Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ниҫта сăмах пирĕн базăра пур.
ниҫта (тĕпĕ: ниҫта) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ калатӑп: ниҫта та каймастӑн!

Я сказал: нельзя!

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хӗр качча тухма васкаман, ашшӗ те кун пирки нимӗн те калаҫман, вӑл хӑйӗн килӗнче вечерсем те тутарман, ҫамрӑксенчен те никама та хӑйсем патне чӗнтермен, хӗрне те ниҫта кӑларман.

Девушка не выходила замуж, и крестный ничего не говорил об этом, не устраивал вечеров, никого из молодежи не приглашал к себе и Любу не пускал никуда.

V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Мамӑк тутӑрпа ҫӳҫенӳллӗн пӗркенсе, вӑл Фомана: — Аван-ха эсӗ килни! Атту эпӗ пӗчченех… кичем, ниҫта та каяс килмест… Чей ӗҫетӗн-и? — тесе, кулкаласа каланӑ.

Зябко кутаясь в пуховый платок, она, улыбаясь, сказала Фоме: — Вот хорошо, что приехал! А то я одна сижу… скучно, идти никуда не хочется… Чай будешь пить?

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Чӗре тикӗс тапмасть, е чупса ӑш пиҫнӗ чухнехи пек — ниҫта кайса кӗреймест — тук-тук-тук… е сасартӑк — чарӑнать те ларать, халь-халь татӑлса кайса, таҫта шалалла персе анас пек туйӑнать…

Сердце бьется неровно, то как загнанное, часто так — тук — тук-тук… а то вдруг замрет, кажись, вот сейчас оторвется да и упадет куда-то, в недра самые…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ура сасси таврашӗ ниҫта та илтӗнмен.

И нигде не слышно было звука шагов.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Нихҫан та, ниҫта та урӑх кӗрес ҫук, — шантарнӑ Фома.

— Никогда я больше никуда не полезу, — уверенно сказал Фома.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Сулӑ пӗренисем, хумсем пыра-пыра хирнипе, ниҫта кайса кӗрейми чӳхеннӗ, кӑвак кӗпеллӗ сулӑҫӑсем, тайкаланса тӑрса, пӑрахут ҫине пӑхнӑ, кулнӑ, темӗскер кӑшкӑрашнӑ.

Бревна ходуном ходят под ударами набежавших волн; плотовщики в синих рубахах, пошатываясь на ногах, смотрят на пароход, смеются и что-то кричат.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Игнат шалт тӗлӗннӗ, — епле-ха вӑл, унӑн арӑмӗ, ҫамрӑкскер, сывлӑхлӑскер, ыйхӑри пек анчах пурӑнать, ун кӑмӑлне нимӗн те хускатмасть, чиркӗве ҫӳренисӗр пуҫне, ниҫта та каймасть, ҫынсенчен ютшӑнать.

Игната удивляло, как это она, такая молодая, здоровая, живет — точно спит, ничего не хочет, никуда, кроме церквей, не ходит, людей дичится.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл, ыйхӑсӑр ирттернӗ каҫсене пула, тармакланнӑ сӑн-питлӗ пысӑк этем, вараланса пӗтнӗскер, ҫӳҫне-пуҫне тӑрмаласа янӑскер, урмӑшнӑ куҫӗсене чалтӑртаттарса, хӑйӑлтӑк сасӑпа мӗкӗрсе, хула тӑрӑх пӗр вертепран тепӗр вертепа ыткӑнса ҫӳренӗ, шутламасӑр укҫа салатнӑ, салхуллӑ юрӑсен кӗввипе макӑрнӑ, ташланӑ, кама та пулсан тытса хӗненӗ, анчах ниҫта та, нимӗнпе те хӑйне валли канӑҫ тупайман.

Всклокоченный, грязный, с лицом, опухшим от пьянства и бессонных ночей, с безумными глазами, огромный и ревущим хриплым голосом, он носился по городу из одного вертепа в другой, не считая бросал деньги, плакал под пение заунывных песен, плясал и бил кого-нибудь, но нигде и ни в чем не находил успокоения.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ниҫта та каймасть вӑл.

Никуда ему не уйти.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Анчах Ли Цин-шань управляющи персе тухрӗ те мана картишӗнчен урӑх ниҫта та ямарӗ.

Тогда выбежал управляющий Ли Цин-шань и не пустил меня дальше двора.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫул ҫӳрекенсем ниҫта та пытанма пултарайман, вӑйлӑ ҫумӑр айне лекнӗ.

Спрятаться было некуда, и путники попали под ливень.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Эпӗ ниҫта та каймастӑп, аннепе пӗрле пулатӑп, хӑй тухса кайтӑр.

А я не пойду и буду с мамой, пусть он сам уходит.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Командир пире яланах пӗр-пӗринчен ниҫта та юлмалла марри ҫинчен асӑрхаттаратчӗ.

Командир предостерегал, учил нас никогда не отрываться друг от друга.

7. Тӑшманпа пуҫласа тӗл пултӑм // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Ниҫта та ыратни сисӗнмест.

Боли нигде не ощущал.

7. Тӑшманпа пуҫласа тӗл пултӑм // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Самолечӗ ниҫта та курӑнманран Габунияшӑн хӑраса ӳкнӗ хам.

Первая мысль была о Габуния — его самолёта не видно на поле.

7. Тӑшманпа пуҫласа тӗл пултӑм // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Килӗшӳсӗр тӑратӑп пек, алӑсене ниҫта чикме пӗлместӗп.

Было неловко, я не знал, куда деть руки.

4. Комсомол руководителӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Вилсен те, килтен ниҫта та тухса каймастӑп, — тет вӑл.

Лучше умру, а из дома никуда не пойду.

3. Xуйxӑ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

— Эсӗ халӗ ҫамрӑк-ха, картинӑсем ӳкерме вӗренесси ниҫта та тармӗ.

И добавил: — Ты ещё молод, и рисование не уйдёт от тебя.

2. Вӗренме шутларӑм // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

— Картинӑсем ӳкерме вӗренме пысӑк хулана каяс пулать, кунта вӑл ӗҫе ниҫта та вӗренме май ҫук.

— А учиться рисовать негде, надо ехать в большой город.

1. Ӑҫта каймалла? // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех