Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӳреннӗн (тĕпĕ: кӳрен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Анне, вӑл кӗҫнерникун пулать вӗт-ха! — кӳреннӗн каласа хурать вӑл, — эпӗ каяймастӑп, манӑн Лидия Ивановна патӗнче пулмалла.

— Мама, а ведь это в четверг! — огорченно сказала она, — я не могу пойти, ведь я по четвергам у Лидии Ивановны.

Старопетровския проездри ҫурт // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӑл Андрийӗн мӗскӗн кӗлетки ҫине кӳреннӗн пӑхса илчӗ.

Она смерила жалкую фигуру Андрия обидным взглядом.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Тепӗр енчен, ҫӗр те сакӑрвунӑ пин кубометр вутӑ пама хушакан задани — вӑл… — кукша пуҫ пӗр самант юрӑхлӑрах сӑмах шыраса тӑчӗ, — вӑл утопи! — ҫапла каларӗ те хӑйӗн пӗчӗк ҫӑварне пӗркеленчӗк тути хӗррисемпе кӳреннӗн пӗрсе хучӗ.

Ну, а задание в сто восемьдесят тысяч кубометров — это… — лысый подбирал слово, — утопия! — сказал и захлопнул маленький ротик обиженной складкой губ.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Кӳреннӗн туйӑнчӗ.

Обидел, видно, кто-то.

Ҫиччӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Эпӗ Эрҫюка тепрер ача ҫуратар тетӗп, вӑл пур ялан халь пурнӑҫ йывӑррипе тавӑрать, — упӑшкине кӳреннӗн сӑмахлать Кулине.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Тем тесен те, пӗлес килет-ҫке, Ефимка, — кӑмӑлӗ хуҫӑлнӑн хуравларӗ Верка, унтан, кашмана пӗр кӗтессинчен карт! туртса, кӳреннӗн хушса хучӗ:

— Интересно же все-таки, Ефимка, — разочарованно ответила Верка и, дернув за край дерюги, обидчиво спросила:

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Прасковья Васильевна пуканӗ ҫине ларчӗ, стакана хӑйӗн умнерех шутарчӗ, тутисене кӳреннӗн чӑмӑртаса, пӗр самант чӗнмерӗ.

Прасковья Васильевна снова опустилась на стул, отодвинула от себя стакан, с минуту молчала, обиженно поджав губы.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Марийка сасартӑк ҫиленсе кайрӗ, Крылатов ҫине кӳреннӗн пӑхса илчӗ те хӑвӑрттӑн малалла кайрӗ…

Марийка вспыхнула, взглянула на Крылатова оскорбленно и быстро пошла дальше…

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл вара, паянхи эрлӗкле те мӑшкӑллӑ пулӑмсене пӗтӗмпех ҫӑратса, хӑйне хӑй кӳреннӗн, телейсӗррӗн, хевтесӗррӗн те пурте пӑрахса хӑварнӑн тата хӑйне айккинчен хӗрхенсе пӑхнӑн курӑнма тӑрӑшса, асӗнче юриех каллех те каллех иртсе кайнӑ куна йыхӑрчӗ.

И он снова и снова нарочно вызывал в воображении прошедший день, сгущая все нынешние обидные и позорные происшествия, представляя себе самого себя, точно со стороны, оскорбленным, несчастным, слабым и заброшенным и жалостно умиляясь над собой.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Огнянов хӑйне тӗрӗк тесе калаттарасшӑн, ҫавӑнпа вӑл хальхинче кӳреннӗн курӑнчӗ.

И Огнянов, выдававший себя за турка, нахмурился.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Нестеренко кӳреннӗн кулса илчӗ:

Нестеренко болезненно усмехнулся:

XXIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Турӑ ҫырлахтӑрах сана, — терӗ карчӑк, шурӑхнӑ тутисене кӳреннӗн пӑчӑртаса.

— Ну и бог с тобой, — обиженно поджимая блеклые губы, сказала старуха.

XXI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ун ӗмӗт-шухӑшӗсене ҫав Федотках пӳлчӗ: партӑ хушшинче тӗнӗл ҫинчи кустӑрма пек ҫаврӑнкаласа, вӑл Давыдова хӑй ҫине пӑхтарчӗ, аллипе паллӑ парса, лешин шӑлӗ халӗ мӗнлине кӑтартма ыйтрӗ, Учительница тепӗр еннелле ҫаврӑннӑ вӑхӑтра Давыдов, аллисене питӗ кӳреннӗн саркаласа, шӑлӗсене кӑтартрӗ.

Из мечтательного настроения его вывел все тот же Федотка: словно на шарнирах вертясь за партой, он привлек внимание Давыдова, знаками настойчиво прося показать, как у того обстоит дело с зубом, Давыдов улучил момент, когда учительница отвернулась и, огорченно разводя руками, обнажил зубы.

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Лешӗ Давыдов хыҫҫӑн косилка патӗнчен косилка патне ҫӳрерӗ, хӗрелнӗ пичӗ ҫинчи тарне сӑран чӗр ҫиттийӗпе шӑла-шӑла, кӳреннӗн ҫапла каларӗ:

Тот переходил вслед за Давыдовым от косилки к косилке, вытирал кожаным фартуком пот с багрового лица, недовольно говорил:

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Щукарь мучи кӳреннӗн тути хӗррисене чӗтретме тытӑнчӗ:

Дед Щукарь обиженно задрожал губами:

17-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Щукарь мучи кӳреннӗн тути хӗррисене чӗтретме тытӑнчӗ:

Дед Щукарь обиженно задрожал губами:

17-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Атте патне врач килчӗ, ӑна укол тӑвать, мана хӑваласа ячӗҫ, — кӳреннӗн пӗлтерчӗ вӑл.

— Там с папой врач. Он делает ему укол. Меня прогнали, — жалобно пожаловалась она.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех