Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ниҫта сăмах пирĕн базăра пур.
ниҫта (тĕпĕ: ниҫта) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йӗмне пиҫиххийӗнчен ҫатӑрласа тытать те вӑл тӳмине илме шуса анать, кӗсйисем ҫук унӑн, тӳмине ниҫта та хума ҫук, алӑра чӑрмантарать ҫеҫ.

Зажав в кулаке пояс штанов, он сползает вниз за пуговицей, карманов у него нет, девать ее некуда, в руке она мешает.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Хӑйӗн ҫиллине ниҫта шӑнӑҫтарайман енне вӑл, йытта та пулин чулпа пересшӗн, анчах чулӗ те ҫук.

И ищет, на чем бы сорвать досаду, однако нет даже камня, чтобы запустить в собаку.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Апла эсир вара утрав ҫинче пурӑннӑ пекех пулса тухать: эсир те ниҫта тухса ҫӳрейместӗр, сирӗн пата та никам пыраймасть.

— Это вы тогда как на острове. Ни вы никуда, ни к вам никто.

Паллашӑр, тархасшӑн! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Анчах вӑл мӗн тума пултарни йӑлтах килӗнче, Киевра юлнӑ, кунта вӑл хӑйне ниҫта хураймасть, вара куккӑшӗ патне пырать.

Но все это осталось дома, в Киеве, а здесь ему некуда девать себя, и он идет к дяде.

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫил ҫинче вӗсем ҫӳҫенсе чӗтресе илеҫҫӗ, ҫурӑмӗсемпе ҫиле хирӗҫ тӑраҫҫӗ, ҫил вӗрнипе вӗлкӗшекен кӗписене аллисемпе ярса тытаҫҫӗ, анчах каймаҫҫӗ, пӗр-пӗрне пӳлсе, хӑйсем Канева, Тарас Шевченкопа Аркадий Гайдар масарӗсене курма кайни ҫинчен пӗлтереҫҫӗ, Ольга Ивановна питӗ лайӑх ҫын, анчах та вӑл пӗрмаях, кам та пулин ҫухаласран е шыва ӳкесрен хӑраса, ниҫта та ямасть, тесе тата вӗсем хӑйсем пӑрахут ҫине пӗрремӗш хут ларса кураҫҫӗ, ҫавӑнпа та вӗсемшӗн пурте интереслӗ, тесе каласа параҫҫӗ.

Они ежатся под ветром, поворачиваются к нему спиной, придерживают руками раздувающиеся платьица, но не уходят и наперебой рассказывают, что едут они в Канев, на могилы Тараса Шевченко и Аркадия Гайдара, что Ольга Семеновна очень хорошая, только она все время боится, что кто-нибудь потеряется или упадет в воду, и никуда не пускает, а они в первый раз едут на пароходе, и им все интересно.

«Ашхабад» // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Мӗнле пӑрахут ку — ниҫта кайма, нимӗнскер курма юрамасть!..

— Что это за пароход такой, что ни пойти, ни посмотреть!..

«Ашхабад» // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Е чӳречене уҫмастӑп тесе сӑмах паратӑн, е эпир халех ҫырана тухатпӑр, вара эсӗ ниҫта та каймастӑн!

И вообще — или ты обещаешь, что не будешь открывать окно, или мы сейчас же идем на берег, и ты никуда не поедешь!

Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя чи ӑслӑ шухӑш сӗнчӗ: пурин те пӗрле каймалла, пӳлӗмӗ вӗсем таврӑниччен ниҫта та кайса кӗрес ҫук.

Костя предложил самое разумное: ехать всем вместе, с комнатой ничего не сделается, пока они путешествуют.

Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ман ниҫта хӗсӗнме те ҫук вӗт — кур, эпӗ ҫара ҫӗрте — пӑр ҫинче тӑратӑп.

Мне же и прижаться некуда — смотри, я на голом льду стою.

Гассанпа упа // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Кайран вӑрансан та ниҫта хускалми выртрӗ, вӗҫен кайӑксем ҫине пӑхкаларӗ, е ҫулҫӑсем витӗр таса пӗлет ҫинелле тинкерчӗ, е ним сӑлтавсӑрах ахӑлтатса кулса ячӗ.

Проснувшись, лежал без движения, следя глазами за птицами или глядя в небо сквозь ветви над головой; раз или два он громко рассмеялся — видимо, без всякой причины.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Вӑл хӑй вӑйне ниҫта хума пӗлмен.

Младший брат кипел избытком энергии.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Анчах Гусев ӑҫталла кӑна пӑхмарӗ-ши — хӗрлӗ ҫӑлтӑр ниҫта та курӑнмасть.

Но сколько Гусев ни всматривался — нигде не было видно красной звезды.

Пулма пултараймилӗх // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Ну, Алексей Иванович, тыткӑнҫӑсем-и эпир е хӑнасем-и — ниҫта та кайса кӗрейместпӗр, — терӗ Лось кулкаласа, миххине хул пуҫҫи ҫине хучӗ те — вӗсем карап еннелле ҫул тытрӗҫ.

— Ну, Алексей Иванович, пленники мы, или гости — податься нам некуда, — сказал Лось, засмеялся, вскинул мешок на плечо, и они пошли к кораблю.

Марсиансем // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

«Вӑт унашкал пулас тӑк — Алеша манран ниҫта та каяс ҫук».

«Вот была бы такая — никуда бы от меня не ушёл».

Ҫав ҫӗрлех // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫул ҫинче урӑх ниҫта та вутӑ тупма ҫуккине вӑл пӗлсе тӑнӑ, ҫавӑнпа та ыйту хӑйне тӗллӗнех татӑлнӑ..

Он знал, что на всем остальном пути их негде будет достать, а следовательно, вопрос решался сам собою.

6. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Семенчукӑн урӑх ниҫта каймалли те ҫук.

Семенчуку больше некуда деться.

3. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Вӑл пачах та пӗччен ҫын пулнӑ, фронт арканнӑ хыҫҫӑн унӑн ниҫта каймалли те пулман.

Он был совсем одинокий человек, и с развалом фронта ему некуда было идти.

2. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Комиссарӑн йӗнерленӗ лаши ниҫта кайса кӗреймесӗр кӗҫенсе, кӑкарнӑ ҫӗрте тапӑртатса тӑчӗ.

Оседланная лошадь комиссара неистово ржала и металась на привязи.

1. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Анчах Тил губернатор ниҫта та курӑнмасть.

Но нигде не было видно губернатора Лиса.

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Анчах вӗсем, хуть те темӗн чухлӗ ҫаврӑнкаласа пӑхрӗҫ пулсан та, Буратинона ниҫта та кураймарӗҫ.

Но сколько они ни оглядывались, Буратино нигде не было видно.

Буратино ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне пӗлет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех