Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑрахасшӑн (тĕпĕ: пӑрах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӑрахасшӑн мар-и?

Не хочешь выбрасывать?

XXII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫавӑн чухне эпӗ куртӑм: вӑл мана пӑрахасшӑн пулчӗ.

Я видел, что она хотела бросить меня тогда.

V // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Малтанах вӑл хывса пӑрахасшӑн пулчӗ, анчах Анна чарса, ӑна сӗтел патне ҫавӑтса кайрӗ; Лозневой пуҫне усса сӗтел хушшине кӗрсе ларчӗ.

Первой мыслью было снять их, но Анна уже потащила Лозневого к столу, и он сел за стол с опущенными глазами.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Аялта шыв шӑнкӑртатать, икӗ ватӑ вӗрене ҫулҫисем ҫумне кӑнтӑрла ҫыпӑҫнӑ тусана шӑлса пӑрахасшӑн тата уҫӑ сывлӑшпа сывласшӑн пулнӑ пек, шыв ҫинелле усӑнса аннӑ; вӗсен ҫӑра тураттисем шыв ҫине пӗлӗт пек хура сӑн ӳкереҫҫӗ…

Внизу плескалась вода, и к ней, как бы желая стряхнуть с листьев дневную пыль и подышать свежестью, склонялись два старых клена; косматые их ветви, как тучки, темнели над рекой…

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Кам тӑван ҫӗршыва сутакана персе пӑрахасшӑн?

— Кто желает расстрелять изменника Родины?

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл тарӑннӑн сывласа илчӗ те, хӑйӗн пуҫне кӗрсе ларнӑ вутсыпписемпе цифрӑсене кӑларса пӑрахасшӑн пулнӑ пек, ӳпкинчи сывлӑша вӑйран сывласа кӑларса ячӗ.

Он набрал в легкие воздуху и с силой его выдохнул, словно хотел выбросить из головы застрявшие там поленья и цифры.

Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.

Астӑвать Ромашов: ун пӳрнисем ӑнсӑртран Николаев ҫӑварне, пит-ҫӑмарти хыҫне лекӗҫ, вӑл вара ҫав якӑлти, киревсӗр, вӗри ҫӑвара ҫурса пӑрахасшӑн тем териех хытӑ тӑрӑшрӗ…

Ромашов помнил, как случайно его пальцы попали в рот Николаеву за щеку и как он старался разорвать ему этот скользкий, противный, горячий рот…

XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Дымов йывӑррӑн сывлать, анчах куҫӗсем тӑрӑх, вӑл малалла та ашкӑнма пӑрахасшӑн мар пулни сисӗнет.

Дымов тяжело дышал и, судя по глазам, хотел продолжать шалить.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Вӑл хут татӑкне лӳчӗркесе тӑкрӗ, ӑна вуламасӑрах пӑрахасшӑн пулчӗ те каярахпа ҫакна ыттисем курасса асне илчӗ, ҫырӑва кӗсйине чиксе хучӗ.

Судорожно скомкав бумагу, он хотел было бросить ее, не читая, но подумал, что это могут заметить, и сунул письмо в карман.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эсир пӗлетӗр пуль, Викентий хӑйӗн камилавкине хывса пӑрахасшӑн.

— А вы знаете, Викентий хочет снять с себя камилавку!

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапла каласа эпӗ хамӑн шухӑш-кӑмӑла, ӑс-хакӑлӑма пӗрре те хурласа пӑрахасшӑн мар.

Я вовсе не хочу порицать своего характера, говоря это.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Паллах, Марья Алексевна ку сӑмахсене чӗре патнех илмерӗ; анчах ывӑннӑ нервсене кантарас пулать-ҫке, ҫавӑнпа вара Марья Алексевна: ку ирсӗр хӗр пачах та итлеме пӑрахасшӑн, унпа калаҫма пуҫласан луччӑ мар-ши, тесе шутла пуҫларӗ.

Конечно, не очень-то приняла к сердцу эти слова Марья Алексевна; но утомленные нервы просят отдыха, и у Марьи Алексевны стало рождаться раздумье: не лучше ли вступить в переговоры с дочерью, когда она, мерзавка, уж совсем отбивается от рук?

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Партин ватӑ членне, Хӗрлӗ Ялав орденӗ илнӗ ҫынна, партирен кӑларса пӑрахасшӑн

Исключить старого члена партии, краснознаменца…

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Чи лайӑх курӑк пулакан вырӑнсене сухаласа пӑрахасшӑн!

Самые травяные места запахивать!

21-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпир унпа амӑшӗ патне таврӑннӑ ҫӗре лешӗ каллех куҫне хупса, тутине ҫыртса, ача хыҫне кӑларса пӑрахасшӑн турткаланса выртать; хӑй ҫапах та, ахлата-ахлата, йывӑррӑн сывласа, аран-аран пӑшӑлтатса ыйтать:

Когда мы с ним воротились к матери, она лежала, снова закрыв глаза, кусая губы, в схватках, извергавших послед, но, несмотря на это, сквозь стоны и вздохи, я слышал ее умирающий шепот:

Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.

Пӗррехинче тата, чашӑксемпе стакансем лартнӑ патнуса йӑтса пынӑ чух, вӑл икӗ стакан ҫӗмӗрсе пӑрахрӗ те, яланхи пекех, ятлаҫма пуҫларӗ, патнусӗ-мӗнӗпех урайне пӑрахасшӑн пулчӗ, вара Анисья патнуса Захар аллинчен илчӗ, ун ҫине урӑх стакансем, сахӑр хумалли, ҫӑкӑр ним хускалмалла мар вырнаҫтарса лартрӗ, вара патнуса хӑрах алӑпа йӑтса, тепӗр аллипе мӗнле ҫирӗп тытса пымаллине кӑтартрӗ те икӗ хутчен пӳлӗм тӑрӑх патнуса сылтӑм еннелле те, сулахай еннелле те сулкаласа утрӗ — пӗр кашӑк та вырӑнтан хускалмарӗ.

Но когда однажды он понес поднос с чашками и стаканами, разбил два стакана и начал, по обыкновению, ругаться и хотел бросить на пол и весь поднос, она взяла поднос у него из рук, поставила другие стаканы, еще сахарницу, хлеб и так уставила все, что ни одна чашка не шевельнулась, и потом показала ему, как взять поднос одной рукой, как плотно придержать другой, потом два раза прошла по комнате, вертя подносом направо и налево, и ни одна ложечка не пошевелилась на нем,

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Нимӗн пӗлмесӗр, якорьлӑ аллине кӑшлать, хӑйне мӗнпур инкексем кӳрекен ҫав якорь ӳкерчӗкне кӑшласа татса пӑрахасшӑн тӑрӑшнӑ пекех туйӑнать.

Он грыз в беспамятстве руку, как бы стараясь выгрызть якорь.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ача юмахри пӗчӗк така ҫинчен шухӑшлама пӑрахасшӑн.

Мальчик решил не думать о барашке из сказки.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унӑн ҫамрӑк пичӗ ҫинче гварди мӑйӑхне курма темӗнле аплах мар пек: сӑмах май, вӑл хӑй те ӑна хырса пӑрахасшӑн.

Странно только видеть на его лице гвардейские усы; впрочем, он обещает их вскоре сбрить.

30 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Эсир манран куласшӑн та пулӗ, чуна вылятасшӑн пулӗ те манӑнне, унтан пӑрахасшӑн пулӗ… ҫавӑн пек туни ытла ирсӗр пулнӑ пулӗччӗ, акӑ ун ҫинчен шухӑшласанах…

— Может быть, вы хотите посмеяться надо мной, возмутить мою душу и потом оставить… это было бы так подло, так низко, что одно предположение…

Июнӗн 12-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех