Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑтартнине (тĕпĕ: кӑтарт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл кӗрсенех кӑшт каялла чакрӗ — апат лартса тултарнӑ пӗчӗк сӗтел хушшинче куҫлӑхлӑ, пачах палламан ҫамрӑк ҫын, ылтӑн тӗслӗрех хӗрлӗ сухалне пӗтӗркелесе, Нюшкӑ каласа кӑтартнине итлесе ларать.

То, что он увидел, заставило его чуть попятиться — за маленьким, заставленным едой столиком сидел совсем незнакомый молодой мужчина в очках и, теребя рыжевато-золотистую бородку, слушал Нюшку.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну мӗн пӑшӑрхантарать-ха сире? — ыйтрӗ Коробин, Ксени каласа кӑтартнине нимӗн те шута илмен пек.

— Ну так что же вас беспокоит? — словно не принимая в расчет ничего из того, о чем она рассказала, спросил Коробин.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Чӑн та, хӑш-пӗрисем Аникей ҫакӑн пек мухтанни унӑн вӑйсӑрлӑхне кӑтартнине ӑнланнӑ: йывӑр килсе тухсан, вӑл кашнинчех хӑй пысӑк ҫынсемпе час-часах чунтан-вартан калаҫни ҫинчен суя сӑмах сарнӑ.

Правда, в этом хвастовстве кое-кто усматривал слабость Аникея: каждый раз, когда ему бывало туго, он распускал по деревне самим же им выдуманные истории о задушевных разговорах с большими людьми.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Машинӑ ҫинче Васена каласа кӑтартнине итленӗ чухне Мажаров чунтанах савӑнчӗ — Яранцевсен ҫемйинче те, юлашки вӑхӑтра унпа хӑйӗнпе пулса иртнӗ пекех, темӗнле улшӑнусем пулса иртеҫҫӗ иккен.

Слушая в машине Васену, Константин радовался — в семье Яранцевых происходило что-то родственное тому, что переживал в последнее время он сам.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ сирӗн вырӑнта пулсан, эсир халӗ ҫеҫ мӗн каласа кӑтартнине пытарса усраман пулӑттӑм.

— То, о чем вы только что рассказывали, я бы на вашем месте не держал в секрете.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫапла хуравланипе вӑл лайӑх мар тунине тата обком секретарӗ умӗнче хӑйне начар енчен кӑтартнине ӑнланчӗ, анчах тӑрук хӗрсе каякан тата хӑйне хӑй юратакан ҫын пулнӑ пирки чӑтаймарӗ.

Она понимала, что, отвечая так, ставит себя в невыгодное положение, даже что-то теряет в глазах секретаря обкома, но по свойству своей горячей и самолюбивой натуры не могла уже сдержаться.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пленум ҫинчен вӗсем пурте хаҫатран пӗлнӗ, анчах вӑл ытла та урӑхла пулнӑ, ҫавӑнпа кашниннех ҫав Пленум ҫинчен унта хӑй пулнӑ ҫын, Пробатов тата мӗн те пулин каласа кӑтартнине итлес килнӗ.

Все они знали о Пленуме из газет, но о нем там было указано слишком отдаленно, поэтому каждому хотелось послушать, чтобы об этом Пленуме рассказал человек, который там был, чтобы Пробатов дополнил еще чем-то.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӗрлӗармеецсем йӗнерсем ҫинче мӗнле сӗркеленсе пыни Дуняшка ытла та камитле туса кӑтартнине курса, Наталья кулӑпа чыхӑнса кайрӗ, кравать патне чупса ҫитрӗ те хуняшшӗн хаяр куҫӗ асӑрхасран пичӗпе минтер ҫине тӗршӗнчӗ.

Она так мастерски воспроизвела, как ерзали в седлах красноармейцы, что Наталья добежала, давясь смехом, до кровати, упала в подушки, чтоб не привлечь гневного внимания свекра.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ильинична, упӑшки шӑпӑрт чӗнмесӗр куҫӗпе кӑтартнине итлесе, кухньӑра йӳрӗккӗн уткаласа ҫӳрерӗ, Натальйӑпа Дуняшкӑна хыпалантарчӗ, хӑй сӗтел хатӗрлерӗ.

Ильинична, следуя молчаливым указаниям мужниных глаз, проворно ходила по кухне, торопила Наталью и Дуняшку, сама собирала на стол.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аслӑ Россия ҫӗршывӗ сирӗн хастарлӑ хӑватӑра, улӑпла хӑюлӑхӑра, эсир кӗрешӳсенче хӑвӑра хӑвӑр шеллемесӗр юн юхтарнине тата чӑн-чӑн паттӑрлӑх кӑтартнине пула вӑйлӑ пулман-и?

Не вашей ли могучей доблестью, не вашими ли подвигами, жертвами и геройством была сильна великая Россия?

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Аслӑ император 1916 ҫулхи октябрӗн 27-мӗшӗнче кӑларнӑ Указра кӑтартнине пурнӑҫласа, эпӗ, Донецк округӗнчи 7-мӗш участокри Мировой судья, япала сутса тӳлемелле килӗшнӗ ҫыру тӑрӑх, Пантелеймон Мелехов урядникран Сергей Мохов мещанин 100 тенкӗ укҫа шыраса илме пуҫарнӑ гражданла ӗҫе итлерӗм.

По Указу его императорского величества 1916 года октября 27 дня, я, Донецкого округа Мировой судья 7-го участка, слушал гражданское дело по иску мещанина Сергея Мохова с урядника Пантелеймона Мелехова 100 руб. по запродажному письму.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Халапланӑ чух вӑл хӑй калаҫма юратмасть, тӗпчесе пӗлме, итлеме юратать, хӑйӗнпе калаҫакан ҫын каласа кӑтартнине тӗплӗн итлесе ларать, вара, ҫак самантра вӑл пур ӗҫ ҫинчен те манса, каланине анчах астуса пынӑ пек туйӑнать…

Во время беседы он не любил сам рассказывать, но зато любил расспрашивать и слушать, — и так умел он внимательно слушать собеседника, что казалось, в эту минуту забывал обо всем, кроме того, что говорили ему…

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Мирон Григорьевич кухньӑра вентерь ҫунатти ҫыхса пӗтерес тесе аппаланать, ӗҫленӗ май Михей тахҫан такам темӗнле ҫынна вӗлерни ҫинчен каласа кӑтартнине итлет.

Мирон Григорьевич в кухне довязывал крыло к вентерю, слушал рассказ Михея о каком-то давнишнем убийстве.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл кухньӑра, пӗр тӗттӗм кӗтесре, урайӗнче ним хускалмасӑр курпунне кӑларса ларчӗ, хӑй тавра кӗпӗрленсе тӑракан партизансем ҫине халиччен курман пек пӑхрӗ, ватӑ хӗрарӑм-хуҫа вӗсене тем ҫинчен шавлӑн каласа кӑтартнине итлерӗ те итлемерӗ те.

Ссутулясь, он недвижимо сидел на полу в темном углу кухни, смотрел на толпившихся вокруг партизан и точно не видел их, слушал и не слышал, о чем шумно рассказывала им старая хозяйка.

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Сталин вунсаккӑрмӗш ҫулхи апрель кунӗсенче Ленинпа пӗрле Совет государствин пӗрремӗш Конституци проектне тунине, кайран, ҫав ҫулхи сентябрьтех, Царицынран таврӑнсан, аманнӑ Ленин патне кӗнине, Ленин ӑна Правительство валли нумай пулмасть хатӗрленӗ пичете хут ҫине пусса хавхалансах кӑтартнине аса илчӗ…

Сталин вспомнил, как в апрельские дни восемнадцатого года вместе с Лениным составил проект первой Конституции Советского государства, а потом, в сентябре того же года, вернувшись из Царицына, вошел к раненому Ленину, Ленин с воодушевлением показал ему на бумаге штамп недавно подготовленной для правительства печати…

XXI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Хӑй блиндажӗнче вӑл ҫарсем ҫак наступленине мӗнле хатӗрленни ҫинчен каласа кӑтартнине итлерӗ тата, яланхи пекех, вӗриленсе «Центр» группи валли ҫырнӑ приказри сӑмахсене каласа хучӗ; ҫак сӑмахсем ноябрӗн вунулттӑмӗшӗнче наступлени пуҫлансан мӗнпур тӗнчене паллӑ пулчӗҫ.

В своем блиндаже он выслушал доклады о готовности армии к этому наступлению и, как всегда разгорячась, произнес слова, которые вошли в приказ по группе «Центр» и 16 ноября, когда началось наступление, стали известны во всем мире.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл хӑйне каласа кӑтартнине ӗненсех каймарӗ пулсан та ҫак хыпара тӗрӗслесе пӗлме, кирлӗ пулсан, ялсенче десантниксене тытма полицайсем пуҫтарса Лозневоя хӑйне кайма хушрӗ.

Тот отнесся к сообщению недоверчиво, но все же предложил Лозневому лично выехать с группой полицаев для проверки слухов и, если потребуется, для вылавливания десантников в деревнях.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫакӑн пек шухӑшласа, хӑйсем юратӑва туррӗнех хирӗҫленине, хӑйсен эгоизмне ҫеҫ кӑтартнине вӗсем асӑрхамаҫҫӗ.

Они не замечают того, что этим рассуждением они прямо отрицают любовь, а утверждают только свой эгоизм.

XVI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

— Налог ҫинчен малтанах Лукерьине каласа кӑтартнине те пӗлмеҫҫӗ…

— И не знают, что я загодя сказал Лукерье о налоге…

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Аялтисен ҫӳлтен мӗн кӑтартнине тумалла.

Низы должны исполнять то, что им указывают сверху.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех