Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пухрӗ (тĕпĕ: пух) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Таня чечекӗсене пухрӗ, кравать енне утӑмларӗ.

Таня собрала цветы, шагнула к кровати.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ил-ха ак хунӗме: ӗмӗр тӑршшӗпе пилӗкне хуҫрӗ, мул пухрӗ, хӑйне те, ыттисене те пайтах муритлерӗ — халӗ мӗн юлчӗ-ха ӗнтӗ?

Вон возьми тестя: всю жизню хрип гнул, наживал, жилы из себя и из других выматывал, а что осталось?

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий пур командирсене те тӑкӑрлӑка канашлама пухрӗ.

Григорий на проулке собрал всех командиров посовещаться.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Савӑнӑҫ-хавассӑр мул пухрӗ вӑл; ҫухатасса та ӑна пит ытлашши хуйхӑрмасӑр ҫухатрӗ…

И наживал без радости и лишался без прежней печали…

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Улттӑмӗш ирхине Подтелков комисси членӗсене хӑйӗн вакунне пухрӗ те каларӗ:

На шестой утром Подтелков созвал членов комиссии в свой вагон.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗрре март уйӑхӗнче, ирхине ирех Виктор хӑйӗн вӗренекенӗсене шкула мар, урам лаптӑкне пухрӗ.

Однажды ранним мартовским утром Виктор собрал курсантов не в школе, а на площади.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Аран-аран пӗр мӑшӑр ӗҫе вӗрентмен вӑкӑр илмелӗх укҫа пухрӗ

Кое-как стянулся на пару бычат-неучей…

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Витене кӗчӗ, лаши ура айне ҫинчӗклесе тӑкнӑ утта пухрӗ те валашки ҫине хурса пачӗ, лашин йӗвенне хыврӗ, унтан крыльца ҫине хӑпарчӗ.

Зашел в конюшню, кинул в ясли наметанное конем под ноги сено, снял недоуздок и поднялся на крыльцо.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫын ӑсӗпе усӑ курас тесе, хупахри ҫынсене (чумаксем те пур кунта, ахаль ҫынсем те) пурне те пӗр ҫӗре пухрӗ те вӑл, хӑйӗн хуйхи-суйхи ҫинчен каласа пачӗ.

Кинулся достать чужого ума: собрал всех бывших тогда в шинке добрых людей, чумаков и просто заезжих, и рассказал, что так и так, такое-то приключилось горе.

Пӗр чиркӳри тиечук пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Вӑл винтовкӑна, автомата, пистолета пӗр вӗҫӗмсӗр салата-салата пухрӗ, пӑшал пеме пӗлмен ҫынсемпе пӗрле кашни кунах мишене тӗллесе пеме вӗренчӗ.

Она без конца разбирала и собирала винтовку, автомат и пистолет и вместе с другими, не знавшими стрелкового дела, ежедневно училась стрелять по мишеням.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийкӑна кӑкӑр ҫумне пӑчӑртаса, халне пухрӗ те вӑл, тупа тунӑн сӑмах пачӗ.

Прижимая Марийку к груди, он собрался духом и дал клятву.

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Отряд командирӗ Семен Михайлович Лазарев командирсене хӑй патне штаба канашлӑва пухрӗ пулӗ.

Должно быть, командир отряда Семен Михайлович Лазарев собрал к себе в штаб всех командиров для совещания.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Марьянка ҫаплах виноград пухрӗ, анчах пӗрмаях хӑйсем патӗнче пурӑнакан ҫын ҫине пӑхкаларӗ.

Марьянка продолжала резать, но беспрестанно взглядывала на постояльца.

XXXI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ромашов пӗтӗм хӑватне пухрӗ.

Ромашов собрался с духом.

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Радӑна хваттерте усракан Муратлийский хуҫа арӑмӗ хаклӑрах япалисене пухрӗ те ачасемпе пӗрле хӑйӗн ҫуртне пӑрахсах хула халӑхӗ хыҫҫӑн тарма шухӑш тытрӗ.

Приютившая Раду госпожа Муратлийская наскоро собрала наиболее ценные вещи, решив бросить свой дом и вместе с детьми бежать по примеру других.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Акӑ тата тепӗр капӑрлӑх — манӑн портрет: ӑна лайӑх художнике ӳкерттерес тесе, Дмитрий ҫур ҫул хушши укҫа пухрӗ, вара вӗсем мана ҫав ҫамрӑк художникпе мӗн чухлӗ асаплантармарӗҫ пулӗ.

А вот и другая роскошь: мой портрет; полгода он копил деньги, чтобы просить хорошего живописца, и сколько они с этим молодым живописцем мучили меня.

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫынсене пухрӗ

Людей сбила.

14-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ӑҫта пулнӑ-ши вӑл ирхи апата кӑнтӑрла ҫиесси? — Вара патнуса лартрӗ те ӳкернӗ япаласене урайӗнчен пухрӗ; булкӑна илчӗ те вӗрсе сӗтел ҫине хучӗ.

 — Где это видано завтракать перед самым обедом? И, поставив поднос, он поднял с пола, что уронил: взяв булку, он дунул на нее и положил на стол.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Комендант, суранланнипе халран кайнӑскер, юлашки вӑйне пухрӗ те ҫирӗп сасӑпа: — Эсӗ маншӑн государь мар, эсӗ вӑрӑ та ултавҫӑ, илтетне! — тесе хучӗ.

Комендант, изнемогая от раны, собрал последние силы и отвечал твердым голосом: — Ты мне не государь, ты вор и самозванец, слышь ты!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Тӳссе тӑр, «Рихтгофен!» — мӗкӗрсе илчӗ те Алексей шӑл витӗр, тутине юн тухичченех ҫыртса, пур шӑнӑрӗсене хытарса, пӗр чӑмӑр пулса ларса, хӑй ҫинелле ыткӑнса пыракан тӑшман машини ҫине пӗрре куҫ хупмасӑр пыма пӗтӗм вӑйне пухрӗ.

— Держись, «Рихтгофен»! — промычал сквозь зубы Алексей и, до крови закусив губу, сжавшись в комок твердых мускулов, впился в цель, всей своей волей заставляя себя не закрывать глаза перед несущейся на него вражеской машиной.

7 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех