Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Сана эпӗ… — пуҫланӑччӗ Ырзем Беатриче монологне, Эльгеев тӳсеймерӗ: сасартӑк ҫерем ҫине чӗркуҫленчӗ те, аллисене хӗрлӗ пӗлӗтсем еннелле тӑсса, Беатриче монологне выляса пачӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Эппин, ку ҫырӑва эсир ҫырма пуҫланӑччӗ?..

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ӗненнӗччӗ Михала та, ашшӗне те хӑй майлӑ ҫавӑра пуҫланӑччӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Халӑхпа та чарма ҫук-и вара ҫав ҫыннӑн чӗлхине? — ҫилленсе сӗтел ҫинчен кушак аҫипе ҫапса антарса каларӗ арӑмӗ (леш чӑланти сӗтел ҫинче тин кӑна какай таткине ҫиме пуҫланӑччӗ).

Куҫарса пулӑш

6 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Унта Кольӑпа Мӗкӗте… — калама пуҫланӑччӗ Пав-луш, апчах ӑна асламӑшӗ аяк пӗрчинчен хыттӑн тӗксе илчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Иртнӗ ҫул вӗҫӗнче Белоруссипе Раҫҫей энергоресурссемпе суту-илӳ тӑвассин условийӗсем пирки калаҫу пуҫланӑччӗ, анчах вӑл ӑнӑҫлӑ пулмарӗ.

Куҫарса пулӑш

Хыпарсен ярӑмӗ // Сувар. «Сувар», 2010.01.15, 3№(837), 1 стр.

Шау хаяр-урмӑш тилӗрӗвӗн чиккине ҫитнӗ авӑкра Стэнли палаткинче ҫутӑ сӳнчӗ, вӑл аякӗ ҫине ҫаврӑнса анасларӗ те тӗлӗрмех пуҫланӑччӗ ӗнтӗ.

Шау был именно в таком состоянии бешенства, когда Стэнли, потушив в своей палатке огонь, повернулся на бок, готовясь уснуть.

IX. Сӑпайлӑх урокӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Негр: «Авв…», — тесе пуҫланӑччӗ ҫеҫ, ҫав самантрах ҫӗр чӗтревне туйрӗ, фейерверк евӗрскере курса ӗлкӗрчӗ ахӑр, кӗҫех Гент урисен тӗлне шаннӑ курӑк пек пӗкӗрӗлсе ӳкрӗ те тӑнне ҫухатрӗ.

Негр успел лишь произнести: «а-вв…» — затем он почувствовал землетрясение, увидел род фейерверка и, как завядшая трава, склонился к ногам Гента, потеряв сознание.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Эпӗ вӑл пӗлтернипе кӑмӑллӑ, хӑлха тӑратса итленӗрен ывӑнмах пуҫланӑччӗ, ҫавӑнпа та шутсӑр вирлӗн сӗлтнипе кӑкӑртан янах айӗпе ҫапӑнтӑм.

Я был доволен его сообщением, начиная уставать от подслушивания, и кивнул так усердно, что подбородком стукнулся в грудь.

XIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Астармӑш питӗ чаплӑ тесе шухӑшламалла-тӑр, мӗншӗн тесен ҫутӑ вӑрманти икӗ-виҫӗ уҫланкӑран иртрӗм ҫеҫ, хам сисмесӗрех роле кӗрсе чавсасемпе пӑчӑртанма пуҫланӑччӗ кӑна, — васканӑ чухне хӗрарӑмсем ҫапла тӑваҫҫӗ, унччен те пулмарӗ — айккинче хыпаланчӑклӑн калаҫни илтӗнет.

Надо думать, что приманка была хороша, так как, едва прошел я две-три лужайки среди светлого леса, невольно входя в роль и прижимая локти, как делают женщины, когда спешат, как в стороне послышались торопливые голоса.

XI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Давенант, йӗркеллӗ ишсе ҫитнӗрен ҫав тери кӑмӑллӑскер, каяс тенӗччӗ, утма пуҫланӑччӗ ӗнтӗ, — анчах ҫак самантра вӑл та, ыттисем те ҫыранпа «Упа ами» хушшинче кӗсменсем чӑмпӑлтатнине илтсе чарӑнчӗҫ.

Давенант, чрезвычайно довольный благополучным исходом плавания, тоже хотел уходить, даже пошел, — как он и все другие остановились, услышав плеск весел между берегом и «Медведицей».

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Хамӑн аттепе пулнӑ истори тин ҫеҫ манӑҫа кая пуҫланӑччӗ, манпа ӗлӗкхи хӑшпӗр юлташсем хушшинчи сивӗ пӑр ирӗлме анчах пуҫланӑччӗ, столицӑран ҫӗнӗ ҫил вӗре те пуҫларӗ, хулара пурӑнакансем большевиксем ҫине ҫилленсе клуба та хупрӗҫ.

Только что начала забываться история с моим отцом, только что начал таять холодок между мной и некоторыми из прежних товарищей, как подул новый ветер из столицы; обозлились обитатели города на большевиков и закрыли клуб.

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Унӑн сулли ял пӳрчӗсемпе танлашма пуҫланӑччӗ кӑна — ҫыранран кимӗ тухрӗ; унта сухаллӑ виҫӗ улӑп ларать; вӗсем сулӑ ҫумне пырса чарӑнчӗҫ, ун ҫине анчӗҫ те ҫавӑнтах Мардран сулла сутма ыйтрӗҫ.

Едва его плот поравнялся с домами села, как с берега выехала лодка, управляемая тремя бородатыми великанами; они причалили к плоту и взошли на него, тотчас предложив Марду продать плот.

Вӑрӑ вӑрманта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 243–251 с.

Сантус сӑнӗнче вӑл вӗриленсе кайни тамалмасть; вӑл хӑратма пуҫланӑччӗ — хӑйӗн вӑрӑм сухалне аллипе пӑчӑртанӑ та кӑмӑлӗ пӑсӑлнӑ Кадудара тӗмсӗлсе сӑнать; аҫа ҫапни унӑн шухӑш-туйӑмне сӑнарларӗ, — Сантусӑн юлашки сӑмахӗсене аслати кӗрлесе ҫирӗплетрӗ тейӗн.

Сантус, сохраняя запальчивое выражение лица, с каким только что перешел к угрозам, сжал рукой свою длинную бороду и посмотрел на расстроенного Кадудара так, как будто гром вполне выражал его настроение, — даже подкреплял последние слова Сантуса, разразившись одновременно.

Шурӑ шар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 136–139 с.

Эпӗ ухмаха ермех пуҫланӑччӗ!

Я с ума начал сходить…

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 398–403 с.

Анчах — эпир калама пуҫланӑччӗ ӗнтӗ — авал кулленех усӑ курнӑ япалана аса илтерекен этемсем пур, ҫав ҫынсем хӑйсен чун-чӗре тӗшшипе — хӑйсен таврашӗнчи пурнӑҫ манерӗсемшӗн ют, — ҫӳлерех асӑннӑ табак пуракки «Лиссабон» хӑна ҫуртӗнчи мародершӑн ют пулнӑ пекех.

Но, — начали мы, — есть люди, напоминающие старинный обиходный предмет, и люди эти, в душевной сути своей, так же чужды окружающей их манере жить, как вышеуказанная табакерка мародеру из гостиницы «Лиссабон».

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Сӑмаха хӑйӗн пуҫӗнче мар, урӑх ҫӗрте шырама хӑнӑхнисем! — кӑштах канса тӑрсан (вӑл хӑрӑлтатмах пуҫланӑччӗ) тепӗр хут пикенчӗ ҫулташӑм.

Тот, кто привык искать слово везде, кроме собственной головы, — продолжал мой спутник, сделав маленькую передышку, так как уже охрип.

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Ҫапла хуллен пынӑ май чиперех мунча умӗпе ирте пуҫланӑччӗ, пӗчӗкҫеҫ кантӑкран шал енчен шаккани, ӑна ятран чӗнни илтӗнчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Пӗлетӗн-и, — ӑнлантарчӗ вӑл, Шикова типшӗм питӗнчен ӑшшӑн пӑхса, — Матви пиччене вӗлерес ӗҫе Телегин хутшӑннӑ-ши, хутшӑнман-ши — эпир ӑна, чӑннипе, кӑтартса парайманччӗ-ха, следстви кӑна пуҫланӑччӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫанталӑк пӗлӗтлӗччӗ те, анӑҫалла паҫӑрах куҫнӑ хӗвел курӑнмастчӗ, ҫавӑнпа тавралӑха сӗм ҫапа пуҫланӑччӗ, кӑштах йӗпхӳ ҫӑватчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.