Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пике сăмах пирĕн базăра пур.
пике (тĕпĕ: пике) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Серафима пике патӗнче ҫапла кӑшт ӑшне пусарсан, Ровоама хаджи хӑй патне таврӑнчӗ, каҫхи кӗлле пӗтерсе выртрӗ, кӑмӑлӗ тинех канӑҫрӗ ӗнтӗ.

Излив свою взволнованную душу, Хаджи Ровоама вернулась к себе, дочитала вечернюю молитву и легла, чувствуя, что у нее гора с плеч свалилась.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кам-ши, хаджийкӑ пике? — ыйтрӗ Серафима.

— Кто, сестра хаджийка? — спросила сестра Серафима.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Серафима пике хӑлхине чанк тӑратрӗ.

Сестра Серафима навострила уши.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пике, эс пӗлетне тухтӑр ҫав каҫхине ӑҫта пулнине, ун ҫинчен вӑл мӗншӗн бее каласшӑн пулманнине пӗлетӗн-и? — ыйтрӗ вӑл чӗтрекен сасӑпа.

— Сестра, ты знаешь, где был доктор в ту самую ночь и почему он не захотел ответить бею? — спросила она дрожащим голосом.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Выртма хывӑннӑччӗ ӗнтӗ хӑй, ҫапах та пӳлӗмӗнчен тухса Серафима пике патне ҫитсе кӗчӗ.

Она вышла из своей кельи и направилась к сестре Серафиме, которую застала уже раздетую.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пике хӑйӗн хитре шурӑ питне тутӑрпа шӑлса куҫҫуль юхнине палӑртасшӑн пулмасӑр уҫӑ чӳрече умне ларчӗ.

Девушка встала, вытерла платком свое красивое белое лицо и села у открытого окна, чтобы скорее исчезли следы слез.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫавӑн пек кирлӗ те, — ятласа илчӗ Ровоама хаджи пике.

— Поделом, — проворчала Хаджи Ровоама.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пӗлӗтри вут хӑйсене ҫунтарса ятӑрах! — хивреленчӗ Ровоама хаджи пике.

— Чтоб их самих спалило огнем небесным! — пробурчала госпожа Хаджи Ровоама.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Акӑ сана ят пекки! — тӗртсе илчӗ Ровоама хаджи пике.

— Имя ничего не значит, — заметила госпожа Хаджи Ровоама.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсенчен пӗри, Хаджи Ровоама пике, Юрдан йӑмӑкӗ, уксахскер, пит усал элекҫӗ, Гинка май сӑмах ҫаптарса, кунта ҫук ҫынсене тек хӑртса-питлесе ларать.

Одна из них госпожа Хаджи Ровоама, сестра Юрдана, хромая, злая сплетница, вторила тетке Гинке, то и дело отпуская язвительные шутки по адресу отсутствующих.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Сан хӗрӳ, хуҫа, чӑн-чӑн сар пике иккен!

— А у тебя, хозяин, оказывается, дочка-то красавица!

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пике тухнӑ урама, Ҫӗнӗ-ҫӗнӗ хапхаран, Тухнӑ эрешленинчен, Вӗренерен тунинчен.

Выходила молода За новые ворота, За новые, кленовые, За решетчатые.

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах та епле пике вӑл, епле чипер!

Но только какая же она красавица!

XII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Аса илтерер: пике пӗлтӗрхи авӑн уйӑхӗнченпе Мускаври Блохин ячӗллӗ Онкологи центрӗнче сипленнӗ, анчах унта тек пулӑшайман.

Напомним: девушка с сентября прошлого года лечилась в Московском центре Онкологии имени Блохина, но там помочь ей не смогли.

Шупашкар пики Турцинчи пульницӑра вилнӗ // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/23579.html

Акӑ мӗн каласа кӑтартнӑ малалла Соломон: патшан пӗртен-пӗр хӗрӗ, тӗлӗнмелле хитре те хӗрӳ пике, ҫӗнӗ повара вӑрттӑн юратса пӑрахать иккен, ҫакӑн ҫинчен вӑл ӑна ирӗксӗрех пӗлтерет; пӗррехинче вара вӗсем иккӗшӗ ҫӗрле керменрен тухса тараҫҫӗ, вӗсене хуса ҫитеҫҫӗ те каялла илсе килеҫҫӗ, Соломона ҫакӑншӑн вӗлермелле суд тӑваҫҫӗ, тӗрме тӗпӗнчен ун ӑнсӑртран ҫеҫ тарса хӑтӑлма май килет.

Дальше говорил Соломон о том, как единственная дочь царя, прекрасная пылкая девушка, влюбилась тайно в нового повара, как она открылась ему невольно в любви, как они однажды бежали вместе из дворца ночью, были настигнуты и приведены обратно, как осужден был Соломон на смерть и как чудом удалось ему бежать из темницы.

IX сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Чӗрнисене сӑрланӑ пике хӗртен те начартарах-ха эсӗ!

Хуже барышни, у которой ногти крашеные!

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Пӑх-ха, епле ҫитӗнсе кайнӑ, мӗнле пике пулнӑ!

— Ты только посмотри, как она выросла, какая красавица стала!

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех