Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ниҫта сăмах пирĕн базăра пур.
ниҫта (тĕпĕ: ниҫта) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ни… ниҫта та…

Ни… куда не…

XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Шоссе ҫинче, ниҫта кайма пӗлмесӗр, япала ҫыххисем йӑтнӑ ҫынсем хӗвӗшеҫҫӗ, пӗрисем лашисене кӳлеҫҫӗ, теприсем икӗ кустӑрмаллӑ пӗчӗк урапасем ҫине шӑкӑр-макӑрсене тиеҫҫӗ.

По шоссе метались люди, держа в охапках наскоро связанные узлы, одни запрягали лошадей, другие наваливали на одноколки домашний скарб.

XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Го Цюань-хайӑн ниҫта та пурӑнма ҫуккине шута илсе, ӑна хӗвелтухӑҫӗнчи пӳлӗме пачӗҫ, ватӑ Тяньпа карчӑкне картишӗн хӗвелтухӑҫ енчи флигеле пурӑнма куҫма сӗнчӗҫ.

Так как Го Цюань-хаю жить было негде, ему отдали восточную комнату, а старикам Тянь предложили поселиться во флигеле на восточной стороне двора.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ырӑ Кӑмӑллӑ Ду Чжао Юй-линя ниҫта юрӑхсӑр ҫын тесе шутланӑ, ҫавӑнпа вӑл унпа курса калаҫма шутламарӗ.

Разговаривать с таким ужасным человеком, каким ему представлялся Чжао Юй-линь, Добряк Ду не решился.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Текех вӑл ниҫта та тараймасть! — шантарса кӑшкӑрчӗ Чжао Юй-линь.

— Ему некуда больше бежать! — уверенно воскликнул Чжао Юй-линь.

XVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Халӑхран ниҫта та тараймӑн!

От народа никуда не денешься!

XVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Йӗрсем ниҫта та пулман.

Следов нигде не было.

XVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пурӑнасса вӑл пысӑк картишӗнчи сарайра пурӑннӑ, ниҫта тухма та пултарайман.

Живет он в сарае на большом дворе и не смеет никуда отлучаться.

XVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ӑна эпӗ ниҫта та ярса памастӑп.

Отправлять его я никуда не буду.

XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ку япаласем сирӗн, чӑн та, ниҫта юрӑхсӑрах таткаланса пӗтнӗ.

Эти предметы столь изношены, что, право, ни на что не годятся.

XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Асатте, эсӗ вӗсене пурне те ҫапла кала: бригада ниҫта та каймасть, Саккӑрмӗш арми нихҫан та, ӗмӗрне те тармасть.

— Старик, ты им всем передай, что бригада не уедет, а Восьмая армия никогда не побежит.

XIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Го Цюань-хай аллисене ниҫта хума та пӗлмест.

Председательствовавший Го Цюань-хай никак не мог сегодня пристроить свои руки.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Инкекӗ-синкекӗ юрӗ-ха, анчах паянтан манӑн ниҫта пурӑнма та ҫук.

— Беда не беда, а вот жить мне больше негде.

X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ниҫта каймалли те пулман.

Куҫарса пулӑш

X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Эпӗ ӗнтӗ текех ниҫта та юрӑхсӑр, ывӑлӑм…

Я уже никуда не гожусь, сынок…

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Эпӗ калатӑп: ниҫта та каймастӑн!

Я сказал: нельзя!

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хӗр качча тухма васкаман, ашшӗ те кун пирки нимӗн те калаҫман, вӑл хӑйӗн килӗнче вечерсем те тутарман, ҫамрӑксенчен те никама та хӑйсем патне чӗнтермен, хӗрне те ниҫта кӑларман.

Девушка не выходила замуж, и крестный ничего не говорил об этом, не устраивал вечеров, никого из молодежи не приглашал к себе и Любу не пускал никуда.

V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Мамӑк тутӑрпа ҫӳҫенӳллӗн пӗркенсе, вӑл Фомана: — Аван-ха эсӗ килни! Атту эпӗ пӗчченех… кичем, ниҫта та каяс килмест… Чей ӗҫетӗн-и? — тесе, кулкаласа каланӑ.

Зябко кутаясь в пуховый платок, она, улыбаясь, сказала Фоме: — Вот хорошо, что приехал! А то я одна сижу… скучно, идти никуда не хочется… Чай будешь пить?

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Чӗре тикӗс тапмасть, е чупса ӑш пиҫнӗ чухнехи пек — ниҫта кайса кӗреймест — тук-тук-тук… е сасартӑк — чарӑнать те ларать, халь-халь татӑлса кайса, таҫта шалалла персе анас пек туйӑнать…

Сердце бьется неровно, то как загнанное, часто так — тук — тук-тук… а то вдруг замрет, кажись, вот сейчас оторвется да и упадет куда-то, в недра самые…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ура сасси таврашӗ ниҫта та илтӗнмен.

И нигде не слышно было звука шагов.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех