Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӳрши (тĕпĕ: кӳршӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лараясчӗ килӗштернӗ кӳрши умӗнче шӑп-шӑпӑрт, шухӑш шухӑшласчӗ.

Нет бы сидеть да помалкивать, слушать да размышлять.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ялтан инҫех те мар ҫул хӗрринчи лапамра Ухтивансен кӳрши Мултиер ҫемйи ӗҫлет.

Невдалеке от деревни, у дороги, трудится с семьей сосед Ухтивана — Мульдиер.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӗр ӗҫкӗре Тумӑрса кӳрши патӗнче ӗҫсе ӳсӗрӗлнӗ те ҫӗлӗкне ҫухатнӑ.

Однажды, хватив у соседа лишнего, Тумырза потерял свою шапку.

Шахрун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Кӳр, пӑлтӑра илсе кӗрем, — тесе ҫенӗкрен Паҫа чупса тухрӗ, тутӑрне унтан-кунтан туртса юсанчӗ: Мултиер — Ухтиван кӳрши! — Эсӗ лаҫа кай, Мултиер пичче, атте ҫавӑнта пыма хушрӗ…»

— Давай в сени я ее занесу, — выбежала ему навстречу, поправляя платок Пазя: как же, ведь Мульдиер — сосед Ухтивана! — А ты ступай в лась, дядя Мульдиер, отец велел тебя к нему послать.

Тепӗр кун ирхине // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мулкач Терушӗ уҫӑ кӑмӑллӑ пулсан унӑн кӳрши Някуҫ старик — йӑлтах урӑхла ҫын.

Вот сосед Теруша — Нягусь — тот совсем из иного теста.

Мулкач Терушӗ, Някуҫ тата ыттисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Кирлӗ мара ан калаҫ, — чарма тӑчӗ ӑна кӳрши.

Куҫарса пулӑш

XIX // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— Пырса калаҫса лармаллаччӗ ӗнтӗ, курманни нумай пулать, анчах кӗҫӗр вӑхӑчӗ ҫавӑн пек, сакӑр сехетре пухӑва каймалла, — терӗ Ятман кӳрши Уҫӑп старик.

Куҫарса пулӑш

III // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Орпакассисем эпӗ, Эхмемет кӳрши

Куҫарса пулӑш

13. Сӑр вӑрманӗнче // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Телее, пӗр кӳрши Светлана Тишенкова - тухтӑр.

Куҫарса пулӑш

Виҫӗ каччӑ пушарта шар курнӑ ҫынна пулӑшнӑ // Софья Савнеш. https://chuvash.org/news/31958.html

Урайне кивӗ кавир сарнӑ, стенасен ҫумӗнчи ҫыхнӑ пукансем ҫинче тӑватӑ ҫын ларать; тепӗр иккӗшӗ аллисене хыҫалалла тытнӑ та кӗтесрен кӗтеселле хутлать-кумать; ларакансенчен пӗрин чӗр куҫҫи ҫинче цитра, — водевиль арине калать; унӑн кӳрши урисене тӑсса хунӑ, аллисем кӗсйисенче, арие питех те ӑстан, кӗвӗллӗн шӑхӑрса евӗрлет.

Пол был покрыт старым ковром, у стен, на плетеных стульях, сидели четыре человека; еще двое ходили из угла в угол с руками, заложенными за спину; один из сидевших, держа на коленях цитру, играл водевильную арию; сосед его, вытянув ноги и заложив руки в карманы, подсвистывал весьма искусным, мелодическим свистом.

III. Никампа нимӗн валли те мар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Пурнӑҫне чухӑнлӑхра ирттерчӗ, нишлӗхре вилчӗ, вун пӗр ҫула кайнӑ Тиррея вара Корнелийӑн ачасӑр кӳрши, парӑс ӑсти Кид пӑхса усрама пуҫларӗ.

Жизнь она провела в бедности, умерла в нищете, а Тиррея на одиннадцатом году его жизни взял к себе парусный мастер Кид, бездетный сосед Корнелии.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тепӗртакран вӑл картишне тухрӗ, физзарядка пекки туса хӑлаҫланкаларӗ, пусӑран шыв ӑсса, айккинерех кайрӗ те пилӗк таран лайӑх кӑна ыш-ышлатсах ҫӑвӑнса уҫӑлчӗ, унтан хваттерне кӗрсе тумланчӗ те, симӗс чей пачкине илсе, кӳрши патне каҫрӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пӗри кӳрши тулӑх пурнӑҫпа пурӑннине ӑмсанать.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

— Верук аппа тетӗн тата эс ӑна, — сиввӗн пӳлчӗ ӑна кӳрши.

— Ты ее еще называет тетей Верой, — сурово перебила ее соседка.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Ку им-юма тахҫанах пӗтермеллеччӗ, — терӗ кӳрши.

Давно пора кончать с этой заразой, — ответил сосед.

9 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Кӳрши — табак тӗсӗ ҫапнӑ сухаллӑ ҫиллес старик — ӑна хуҫлатнӑ пӳрнин шӑммипе, пӑшатанпа шӑтарнӑ пек тӗксе: «Э, ҫывӑрса кайрӑн-и тата…» — тесе вӑрҫать.

Сосед — сердитый старик с табачной бородой — толкал ее, как шилом, костяшкой согнутого пальца: «Ну, что ж ты задремала…»

8 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Пӗр фермерӗ, ман хуҫан кӳрши тата унӑн чи ҫывӑх тусӗ, ҫак хыпар чӑнни-чӑн маррине тӗрӗслеме ятарласа пычӗ.

Один из фермеров, близкий сосед и большой приятель моего хозяина, пришел разведать, насколько справедливы все эти слухи.

Иккӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Авалхи тус! — тесе ашшӑн тытса чарнӑ вара ӑна хайхи хупах хуҫи, Макҫӑм пӗрехмай пуш кӗленче улӑштарма ун кӳрши патне чупнине курса.

Старый приятель! — ласково останавливал его кабатчик, когда видел, что Максимка то и дело бегает к соседу менять пустые бутылки на свежие.

I // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Кашни ҫын кӳрши ҫине пӑхса: тӑрмашать-ха, апла пулсан манӑн айӑк ҫинче те выртма юрать…

Ежели каждый на соседа: действует, мол, — стало быть, мне можно и на боку полежать…

XXXIV сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Шутоломовӑри хресченсен кӳрши Беспандин вӗсен тӑватӑ десятин ҫӗрне сухаласа пӑрахнӑ.

У шутоломовских крестьян сосед Беспандин четыре десятины земли запахал.

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех