Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хӑш-пӗр ҫӗрте виле тӑприсем хуран курӑнкалаҫҫӗ; вӗсем ҫинче пӗчӗкҫеҫ хӑма татӑкӗсем ҫапса хунӑ ҫӗнӗ юпасем лараҫҫӗ; хӑмисем ҫине тӗрлӗ тӗслӗ карандашсемпе тӗрлӗрен вырӑсла ятсем ҫыра-ҫыра хунӑ.

В некоторых местах чернели могилы; на них стояли новые столбы с прибитыми маленькими досками; на досках разноцветными карандашами были написаны разные русские имена.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Халӗ те астӑватӑп-ха: пӗррехинче сывлӑшра вӗҫсе ҫӳренӗ крап кӗтмен ҫӗртен анса ларчӗ те, шӑллӑм хӑранипе кӑшкӑрса ячӗ; пӗр-пӗринпе ҫыхӑнтарнӑ хӑма татӑкӗсем сывлӑшра сапаланчӗҫ — вӑл савӑнӑҫлӑн сиккелеме пуҫларӗ.

Вот неожиданно опустился паривший в высоте краб, и брат в испуге вскрикивает; разъединились две спутавшиеся в воздухе нитками черепицы, и он радостно прыгает.

Хут ҫӗлен // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 105–109 стр.

Вӗсем пӗр харӑсрах пӗрер пулӑ татӑкӗ туртса кӑлараҫҫӗ, татӑкӗсем пӗр-пекех… «пилӗк хут пиллӗк — ҫирӗм пиллӗк… виҫӗ хут пиллӗк — ку мана кирлӗ мар…» вара пӗр харӑсах ҫӑвар патне ҫӗклеҫҫӗ.

Они одновременно захватывают по кусочку угря, одинаковой величины… пятью пять — двадцать пять… трижды пять… не мое дело… и одновременно подносят ко рту…»

Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.

Тӗттӗмлетмелли штора ҫурри таран ҫӗтӗлнӗ те татӑкӗсем чӳрече сакки ҫине усӑнса аннӑ.

Штора затемнения, наполовину оборванная, клочьями свисала на подоконнике.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ку таврара ирӗлсе шӑннӑ юр ҫинче йӗр ҫукки, йӗпенсе пӑрланнӑ хаҫат татӑкӗсем выртни, ҫаралнӑ талпиҫен тунисем моряк кунта пайтах выртнине пӗлтереҫҫӗ.

По отсутствию следов на талом и уже опять смерзшемся снегу вокруг, по обрывкам намокшей и заледеневшей газетной бумаги, по ощипанным стеблям татарника видно было, что моряк лежит здесь уже давно.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Урамри шыв лупашкисенче хут татӑкӗсем, ҫӗтӗлнӗ тетрадь страницисем шӳсе выртаҫҫӗ.

В лужах на мостовой мокли обрывки бумаги, рваные страницы тетрадок.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫав вӑхӑтра Митридат тӗлӗнче зениткӑсем кӑларса янӑ снарядсем ҫурӑлнипе пулнӑ пӗлӗт татӑкӗсем курӑннӑ.

И тогда над Митридатом с треском лопались мелкие облачка зенитных разрывов.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Авӑ, паян эпӗ чугун ҫул ҫинчи ачасем вокзалта хуҫӑк-ҫӗмрӗк тимӗр-тӑмӑр татӑкӗсем пуҫтарнине куртӑм.

— Вон на вокзале железнодорожные ребята сегодня, я видела, лом собирали.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Полк адъютанчӗ черетпе ӑна тата, хӑй пекех, пӗр тӗн тытакан ун икӗ юлташне хӗҫ ҫивчӗшӗ ҫинче тӑвар сапнӑ ҫӑкӑр татӑкӗсем пырса панӑ, ҫаксем ҫавсене алӑпа ним тӗкӗнмесӗр, ҫӑварпа кӑна илсе, хыпнӑ та ҫавӑнтах ҫисе те янӑ.

Подковой адъютант поднес поочередно ему и двум его землякам и единоверцам по куску хлеба с солью на острие шашки, и те, не касаясь хлеба руками, взяли его ртом и тут же съели.

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫыхӑсене салтсан, унтан ҫак япаласем тухрӗҫ: тем пысӑкӑш тӑварланӑ какай татӑкӗсем — вуниккӗ, сысна какайӗ — ултӑ татӑк, пӑрҫа — пӗр михӗ, ҫӗр кӗрепенкке яхӑн сухари; кунсӑр пуҫне тата пӗр ещӗк сахӑр, пӗр ещӗк ҫӑнӑх, пӗр михӗ лимон, икӗ кӗленче савӑт лимон сӗткенӗ.

В тюках оказалось: двенадцать огромных кусков солонины, шесть окороков ветчины, мешок гороха, около ста фунтов сухарей; он привез мне также ящик сахару, ящик муки, мешок лимонов и две бутылки лимонного сока.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Манан кладовойра кивӗ парӑссем, тӗрӗсрех каласан, парӑс пир татӑкӗсем упранса юлнӑччӗ.

У меня в кладовой хранились старые паруса, или, лучше сказать, куски парусины.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫӗр юнпа пӗвӗннӗ, йӗри-тавра ӑшаланӑ этем ӳчӗн татӑкӗсем йӑваланса выртаҫҫӗ.

Земля во многих местах была залита кровью, кругом валялись большие куски жареного человечьего мяса.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Арча тӗпӗнче эпӗ виҫӗ хутаҫ укҫа тата темиҫе пысӑках мар ылтӑн татӑкӗсем тупрӑм.

На дне сундука я нашел три мешочка с деньгами и несколько небольших слитков золота.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Йӗри-тавра юн, ҫын шӑммисем, какай татӑкӗсем йӑваланса выртаҫҫӗ.

Кругом были кровь, кости и куски человечьего мяса.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ун варринче вут вырӑнӗ — кӗлпе вутпуҫҫи татӑкӗсем выртаҫҫӗ.

Посредине ее виднелись остатки костра.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Кимӗ пӗр енчен хӑйӑр чавас та, вара вӑл хӑй тӗллӗнех тепӗр май ҫаврӑнса ӳкӗ, тӗпӗ ҫине ларӗ, терӗм; ҫав вӑхӑтрах тата, вӑл шӑпах мана кирлӗ пек ҫаврӑнса лартӑр тесе, ун айне йывӑҫ татӑкӗсем, муклашкасем хутӑм.

Я принялся отбрасывать песок от одного борта лодки, рассчитывая, что, лишившись точки опоры, она сама перевернется и станет на дно; одновременно я подкладывал под нее обрубки дерева, чтобы она, перевернувшись, стала именно туда, куда мне нужно.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫӳлӗксем ҫине эпӗ инструментсем, пӑтасем, тимӗр татӑкӗсем тата ытти тӗрлӗ шӑкӑр-макӑр йӗркелесе хутӑм.

Я сложил на них инструменты, гвозди, обломки железа и прочую мелочь, все по местам.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Шалҫасен икӗ речӗ хушшинчи пушӑ вырӑна ҫӳле ҫитичченех канат татӑкӗсем хурса тултартӑм.

Между двумя рядами кольев я оставил небольшой промежуток и заполнил его до самого верха обрезками канатов, взятых с корабля.

Улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Канатсене эпӗ темиҫе татӑка касса пайларӑм, татӑкӗсем йӑткаланӑ чух ытлашши йывӑр ан пулччӑр, терӗм.

Каждый канат я разрезал на куски такой величины, чтобы мне не было слишком трудно управляться с ними.

Улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Боримечка пысӑк хачӑ винтне кӑларса ик юппине уйӑрчӗ те вӗсене чӗркуҫҫи ҫине хурса аврӗ, Боримечка аллинче вӗсем тимӗр татӑкӗсем ҫеҫ пулса тӑчӗҫ.

И Боримечка, разняв большие ножницы на половинки, каждую часть переломил об колено — железо только звякнуло, и в руках у Боримечки осталось по половинке от каждой половинки.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.