Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

салтака (тĕпĕ: салтак) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Чимӗр-ха, мӗншӗн вӑл салтака вӑрҫса тӑкрӗ?

— Позвольте, зачем он обругал солдата?

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Лешӗ салтака кӑкӑрӗнчен пӳрнипе тӗксе ҫапла каланӑ:

А тот тыкал солдата пальцем в грудь и говорил:

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Юлашкинчен, пире салтака сахалтарах хавхалантарнӑ пек туйӑнчӗ: вӑл хӑй тупӑшнине мансах кайӗ, пирӗн ӑна лайӑхрах шӑртлантармаллаччӗ, тее пуҫларӑмӑр.

Нам наконец стало казаться, что мы мало раззадорили солдата, что он забудет о споре и что нам нужно хорошенько разбередить его самолюбие.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Салтака хирӗҫ тӑрса ҫӗнтерейӗ-ши Таня? — терӗмӗр хамӑра хамӑр.

Устоит ли Таня против солдата?

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Вӑл салтака та, унпа калаҫнине те манса кайнӑ пек.

Он как бы позабыл о солдате и разговоре с ним.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Юлашкинчен пурте Таньӑпа салтака сӑнама пулчӗҫ, хӗре унран сыхланма хушас терӗҫ…

И наконец все решили наблюдать за солдатом и Таней, предупредить девочку, чтобы она опасалась его…

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Унтан хыттӑн тавлаша пуҫларӑмӑр: хӑшӗ — Таня хӑйне ҫав тери сӳтӗлтермӗ, терӗҫ; хӑшӗ вӑл салтака хирӗҫ тӑраяс ҫук, терӗҫ; хӑшӗ тата — салтак Таня ҫумне пит ҫыпӑҫа пуҫласан, унӑн аяк пӗрчисене ҫапса хуҫас, терӗҫ.

Потом начался шумный спор: одни говорили, что Таня не допустит себя до этого, другие утверждали, что ей против солдата не устоять, третьи, наконец, предлагали в случае, если солдат станет привязываться к Тане, — переломать ему ребра.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Нумайӑшӗ пирӗн салтака хӑй пекех маттур йӗкӗт пулса кӑтартасшӑнччӗ пуль, анчах ӑна пӗри те тума пӗлмерӗҫ, пӗри те пултараймарӗҫ.

Многим бы из нас хотелось показаться солдату такими же удалыми молодцами, как и он, но никто не умел сделать этого, ни один не мог.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Хӑшӗ-пӗри пирӗн тытӑнарах кулса ячӗҫ, хӑшӗ питне-куҫне шӳтлӗн пӑркаласа илчӗҫ; вара такам салтака кунта тӑхӑр хӗр иккенне ӑнлантарса пачӗ.

Некоторые из нас почтительно засмеялись, иные скорчили сладкие рожи, кто-то пояснил солдату, что тут девчонок — девять штук.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Ак эпӗ ҫӗре ӳкетӗп те, унан чӗркуҫҫийӗсене ыталаса, хӗрӳллӗ сӑмахсем калатӑп, йӑлӑнатӑп, хам салтака туртатӑп та ҫӗре ӳкеретӗп.

И вот я упала на землю перед ним и, охватив его колени, все упрашивая его горячими словами, свалила солдата на землю.

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Хам калаҫатӑп, куҫӑмсемпе салтака виҫетӗп — вӑл пӗчӗккӗ, типшӗм, ӳслӗке ернӗскер.

Я говорила и мерила глазами солдата — он был маленький, сухой и все кашлял.

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Девяткин Петька, ашшӗне салтака илсенех, хӑйне мӑн ҫын пек туйма пуҫларӗ.

Когда отца Девяткина взяли в армию, Петька почувствовал себя совсем взрослым.

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Пулӑшӑрсам чухӑна, вӑтӑр ҫапӑҫура аманнӑ ватӑ салтака

— Помогите бедному, увечному в тридцати сражениях, престарелому воину…

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Салтака курма мӗнпур тӑванӗсем, кӳршӗ-пӗлӗшӗсем пуҫтарӑннӑ тет.

Увидеть солдата собрались все родственники, соседи да знакомые.

Тинӗс шывӗ ма тӑварлӑ? // Сувар. «Сувар», 2019.09.10

Ҫынсене йышлӑн арестлеме, ссылкӑна яма пуҫланӑ, студентсене салтака тытса панӑ.

Начались массовые аресты и ссылки, студентов сдавали в солдаты.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

1916 ҫулта Вӑрнар районӗнчи Вӑрманкас Юнтапа ҫуралса ӳснӗ Максим Ястран 1942 ҫулхи пуш уйӑхӗнче, колхоз председателӗнче тӑрӑшакан арӑмӗпе пӗчӗк ачисене хӑварса, «Чӑваш коммуни» хаҫат редакцийӗнчен салтака тухса кайнӑ та, авӑнӑн (сентябрӗн) 11-мӗшӗнче Сталинградшӑн пынӑ ҫапӑҫура пуҫне хунӗ.

Родившийся в 1916 году с Вурманкасах Вурнарского района Максим Ястран в марте 1942 года, оставив маленьких детей и жену, работающую председателем колхоза, отправился в армию из редакции газеты «Чувашская коммуна», а 11 сентября в бою за Сталинград сложил голову.

Максим Ястран // Виталий Станьял. https://chuvash.org/content/4892-%D0%9C% ... D0%BD.html

Е Ришельевски урамра салтака «урра!» кӑшкӑрса ҫӗклеҫҫӗ: «Салтакӗ, мӗскӗнскер, ҫӳлелле сикет, ҫӳлелле вӗҫет».

То на Ришельевской качали солдатика: «Он, бедненький, так и подлетает, так и подпрыгивает!»

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Дачӑра пурӑннӑ ҫынсене пароход ҫине, — терӗ хирӗҫ кучер, салтака юрасшӑн пулнӑ пек ҫинҫе те ҫемҫе сасӑпа.

— Дачников на пароход, — ответил неузнаваемо тонкий, поспешный, какой-то угодливый голос кучера.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Эпӗ ҫав икӗ салтака разведкӑна ятӑм, вӗсем таврӑнчӗҫ те, тӗрлӗ ҫӗрте хӗрӗх машинӑна ҫитет, тесе пӗлтерчӗҫ.

Я послал этих двух бойцов в разведку, и, вернувшись, они доложили, что на разных направлениях стоит до сорока машин,

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ урама сиксе тухса, Степана чи малтан ҫапнӑ вӑрӑм салтака ураран ярса тытрӑм.

Я выбегаю на улицу, хватаю за ноги высокого солдата, который первый ударил Степана.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех