Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑтартнине (тĕпĕ: кӑтарт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Жунь-ту питӗ савӑнӑҫлӑ пулнине, хӑй хулана кайни тата унта тӗрлӗрен пӗлмен-илтмен япаласем курни ҫинчен каласа кӑтартнине кӑна астӑватӑп.

Помню только, что перед этим Жунь-ту побывал в городе, повидал там много всяких диковин и был очень доволен.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Ачасем хунар ҫутинче часовойсем аллисемпе паллӑ туса, шӑп пулӑр тесе кӑтартнине курчӗҫ.

При свете фонаря мальчики увидели, что часовые делают им знаки, призывая к полной тишине и молчанию.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Эпир ҫырса кӑтартнине тунӑ хыҫҫӑнах вӑл, ытла вӑтанние, тепӗр кунхинех мӑнастиртен пӑрахса кайса Клисурӑна пурӑнма куҫнӑ.

На другой день после описанного нами события он, гонимый стыдом, покинул монастырь и уехал в Клисуру.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл ӑна тумлам чухлӗ усӑ кӑтартас пулсан та, хӑйне вара телейлӗ тесе шутланӑ, никамран ыйтмасӑр-тумасӑр, никама пӗлтермесӗр хӑйӗн пур пек пурлӑхне-мӗнне панӑ, валеҫнӗ, уяса та хӗрхенсе тӑман, вӑл мӗн ырӑ кӑтартнине пӗртен пӗр турӑ пӗлнӗ.

Он был счастлив, когда мог принести ей хоть каплю пользы, и, щедрой рукой рассыпая благодеяния, почитал их таинством, свидетелем которого должен быть один лишь бог.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Маркопа Мичо иккӗш те хӑйсемшӗн вӑрттӑн тӑрӑшакан ҫын мӗнле пысӑк улшӑну кӑтартнине пӗлмесӗр юлчӗҫ.

Оба поручителя и не знали, что у них есть союзник, который помог им добиться успеха.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов Стефчова пӑшӑрханса пӑхрӗ, юрать-ха лешӗ кутӑн ҫаврӑнса хӑй кӳршипе темӗн пирки пӑшӑлтататчӗ те, Мунчо мӗн кӑтартнине курмасӑрах юлчӗ; Огнянов кӑштах лӑпланчӗ.

Волнуясь, Огнянов взглянул на Стефчова, но быстро успокоился, заметив, что тот отвернулся и шушукается с соседом, не обращая внимания на Мунчо.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эп каласа кӑтартнине пӗтӗмпех манса кай, тархасшӑн.

И заклинаю тебя, молчи и постарайся забыть об этом.

IX. Ӑнлантарса пани // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ху мана паҫӑр каласа кӑтартнине пӗртен пӗр ӑна ҫеҫ шанса каласа парам-и?

Ты разрешишь доверить ему, и только ему одному, твое признание?

IX. Ӑнлантарса пани // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эх, Верочка, сирӗн кӗнекесенче мӗнле ҫӗнӗ йӗркесем ҫинчен ҫырса кӑтартнине пӗлмест тетӗн-им эсӗ мана? — пӗлетӗп: аван йӗркесем ҫинчен ҫырнӑ.

Эх, Верочка, ты думаешь, я не знаю, какие у вас в книгах новые порядки расписаны? — знаю: хорошие.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Старике сӑнаса ларакан Дубцов вӑл Магульнов ҫинелле пешкӗннине, ун хӑлхинчен тем пӑшӑлтатса, Дубцовпа Кондрат Майданников ҫине тӗллесе кӑтартнине асӑрхарӗ.

Дубцов, следивший за стариком, видел, как тот склонился над Нагульновым, что-то зашептал ему на ухо, указывая на него, Дубцова, а потом на Кондрата Майданникова.

XXIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Кам-кам, Разметнов вара «юрату мӗн кӑтартнине» пит лайӑх пӗлет.

Уж кому-кому, а Размётнову было доподлинно известно, «до чего доводит любовь».

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хӗрарӑмсем колхоза тустарма тытӑннине тата сире тырӑшӑн хур кӑтартнине илтрӗм те эпӗ, шартах сикрӗм.

Прослыхал я, что бабы колхоз громят и вас за хлеб дерзают:

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ӑҫта куҫ курать, ҫавӑнталла сулӑнасшӑн эппин? — вӑл аллипе кӑтартнине ӑнлантарса пачӗ Разметнов.

— На все четыре стороны хочешь пыхнуть? — перевел его жест Размётнов.

29-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫакӑн пек ҫырса кӑтартнине вуларӑм эпӗ: Румынире икӗ комсомолец хресченсен куҫӗсене уҫма тытӑннӑ, вӗсене: ҫӗре ҫӗрулпучӗсен аллинчен туртса илмелле те хӑвӑр хушӑра валеҫмелле, тесе ӑнлантарса ҫӳренӗ.

Такое описание я прочитал: в Румынии двое комсомольцев открывали крестьянам глаза, говорили, что надо землю у помещиков отобрать и разделить между собою.

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫухалса кайман ҫын, хӑйне хӑй тупнӑ ҫын, ҫак миллион ҫутӑ — йӑлтах ҫарамаслантаракан салхуллӑ ҫутӑ — мӗн ҫуратнине, ҫав ҫутӑ вара, йӗри-тавра илем пуррине систеренҫи пулса, пур ҫӗрте те ухмахла кичемлӗхпе ирӗксӗрлӗхе уҫса кӑтартнине курать.

И кто находит себя, тот видит, что эти миллионы огней рождают унылый, все раздевающий свет и, создавая намеки на возможность красоты, всюду обнажают тупое, скучное безобразие.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Амӑшӗ пӗтӗм нимӗҫ халӑхӗ ҫине чӑн-чӑн мещенсем ҫине пӑхнӑ пек пӑхнӑ, нимӗҫ халӑхӗ пур ҫӗрте те хӑйӗн темиҫе пиншер ҫулсем хушши ҫирӗпленсе пынӑ бюргерлӑ тивӗҫлӗхӗсене, ӗне хӑй мӑйракине пытарма пӗлмесӗр кӑтартса ҫӳренӗ евӗр кӑтартнине, тӳрккесленнине, ӗҫе хӑй тӗллӗн тунине, каппайланнине юратман.

На всю немецкую нацию она смотрела как на толпу патентованных мещан, не любила грубости, самостоятельности и кичливости, с какими немецкая масса предъявляет везде свои тысячелетием выработанные бюргерские права, как корова носит свои рога, не умея кстати их спрятать.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

«Обломов типӗнче тата пӗтӗм овломовщинӑра, — тесе ҫырнӑ Добролюбов, — вӑйлӑ талант ӳкерсе кӑтартнӑ сӑнара ҫеҫ мар, унран та ытлараххине куратпӑр: эпир ун урлӑ вырӑс пурнӑҫне, хамӑр вӑхӑта тӗрӗс кӑтартнине куратпӑр».

Куҫарса пулӑш

И. А. Гончаровӑн паллӑ романӗ чӑвашла // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Компас тӗрӗс мар кӑтартнине пула карапсем аварие лекнӗ, ҫынсем вилнӗ.

Из-за неверных показаний компасов происходили аварии судов, часто с человеческими жертвами.

Вуннӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Магнит йӗппи пӗр вӗҫӗпе ҫӑрҫӗрелле, тепринпе кӑнтӑралла кӑтартнине ҫынсем мӗн авалтанпах пӗлеҫҫӗ.

С давних пор люди знали о свойстве магнитной стрелки устанавливаться по известному направлению — одним концом на север, другим — на юг.

Вуннӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Женя пӗчӗк тата пысӑк залсенче паян мӗн кӑтартнине вуласа пӗлчӗ те пӗрин ячӗ ҫине пӳрнепе пусрӗ.

Женя посмотрела, что идет в малом и большом залах, затем ткнула пальцем в одно из названий малого:

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех