Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

макӑрать (тĕпĕ: макӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗскӗн Лина вите тӑрринех хӑпарса ларнӑ та аялалла шиклӗн пӑхса ҫаплипех макӑрать.

Бедная Лина сидела верхом на коньке крыши, глядела с ужасом вниз и громко стонала.

Вырсарникун, июнӗн вун виҫҫӗмӗшӗнче, Эмиль виҫӗ хутчен Линӑн кайри шӑлне туртса кӑларма хӑтланчӗ, кайран хӑйӗн йӑмӑкне кӑвак сӑрӑпа сӑрласа илемлетрӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Мӗскӗн Лина хӑранипе йӗрет, унпа пӗрле Ида та макӑрать, Альфред ҫеҫ вӗсене иккӗшне те лӑплантарать:

Бедная Лина стонала и причитала, сестрёнка Ида тоже плакала, но Альфред их успокаивал:

Вырсарникун, июнӗн вун виҫҫӗмӗшӗнче, Эмиль виҫӗ хутчен Линӑн кайри шӑлне туртса кӑларма хӑтланчӗ, кайран хӑйӗн йӑмӑкне кӑвак сӑрӑпа сӑрласа илемлетрӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Халӗ ӗнтӗ Командирша сасӑпах макӑрать.

Командирша ревела в голос.

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Хальхинче Стулле Йоке савӑнса та, хурланса та макӑрать.

Стулле Йоке плакал теперь и от горя, и от радости.

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эпӗ вара хамӑн табака та илеймерӗм, — макӑрать вӑл.

Табак мой я тоже не получил, — всхлипывал он.

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эмиль амӑшӗ кӑшкӑрать, ашшӗ рак пек хӗрелсе кайнӑ, йӑмӑкӗ Ида макӑрать.

Мама Эмиля кричала, папа Эмиля стоял красный как рак, а сестрёнка Ида рыдала.

Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эмиль вӗсенчен кӑшт аяккарах тӑнӑ та куҫҫулӗпех макӑрать.

А Эмиль стоял неподалёку и горько плакал.

Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

— Ай, Эмилӗм, юратнӑ ывӑлӑм, ун пек ан кала-ха! — макӑрать амӑшӗ.

— О Эмиль, милый мой сыночек, не говори так! — рыдала мама.

Тунтикун, июлӗн ҫирӗм саккӑрмӗшӗнче Эмиль пальт валли хатӗрленӗ чустана ашшӗн пуҫӗ ҫине тӑкса яни, унтан сарайӗнче ҫӗрӗмӗш кӗлетке касса кӑларни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Лина та макӑрать.

Лина тоже плакала.

Вырсарникун, июлӗн саккӑрмӗшӗнче, Эмиль... // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Апла пулин те вӑл макӑрать.

Но всё же он плакал.

Вырсарникун, июлӗн саккӑрмӗшӗнче, Эмиль... // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

— Курӑр-ха, вӑл макӑрать! — кӑшкӑрса ячӗ Ида Эмиль мӑйӗ тӑрӑх юхса аннӑ икӗ пысӑк тумлам ҫине пӳрнипе тӗллесе.

— Глядите, он плачет! — воскликнула Ида и указала на две большие капли, стекавшие по шее Эмиля.

Ытларикун, майӑн 22-мӗшӗ. Эмиль яшка савӑтне пуҫа тӑхӑнни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Унӑн тарпа йӗпеннӗ, хӑрӑмпа вараланса пӗтнӗ пичӗ-куҫӗ лапӑрчӑк куҫҫулӗпе макӑрать, куҫӗсем хӑравҫӑн мӑчлатаҫҫӗ, йӗпе сухалне мучала ҫыпӑҫса тулнӑччӗ.

Его лицо, облитое потом, выпачканное сажей, плакало грязными слезами, глаза испуганно мигали, в мокрой бороде запуталось мочало.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

— Хӗрхенет, макӑрать, — терӗ старик, куҫӗсемпе арӑмӗ ҫине кӑтартса.

— Жалеет, плачет, — говорил старик, показав глазами на жену.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Лена аслашшӗне чара-чара: хӗрача мӗншӗн макӑрать, ку ҫын мӗншӗн выртать, анне ӑҫта, тесе ыйтса пынӑ.

Лена останавливала деда, спрашивала его, почему лежит человек, почему плачет девочка и где всё-таки мама.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Пӗр козакшӑн кӑна мар ӗсӗклесе макӑрать ватӑ амӑшӗ хӑйӗн шӑмӑланса кӑна юлнӑ аллисемпе типнӗ кӑкӑрӗнчен тытса; пӗр тӑлӑх арӑм кӑна мар юлӗ Глуховора, Кемировора, Черниговра тата ытти хуласенче те.

Не по одному козаку взрыдает старая мать, ударяя себя костистыми руками в дряхлые перси; не одна останется вдова в Глухове, Немирове, Чернигове и других городах.

IX // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Ҫук, килйышра пурӑнма май ҫукран мар, тӳсӗм пӗтнӗрен мар, кӳрентернӗрен макӑрать халь Саша.

И Сашины слезы не от невозможности жить в семье, не от условий, а от обиды.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Мӗншӗн тесен Саша Селина Виктор ашшӗне пула макӑрать.

Саша Селина плакала из-за отца Виктора.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Икӗ эрне хушши макӑрать ӗнтӗ Саша Селина, унӑн хуйӑхӗ те, манӑн пӑшӑрханчӑк туйӑм пекех, — Викторпа та ҫыхӑннӑскер.

Слезы Сашеньки лились вот уже добрых две недели и имели свое прямое отношение к моим мыслям о Викторе.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

— Ҫимелли илсе килтӗр-и? — тесе ыйтнӑ почтальон тӳрех, — ак хӗрача макӑрать.

Почтальон сразу спросил: — А еду привезли? Девочка плачет.

Почта // М. Тимофеева. Житков Б.С. Пулӑшу килет: калавсем; вырӑсларан М. Тимофеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 28 с.

Саша, Фома ҫине куҫхӳрипе пӑхса: — Ав унта тепӗр мӗскӗн макӑрать, — тесе хунӑ.

Саша с усмешкой взглянула на Фому и сказала: — Вон еще один несчастненький мычит…

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех