Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сийӗ (тĕпĕ: сий) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тинӗс сийӗ пӗр ҫекундлӑха лӑпланчӗ, урӑхла каласан, шыв ҫӗкленме пӑрахрӗ, анчах вӑл чакма пуҫланайман-ха.

Уровень моря на секунду стал неподвижным, то есть подъём воды прекратился, а спад ещё не начался.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫу сийӗ сиксе вылякан хумсене ҫав ҫекундрах чарса лартрӗ, «Дункан» шывӑн тикӗс ҫулӗпе лӑпкӑ бассейна кӗчӗ.

В ту же секунду жирная пелена сковала бушующие волны, и «Дункан», скользнув по гладкой поверхности воды, вошёл в тихий бассейн.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кунта тахҫанхи торф сийӗ пулнӑ, анчах малалла, Суккӑр вар патнелле ҫывӑхарах, торф сийӗ ҫамрӑкрах та ҫӳхерех пулнӑ.

Тут был старейший пласт торфа, но дальше, чем ближе к Слепой елани, слой становился все моложе и тоньше.

VIII // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Анчах вӑрманта кунӗпех шӑп пулнӑ, сывлӑш кунӗпе пӗртте хускалман, ҫавна пула Энтип пичче чӗлӗмӗнчен тухнӑ аван шӑрша кӗрекен табак тӗтӗмӗн ҫӳп-ҫӳхе сийӗ сывлӑшра иртен пуҫласа каҫчен ҫакӑнса тӑнӑ.

Но тишина весь день в лесу была такая, что за день ни одна струйка воздуха не переместилась и тончайшие пахучие частицы табачного дыма из трубки Антипыча провисели в неподвижном воздухе с утра и до вечера.

VII // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Вӑл ашшӗ пекех тӑлине тирпейлӗ чӗркенӗ, атӑ тӑхӑннӑ, кивӗ картус пуҫне лартнӑ, анчах картусӗн сӑмси икӗ пая уйрӑлнӑ пулнӑ: ҫиелти сӑран сийӗ ҫӳлелле каҫӑрӑлса кайнӑ, аялти сийӗ сӑмса таранах усӑнса аннӑ.

Он хорошо, по-отцовски, обернул вокруг ног портянки, вправил в сапоги, картузик надел такой старый, что козырек его разделился надвое: верхняя кожаная корочка задралась выше солнца, а нижняя спускалась почти до самого носика.

II // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Унӑн малтанхи тӑм тивсе ӗнтсе янӑ ҫулҫисем, сӳнме пуҫланӑ кӑвайтри ҫӳхе-ҫӳхе кӗл сийӗ витсе илнӗ шӗл-кӑвар пек, йӑмӑх хӗрлӗн тӗтреленсе йӑлтӑртатаҫҫӗ.

Опаленные первыми заморозками листья его светились дымным багрянцем, словно присыпанные пеплом угли затухающего костра.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Акӑ халӗ хура тӑпра сийӗ пӗтрӗ ӗнтӗ.

Куҫарса пулӑш

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Ҫиелте, ҫӗр ҫинче хура тӑпра сийӗ выртать.

Куҫарса пулӑш

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Ҫыран хӗррине чаваланса хӑпарчӗ, ҫиелти сийӗ пирчесе хытнӑ юра аллипе хыпашласа, шӑва-шӑва ӳксе, картасем ҫумӗпе упаленчӗ.

Выбрался на яр и полз под плетнями, шаря руками по черствой корке снега, обрываясь и падая.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн куҫӗсем хӗррисенчен чӗрпӗкленнӗ кӑвак чӗнтӗрлӗ решеткесем, стена ҫывӑхӗнче сенкеррӗн хурталанса пасарнӑ ҫӳхе мамӑк пек юр сийӗ тӑрӑх шурӗҫ.

Глаза его скользили по голубой резной решетке с выщербленными ребрами, по пушистому настилу инея, сиреневой каемкой лежавшему близ стены.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Туратсем ҫинчен тумла патлатса ӳкет, ҫӗршӗннӗ ҫулҫӑсен сийӗ айӗнче ӑшӑннӑ тӑпра таранах юра шӑтарса кӗрет.

С ветвей срывались капли, пронзали снег до самой земли, пригревшейся под гниющим покровом листа-падалицы.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫул айккинчи юра анчахрах ӑшӑ тӑнӑ ҫанталӑк ирӗлтерсе пусӑрӑнтарнӑ, унӑн ҫӳхе пӑрлӑ сийӗ курӑк тунисенчен ҫакланса тӑрать, уйӑх ҫутинче пурӑ ҫӑнӑхӗ тӗсӗпе тӗлкӗшсе, пин-пин хӗлхемлӗн йӑлтӑртатса ҫуталать.

По бокам леденистая пленка снега, прибитого недавней ростепелью, держалась, цепляясь за травяные былки, при свете месяца блестела и переливалась меловым текучим огнем.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анат енче вара ҫыран хӗррисене ҫеҫ хӑмпӑлчӑклӑ пӑр сийӗ витнӗ те, Дон варринче ҫаплах шавласа юхакан шыв шарлакӗ тӗмескеленсе йӑванать, татти-сыпписӗр ахӑрашакан ҫил тулланипе, симӗс хумсене ҫапӑнтарса чӳхенет.

А ниже одни лишь окраинцы подернулись пузырчатым ледком, на середине бугрилось стремя, смыкались и трясли седыми вихрами зеленые валы.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Хресченсем пирӗн ҫулпа каяҫҫӗ, интеллигенцин тӗрӗс шухӑшлакан сийӗ те ҫаплах.

— Крестьянство пойдет за нами, часть мыслящей интеллигенции тоже.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Арманӗ кивӗ, ҫавӑнпа унӑн стенисемпе черепица витнӗ тӑррине ҫапса лартнӑ ҫӑнӑх сийӗ инҫетрен шартлама сивӗри пас пек курӑнать.

Мельница была старая, и с годами мучная пыль так въелась и в кирпичные стены и в черепичную крышу, что издали казалось, будто все здание было охвачено изморозью.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вара унӑн урине сиксе вылякан тӗксӗм сарӑ хӑйӑр пӗрчисен сийӗ хупласа илчӗ.

песчинки подпрыгивали и покрывали тело тонким серым слоем.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе ҫӗрӗн ҫиелти сийӗ таҫта тӗпсӗр шӑтӑкалла шуса анса кайнӑнах туйӑнать.

Время от времени казалось, что верхний слой земли скользнул куда-то в бездну.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пуҫ чашкийӗ пит уҫҫӑн палӑрса тӑрать, ӳт-тир мар, ҫӳхе лак сийӗ кӑна витсе тӑрать тейӗн ӑна.

Очертания черепа его проступали очень ярко, точно он был покрыт не кожей, а тонким слоем лака.

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Юр ҫаплах ирӗлмест-ха; унӑн ҫирӗп те хулӑн сийӗ таврара шуррӑн курӑнса выртать.

На земле еще плотным слоем лежит снег.

Хут ҫӗлен // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 105–109 стр.

Хулӑн чул сийӗ айӗнчи ансӑр тоннелсенче, ӗмӗрхи тӗттӗмре, прожекторсен ҫутӑ пайӑркисене пӳлекен чул стенасемпе йӑтӑнса аннӑ чул куписем хушшинче темиҫе сехет пӗр чарӑнмасӑр хаяр ҫапӑҫу пырать.

И под их толщей, в узких подземных тоннелях, в вековой темноте, куда тщетно вонзались лучи прожекторов, встречая на пути каменные стены и завалы, уже много часов кряду шла жестокая битва.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех