Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

макӑрать (тĕпĕ: макӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӗрелле пӑхса макӑрать.

Головы не поднимает и все плачет.

26 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Тен, ача макӑрать?

А может быть, это плачет ребенок?

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Макӑрать.

— Плачет.

65 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Вӑл аллисене тӑсать те макӑрать.

Она протягивает руки и плачет.

63 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Капитолире манӑн пичче юнӗ типмен-ха, килте анне макӑрать…»

Капитолий еще не высох от крови брата, а дома плачет мать…»

57 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

…Соня кӑвар пек вӗриленсе выртать, типсе ларнӑ тутисем йӗпкӗн хӗрлӗ курӑнаҫҫӗ, Соня амӑшӗ ун вырӑнӗ патӗнче ларать, макӑрать вӑл.

…Соня металась в жару, пересохшие губы ее были ярко-пунцовыми, мать Сони сидела у ее постели и плакала.

Соньӑна ҫӑлас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Антӑхса кайсах макӑрать.

И вот плачет-заливается.

25 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ку — Петька макӑрать, сасӑпах, антӑхса кайсах, пӗчӗкҫеҫ ачасем макӑрнӑ пек макӑрать.

Плачет Петька — в голос, взахлеб, как плачут совсем маленькие дети.

10 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Нина Ивановна, пирӗн класа кӗрсе пӑхӑр-ха, Тавыль ҫывӑрать унта, темшӗн-ҫке, тӗлӗкӗнче макӑрать.

Нина Ивановна, пойдите в наш класс, там Тавыль спит и чего-то во сне плачет.

Икӗ айӑп пӗр харӑс // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой та макӑрать.

Плакал и Чочой.

Пӑрлӑ чикӗ леш енче // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хӑй макӑрать вара, — аран илтӗнмелле хушса хучӗ ача.

И плачет… — чуть слышно добавил мальчик.

Директор каласа пани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хуларан каҫхи кӗлле шанӑҫсӑррӑн йыхӑрса чӗнекен чан сасси янӑраса килет, таҫта пӑс тухмалли трубаран, тем шухӑшланӑ пек, пӗр виҫеллӗн, тӑвӑнса, хашлатса пӑс тухса тӑни илтӗнет, юханшыв хӗрринче кӗпе тукмаккисем шаплатаҫҫӗ тата ача макӑрать.

Из города доплывал безнадёжный зов колокола к вечерней службе, где-то озабоченно и мерно пыхтел пар, вырываясь из пароотводной трубки, на реке вальки шлёпали, и плакал ребёнок.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Сурӑхӗ каялла туртӑнать, макӑрать.

Овца упиралась, отчаянно блеяла.

VIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Елизавета Васильевнӑна хуҫалӑхра пулӑшакан кӑвак куҫлӑ Паша та хытӑ кулянать, вӑл макӑрмаллипех макӑрать, саппунӗпе пӗрмай куҫне шӑла-шӑла типӗтет.

Помощница Елизаветы Васильевны по хозяйству, синеглазая Паша, проливала горючие слёзы, утираясь фартуком.

Ирӗке! // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Таҫта амӑшӗнчен ҫухалса юлнӑ путек макӑрать.

Где-то блеяла заблудившаяся овца.

Симӗс лампа // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Анчах лешӗ пушшех макӑрать.

А она всё пуще:

Юлташ пул // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Тепӗр чухне ӳсӗр тавӑрӑнсан, арӑмӗ ӑна ятлама, хӗнеме те тытӑнатчӗ, вӑл пур — макӑрать.

Бывало, начнет ругать его жена, даже бить, как он пьяный придет, а он плачет.

II // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Сехете вӑрланӑ хыҫҫӑн вӑл хӑех мана пӗтӗмпех каласа пачӗ, макӑрать хӑй, юсанатӑп тесе сӑмах та пачӗ, — унпа нумайччен калаҫнӑ хыҫҫӑн, вӑл хӑйӗн айӑпне чӗререн каласа панине хамах куратӑп.

Когда, после этого дела с часами, он сам признался мне и плакал и клялся, что он исправится, я долго говорила с ним и видела, что он тронут и искренно раскаялся.

I // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Софья Олимпиевна унӑн хулпуҫҫийӗсене ыталать тата кӑкӑрӗ ҫине таянса макӑрать.

Софья Олимпиевна обнимает его плечи и плачет на груди.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Халӗ акӑ Софья Олимпиевна макӑрать.

И плачет теперь Софья Олимпиевна.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех