Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тилмӗрсе (тĕпĕ: тилмӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Акӑ тӑвӑл вӑхӑтӗнчи мӗскӗннӗн шӑхӑрнӑ сасӑ пек, тискер ӗрлевпе юнашарах унӑн хӑлхинче вӑл каҫару ыйтса калакан сӑмахсем, хӑйӗн тӗлсӗр-палсӑр каланӑ, халсӑрланса пыран сӑмахӗсем; тархасласа, тилмӗрсе, каллех каҫару ыйтса, пӗр вӗҫӗмсӗр каланӑ сӑмахсем янӑраса каяҫҫӗ…

И вот, как жалобный подсвист в бурю, рядом с диким воем зазвучали в его ушах и посыпались его бессвязные, слабеющие слова о пощаде, слова мольбы, просьбы и опять мольбы о пощаде и еще…

Элекҫӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Амӑшӗ тилмӗрсе ыйтнипе хаяррӑн кӑшкӑрни тӳрем сӑртлӑхри тата типӗ варти сасӑсемпе ылмашӑнса тӑчӗ:

Одновременно с отчаянными мольбами несчастной матери раздавались голоса на площадке и во рву:

I. Тупнӑ, анчах ҫухатнӑ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Йывӑр-и пӗччен? — кӑмӑллӑн ыйтрӗ вӑл, хӑйӗн канӑҫсӑр пациенчӗн мӗнпур ӳпкелешӗвӗсене, мӗнпур тилмӗрсе ыйтнисене, мӗнпур шикленӗвӗсене, мӗнпур шухӑш-кӑмӑлӗсене итленӗ хыҫҫӑн.

— Тяжело одиночество? — снисходительно спросил он, выслушав все жалобы, все мольбы, все страхи, все воображаемые предчувствия неспокойного пациента.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Анчах ку ыйтӑва хирӗҫ эпӗ нимӗн те калама пултараймарӑм, мӗншӗн тесен кунта пӗр пысӑк сӑлтав пулчӗ: манӑн куҫӑмсем стена ҫинчи пӗр илемлӗ портрет ҫине, Гретхен сӑнӗ ҫине тилмӗрсе пӑхаҫҫӗ.

На этот вопрос я не мог ответить — и по весьма основательной причине: мои взоры были устремлены на прелестный портрет, висевший на стене, — на портрет Гретхен.

III сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Нумайччен тилмӗрсе ыйтнӑ тата калаҫнӑ хыҫҫӑн, юлашкинчен, Шурӑна кӗртрӗҫ, анчах Бо лейтенант патне те мар, контрразведка начальникӗ Торнхилл патне те мар, Ларри подполковник патне.

После долгих просьб и переговоров ее, наконец, пропустили, но не к лейтенанту Бо и не к начальнику контрразведки Торнхиллу, а к подполковнику Ларри.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Комендантран темӗн тилмӗрсе ыйтакан хӗрарӑмсемпе арҫынсен ушкӑнӗ ҫаксене пурне те хытса кайнӑ куҫсемпе пӑхать.

Кучка женщин и мужчин, добивавшихся чего-то у коменданта, смотрела на все это остекленевшими глазами.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл хӑйӗн пӑрланса ларнӑ турачӗсене тӑсса тилмӗрсе пулӑшу ыйтса тӑракан скелет пек курӑнать.

И стоит она, как скелет, протянув свои заледеневшие сучья, и словно молит о помощи.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

МТСран вӑл шофер тилмӗрсе каласан тин тухса кайрӗ.

Уехала она с МТС только тогда, когда шофер умоляющим тоном сказал ей:

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Тархасшӑн, ан ҫилленӗр, — тилмӗрсе ыйтрӗ Эмиль.

— Не сердитесь, пожалуйста, — взмолился Эмиль.

XXII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Каччӑ хӗре пӗрре курсах юратса пӑрахать; хӗр ун ҫине — «тархасшӑн хӑтар мана» тенӗ пек тилмӗрсе пӑхать.

Молодой человек с первого взгляда влюбляется в девушку; она смотрит на него так жалобно, словно умоляет его освободить ее…

XII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Элен хӑйӗн тусӗсем ҫине тилмӗрсе пӑхса илчӗ, анчах пӗринчен те ответ пулмарӗ.

Элен пытливо всматривалась в лица своих спутников, но не находила на них ответа.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫав териех тилмӗрсе пӑхнине пула ученый именнӗ пек те пулчӗ, ҫавӑнпа вӑл, мӗн тивӗҫпе ҫынна куҫран пӑхтарма пултартӑм-ши тесе, ыйтма та тӑнӑччӗ, ҫав вӑхӑтра лешӗ нимӗнсӗрех алӑран ярса илчӗ те, ӑна географӑн тӑван чӗлхипе ҫапла хаваслӑн ыйтрӗ.

Учёный чувствовал даже некоторую неловкость от этого пристального взгляда и хотел было уже опросить начальника, чему он обязан таким вниманием, когда тот бесцеремонно схватил его руку и весело спросил на родном языке географа:

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Шывланнӑ куҫӗсемпе Маюк куҫӗнчен тилмӗрсе пӑхрӗ.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Пӗрер черкке ӗҫсен хӗрарӑм хӑюлланчӗ: куҫран шӑтарасла тилмӗрсе пӑхать, куҫӗсем аскӑнлӑхпа ҫиҫеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Унтан хур чӗпписем ҫине темӗнле тилмӗрсе пӑхать, тарӑн шухӑша кайса пӑхни те пулать…

А после и поглядит на гуськов, бывает, задумчиво поглядит.

Юпа ҫинче ларакан чӑхӑ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 21–22 с.

Мӑшӑр хӑмӑр куҫӗпе йӑвашшӑн-йӑвашшӑн тилмӗрсе пӑхать.

Её карие глаза смотрят ласково-ласково…

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Пӗчӗк Мишатка ун патӗнче явкаланса ҫӳрерӗ, куҫран тилмӗрсе пӑхса ыйтрӗ:

Маленький Мишатка вертелся около него, умоляюще засматривал в глаза, просил:

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сана тилмӗрсе ӳкӗте кӗртӗп, эсӗ ӑнланӑн, хӗрхенӗн те Гришӑна пӑрахӑн тесе шухӑшланӑ.

Думала — упрошу ее, она пожалеет, смилуется и откажется от Гриши.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Корней, хӗрӗ мӗншӗн тилмӗрсе, пӑлханса пӑхнине тавҫӑрса илме тӑрӑшса, хӑй те ун ҫине шӑтарас пек пӑхрӗ, унтан нимӗн шарламасӑр аллине илчӗ те, хулпуҫҫисене ҫӗклентерсе, вӗтӗ ҫумӑр пӗрӗхекен нӳрӗ ҫиле хирӗҫ малалла утрӗ.

Корней пристально посмотрел на дочь, стараясь угадать, что таилось за ео смятенным, просящим взглядом, затем молча отнял руку и, втянув голову в плечи, зашагал дальше навстречу сырому, моросящему ветру.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫитет ӗнтӗ сана, Егор, — терӗ Аниҫҫе пӑшӑрханса та ҫураҫуллӑн, упӑшки ҫине тилмӗрсе пӑхса, унӑн сӗтел ҫинче вылянакан аллисене ярса тытма тӑрӑшса.

— Да ладно тебе, Егор, — беспокойно и примирительно заговорила Анисья, умоляюще глядя на мужа и пытаясь завладеть его плавающими над столом руками.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех