Шырав

Шырав ĕçĕ:

пичей (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Алтаккин пичей, хавасланса, ҫуталса кайнӑскер, ман паталла васкаса утрӗ.
Куҫарса пулӑш

Сунарҫӑ чунӗ // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 116–122 с.

Эпӗ Алтаккин пичей ҫине пӑхрӑм та ҫур ҫекунд хушшинчех ун чӗри ҫак самантра мӗнле туйӑм чӑтса ирттернине, унӑн ҫав пӑшӑрханса та чуна ыраттарса тухнӑ ыйтӑвӗнче мӗнле пӗлтерӗш пуррине лайӑх туйса илтӗм.
Куҫарса пулӑш

— Кунта мулкач йӗрри пулас, — терӗ Алтаккин пичей ҫак вӑхӑтра.
Куҫарса пулӑш

Юманкка пеккисем вара — сӑмах та ан чӗн: вӗсене Алтаккин пичей алӑ ҫеҫ сулать…
Куҫарса пулӑш

Алтаккин пичей (ун чухне лутра кӑна ҫивчӗ старик ӗнтӗ) Юманккана вӑрҫса тӑрать:
Куҫарса пулӑш

Алтаккин пичей пӑшалне йӑтаканни вара — чи телейли, мӗншӗн тесен упанни пек тӗл перекен пӑшал тӗнчере урӑх пӗрре те ҫук!..
Куҫарса пулӑш

— Миҫе мулкач тытнӑ-ши эс, Алтаккин пичей, ху ӗмӗрӳнте?
Куҫарса пулӑш

— Ну, мӗнле, Алтаккин пичей? — ыйтрӑм эпӗ, хам тӗлӗннине пытарма тӑрӑшса.
Куҫарса пулӑш

Алтаккин пичей, ҫитмӗлтен иртнӗ старик!
Куҫарса пулӑш

Пӗр вунӑ-вунпилӗк утӑм пек юлсан, ӑна палласа илтӗм те тӗлӗнсех кайрӑм: Алтаккин пичей!
Куҫарса пулӑш

Унӑн ҫав кӑвак мӑйӑхлӑ та ҫӳлӗ пичей мӗн калаҫнине итлес килет.
Ему хотелось послушать, что говорил высокий дядя с седыми усами.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ку ӗҫ иртнӗ ӗҫ, пичей.
Это дело прошлое, отец.

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫак вӑхӑтра Палан пичей хыҫӗнче такам ӗсӗклесе йӗнине илтет.
И Брат Указательный услышал негромкий плач за собой.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ, пуҫа чикнӗ те, сӗлкӗшӗн сӗнкӗлтетсе пыратӑп, ман хыҫҫӑн; алӑк патне ҫитиех урай сӗрекен щеткине тӑратса пырать, вӑл, ҫара ураллӑ пичей, ӑс парса ятлаҫать.
Понуро брела к выходу, а за мной шел со щеткой в руках босой полотер и назидательно говорил.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Час-часах ҫапла, трамвайпа пынӑ чух, пер-пӗр пичей, темскер астума тӑрӑшнӑ пек, ман ҫине тӗллесе чылайччен тинкерет, унтан сасартӑк хӑюлланса, хуллен: — Каҫарӑр, хӗр ача, эсир мар-и ҫав «Хаяр мужикри»? — тесе, пӗшкӗнерех ыйтать.
И бывало так, что какой-нибудь солидный дядя в трамвае долго пялил на меня глаза, силясь что-то припомнить, и потом, уже у выходной двери, вдруг решался и, перегнувшись ко мне, тихонько спрашивал: — Девочка, извиняюсь, это не вы в «Мужике сердитом»?

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Сан ҫинчен кунта темӗнле пичей ыйтрӗ.
А тебя тут какой-то дядька добивался.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика