Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗшкӗнчӗ (тĕпĕ: пӗшкӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗшкӗнчӗ те — шывӑн палӑри-палӑрми ҫути ӑна хӗрӗн ҫирӗппӗн хӗссе лартнӑ куҫӗсене, ыратнӑ чухнехилле уҫӑ ҫӑварлӑ шуранка питне тӗсеме май пачӗ.

Слабые отсветы воды позволили ему, нагнувшись, рассмотреть бледное, с крепко зажмуренными глазами и болезненно раскрывшимся ртом лицо девушки.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Асӑрхануллӑн пуҫне ҫӗклесен пӳлӗмре никам та ҫуккине курчӗ, пӑртак пӗлесшӗн ҫуннӑран, ытларах, тен, вӑрттӑн мӗн пур япалана пӗлме кӑмӑлланӑран — умӗнче выртакан хут патне пӗшкӗнчӗ, тӗрлӗ хӑтланӑва тӳссе ирттернӗ ҫырупа паллашма юратех тесе пӗтӗмлетрӗ.

Осторожно выглянув, увидел он, что в комнате никого нет, и отчасти из любопытства, а более из любви ко всему таинственному нагнулся к лежавшему перед ним листку, рассуждая весьма резонно, что письмо, претерпевшее столько манипуляций, стоит прочесть.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Сулланкаласа вӑл Пӑрӑҫ патне пычӗ, пӗшкӗнчӗ, тарӑннӑн сывласа кӑларчӗ те… ҫак самантрах мӑйӗнчен ӑна матрос алли чӗтренсе, анчах хӑвӑрттӑн ҫатӑрласа явакларӗ.

Пошатываясь, он подошел к Перцу, нагнулся, глубоко вздохнул, и в тот же момент рука матроса сжала его горло судорожным, быстрым движением.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 177–180 с.

Ҫак самантра, атьсемӗр, эпӗ тӑна ҫухатса пынӑ вӑхӑтра, шхуна пуҫӗнче, бушприт тӗлӗнчех, ҫӳллӗ ҫын курӑнса кайрӗ, вӑл ман патӑмалла пӗшкӗнчӗ те аллине тӑсрӗ.

И в этот момент, ребята, когда я терял сознание, на носу шхуны у самого бушприта появился высокий человек, он нагнулся ко мне и протянул руку.

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Матрос пӗшкӗнчӗ, унӑн аллинче кӗсмен силленет — халӗ унӑн, пырпа рифсене пӑхмасӑр, пурӑнас килет.

Матрос нагнулся, весло раскачивалось в его руках — теперь он хотел жить, наперекор проливу и рифам.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл пӗшкӗнчӗ те — тутин ҫемҫе сӗртӗнӗвӗ Аяна ҫамкинчен пӗҫертсе сапаланчӗ.

Она склонилась, и легкое прикосновение ее губ обожгло лоб Аяна.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вара, револьверне тулаш енче пулма пултарнӑ Калюков кӑкӑрӗ ҫуллӗшне тытса, персе ячӗ, ҫавӑнтах урайӗнче Ехрем йынӑшнине илтрӗ, ун патне чупса пырса пӗшкӗнчӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Крапивин пӗшкӗнчӗ, Сӑпани питне икӗ аллипе ачашшӑн ҫупӑрласа илчӗ, ӑна куҫран ӑшшӑн-ӑшшӑн пӑхрӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Грэй пӗшкӗнчӗ те — ӑна пилӗкӗнчен Ассоль аллисем ҫатӑрласа тытрӗҫ.

Грэй нагнулся, руки Ассоль ухватились за его пояс.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Шурса кайнӑ Лонгрен пӗшкӗнчӗ те сакӑр уйӑхри черченкӗ чуна курчӗ.

Мертвея, Лонгрен наклонился и увидел восьмимесячное существо.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ҫакна курса тӑнӑ арҫын хӑй айӑпне туйса хӑвӑрттӑн Нина умне пӗшкӗнчӗ, тӑма пулӑшасшӑн пулчӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Вӑл ман патӑма пӗшкӗнчӗ те шӑппӑн кӑна: — Эп каланӑ ҫӗре кай, унтан шӑхӑратӑп эпӗ, — терӗ.

Он наклонился ко мне и прошептал: — Иди, куда сказано, я тогда свистну.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Абдулка хӑйне чӳречерен курмалла мар пӗшкӗнчӗ те хыттӑн юрласа ячӗ:

Абдулка пригнулся, чтобы его не видно было из окошка, и громко запел:

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Васька манн хӑлха патнех пӗшкӗнчӗ те хӗрӳллӗн пӑшӑлтатса каларӗ:

Васька горячо зашептал мне на ухо:

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Стехов ман умма пӗшкӗнчӗ те: — Дмитрий Николаевич, пӗр минутлӑха… — терӗ.

Стехов наклонился ко мне: — Дмитрий Николаевич, на минуту…

«Вилӗм ӑстине» аркатса тӑкни // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Вӑл, чавсисемпе кресло ҫунатти ҫине тайӑнса, ман уммалла пӗшкӗнчӗ те, кӑшт тӗлӗннӗ пек пулса: — Эсир ухмаха ернӗ ҫын мар пулӗ? — терӗ.

Он наклонился ко мне, упираясь локтями в ручки кресла, и с оттенком некоторого любопытства спросил: — Вы — сумасшедший?

Республика королӗсенчен пӗри // Александр Алга. Горький М. Америкӑра. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 76 с. — 46–61 с.

Надзиратель айӑпа кӗнӗ пек, пуҫне чикрӗ, пӗшкӗнчӗ, малалла лӗпӗстетрӗ.

Надзиратель втянул голову в плечи, пригнулся, как виноватый, и затрусил.

XXXII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Старик пачах унӑн хӑлхи патне пӗшкӗнчӗ.

Старик совсем припал к его уху:

XXXII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Вӑл ҫывӑхарах пӗшкӗнчӗ те хуллен те йӑвашшӑн каларӗ:

— Он наклонился ближе, и голос его стал тихим и задушевным:

XXVII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Григорий Васильевич пӗшкӗнчӗ те пӗр пичетленӗ листокне илчӗ:

Григорий Васильевич наклонился, поднял с полу отпечатанный листок:

IX сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех