе, шыва шаплатса ӳкет.

На ветках, листьях и всяком мусоре, прибитом волнами, сидит огромная лягушка и испуганно таращится на Костю, потом подпрыгивает и, перевернувшись в воздухе, шлепается в воду.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Сывлӑшра туратсем, юр пӗрчисем вӗҫеҫҫӗ, хура тӗтӗм йӑсӑрланса тӑрать.

Ветви, черный дым, снежная пыль в воздухе носятся.

Ҫул // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Вӗсене йывӑҫсем айне туратсем хушшине пытарса хураҫҫӗ, пралуксемпе пӗрлештереҫҫӗ.

Совали их под деревья, прятали под ветви, соединяли проволокой.

Ҫул // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Ушкӑн-ушкӑн ҫӑлтӑр вара хытӑрах та хытӑрах йӑлтӑртатать, халӗ тӗлӗрекен туратсем, ҫиҫкӗнекен чул муклашкисем тата ларакан Магацитлӑн ыйхӑра кулакан сӑнӗ уҫӑмлӑнах курӑнаҫҫӗ.

А созвездия горели всё ярче, и теперь ясно были видны заснувшие ветви, поблёскивающие камушки и улыбающееся во сне лицо сидящего Магацитла.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тӳпе тӗслӗ, сухӑрлӑ ҫулҫӑлӑх ҫемҫен чӑшӑлтатать, ҫӗр ҫумӗнчех туратсем шавлаҫҫӗ.

Смолистая, небесная листва шелестела мягко, шумели повисшие ветви.

Сенкер ӗшнере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Мӑклӑ туратсем ҫилсӗр шӑрӑха курӑни-курӑнми ҫеҫ сулхӑнлатаҫҫӗ.

Мшистые ветви бросали в безветренном зное скудную тень.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Йӗри-тавра хуҫа-хуҫа пӑрахнӑ туратсем выртаҫҫӗ.

Вокруг разбросаны наломанные ветки.

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫак вӑхӑтра туратсем шатӑртатнипе хытӑ сасӑсем илтӗнчӗҫ, шӑтӑк ҫывӑхӗнчен чир-чӗрсенчен тӳрленмелли сӗлӗхсене сутакан Дуремар тата урисене аран-аран сӗтӗрсе пыракан Карабас Барабас иртсе кайрӗҫ.

В это время послышался хруст веток, грубые голоса, — мимо пещеры прошли продавец лечебных пиявок Дуремар и волочащий ноги Карабас Барабас.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Карабас Барабас йывӑҫа питех те вӑйлӑн силлерӗ те, туратсем ҫинчи хыр йӗкелӗсем пурте чӗтренсе кайрӗҫ.

Карабас Барабас затряс дерево так, что закачались все шишки на ветвях.

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех